กีฬาสามัคคีสามสถาบัน


กีฬาเป็นยาวิเศษ ช่วยกระชับความสามัคคี ได้เป็นอย่างดี ถ้าไม่คิดแค่จะเอาชนะกันเพียงอย่างเดียว

โรงเรียนปิดเทอมไปแล้วเมื่อวันศุกรที่ 27 กันยายน 2556 พอวันเสาร์ก็มีการจัดกีฬาสามัคคี ของสามโรงเรียน ในเครือ คือพัฒนาเด็กศรีจันทร์ English Program พัฒนาเด็กประชาสโมสรภาคภาษาไทย และพัฒนาเด็กเนอรสรี่ รวมทั้งสามแห่งซึ่งมีบุคคลากรทุกระดับ รวมกันร้อยกว่าคน ขณะที่นั่งเก็บภาพกิจกรรมอยู่ ครู Clifford ซึ่งทำงานกับโรงเรียนเรามากว่าสิบปี มาถามว่า "You คิดบ้างไหมว่าจะเห็นพัฒนาเด็กเติบโตเท่าน ตอนที่ฉันเข้ามานั้นมีนักเรียนน้อยกว่า staff วันนี้อีก "ก็ตอบแกไปว่า ไม่นึกไม่ฝันเหมือนกันว่าจะมีวันนี้ ที่โรงเรียนแยกเป็นสามสาขามีนักเรียนรวมกัน 700 กว่าคน และมีครูและพนักงาน ร้อยกว่าคน และยังบอกต่อไปด้วยว่า จริงๆโรงเรียนเกือบต้องปิดตัวไปแล้ว เมื่อปี 2540 วิกฤติต้มยำกุ้ง ตอนนั้นเปิดเทอมขึ้นมา นักเรียนหายไปร้อยกว่าคนโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้า แถมหนี้สินเก่าสมัยก่อร่างสร้างตัวก็ยังเหลืออยู่มากมาย ลูกชายคนที่เป็น ผอ.โรงเรียนไทยอยู่ปัจจุบัน ถึงกับเปิดร้านข้าวแกงหน้าโรงเรียน คณะครูช่วยกันลดเงินเดือนตัวเองลง 10-15% แต่พวกเราทุกฝ่ายก็ช่วยกันรัดเข็มขัด แต่ไม่ลดคุณภาพนักเรียน จนเราฝ่าฟันมา 16 ปี ถึงวันนี้ที่โรงเรียนเติบโตเต็มที่ และได้รับความนิยมจากผู้ปกครองเป็นอย่างมาก จนถึงกับต้องเข้าคิวจองเพื่อเข้าเรียนกันล่วงหน้าเป็นปี

กีฬาสามัคคีสามสถาบันวันนี้ถือเป็นวันสำคัญในรอบปีที่เราเปิดโอกาสให้ครูน้องใหม่ได้แสดงตัว ครูทั้งสามโรงเรียนได้มาสนุกร่วมกัน หลังจากทำงานกันมาอย่างเต็มที่ในหนึ่งเทอมที่ผ่านมา กีฬาส่วนใหญ่เป็นกีฬาสนุกสนานที่ให้หลายๆคนได้ร่วมลงเล่น ระหว่างการเล่นก็มีอาหารและเครื่องดื่มเสิร์ฟอย่างไม่อั้น เริ่มงานตั้งแต่ 8.45 เดินพาเหรดรวมสามโรงเรียน จุดคบเพลิงโดยครูน้องใหม่ กล่าวคำปฏิญาณ นำโดยนักศึกษาฝึกสอน การแสดงของแต่ละโรงเรียน โรงเรียนละชุด นำด้วยสาขาประชาสโมสร เต้นแอโรบิคได้อย่างพร้อมเพรียงพร้อมโชว์อูล่าฮูป สาขาศรีจันทร์มีรีวิวประกอบเซิ้งอิสาน และเนอรสรี่ เต้นประกอบเพลงขอเบอร์โทรฯ ซึ่งทั้งสามรายการ ทำได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อเพราะไม่ทราบว่าไปมีเวลาซุ่มซ้อมกันตอนไหน

การกีฬาก็ประกอบด้วย กีฬาเหยี่ยบลูกโป่ง เล่นกันเกือบทุกคนต้องเรียกว่าเป็นกีฬาตะลุมบอน โดยเอาลูกโป่งรัดไว้ที่ขาข้างหนึ่ง และพยายามไปเหยียบลูกโป่งที่ขาของเพื่อนให้แตก สีไหนเหลือมากเป็นฝ่ายชนะ ต่อด้วยฟุตบอลชาย แชร์บอลหญิง ชักกะเย่อ คีบลูกโป่งส่งต่อแบบวิ่งเปี้ยว กีฬาทางน้ำ ก็มีดำน้ำเก็บเหรียญ เก็บบอลใส่ตะกร้า แข่งกรรเชียง แข่งตีโป่งฯลฯ ล้วนแล้วแต่เป็นกีฬาที่ไม่หวังเอาแพ้เอาชนะ เล่นกันสนุกๆ เพื่อความสามัคคี แต่ถ้าจะดูจากรูปใน ลิงค์ ที่นำมาแปะไว้ ก็จะเห็นได้ว่า เล่นกันอย่างสุดฝีมือทีเดียว เล่นกีฬาเสร็จก็ทานอาหารร่วมกัน แล้วก็แกย้ายกลับบ้านพักผ่อนเมื่อเวลาประมาณ 15.00 น. ครูรุ่นอาวุโส ปวดเมื่อย ต้องไปนวดกันเป็นแถว ส่วนครูหนุ่มๆสาวๆยังแรงดี ไปต่อกันที่ไหนอีกหรือเปล่ายังไม่ได้รับรายงาน

https://www.facebook.com/maeyai/media_set?set=a.10201781401514007.1073741910.1150695493type=1

คำสำคัญ (Tags): #กีฬาสามัคคี
หมายเลขบันทึก: 549530เขียนเมื่อ 29 กันยายน 2013 09:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน 2013 09:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

คุณครูยอมลดเงินเดือนกันด้วยแสดงว่าร่วมทุกข์ร่วมสุขกันจริงๆนะคะ แม่ใหญ่ น่าชื่นชมจริงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท