ผมชื่อปลิงครับ...ปลิงเฉยๆ ไม่ใช่ปิงปอง
อย่าๆๆเอาผมไปเปรียบเทียบกับแวม
เรามันคนละชั้นกัน...ผมอยู่ชั้น
มันเป็นชื่อสารชนิดหนึ่งในตัวผม
ลักษณะเด่นของผมคือ มีปล้อง 34 ปล้องครับ
เวลาผมเกาะ อย่าพยายามเอาน้ำเกลือหรือเผาผม
ถ้าโมโหผมจะคายเลือดออกมาคืน นั่นแหละแผลโดนกัด
จะติดเชื้อ...รอยที่ผมฝากให้คุณ
เพราะมัน 3 แฉกเหมือนโลโก้รถเบนซ์
ผมกัดคุณได้เป็น 10 ชั่วโมง กินครั้งเดียวอิ่มเป็นครึ่งปี
แต่คุณรู้อะไรไหมครับ...ผมเกาะค
แต่ถ้าปลิงที่ชื่อว่า ความกังวลเกาะที่ใจคุณล่ะก็
คุณมองไม่เห็น...แต่อันตรายเห็นๆครับ..
ความกังวลก็มีฤทธิ์คล้ายกับสารฮ
มันค่อยๆปล่อยให้ความมั่นใจของค
คุณอาจไม่รู้สึกเจ็บปวดที่บาดแผ
ความกังวลจะพยายามรั้งให้คุณอยู่นิ่งๆ เหมือนจะไม่เป็นไร...แต่เชื่อเถอะครับช่วงเวลานั้นของชีวิตคุณ
เป็นรอยแน่ๆ ถ้าคุณไม่พยายามทำอะไรสักอย่าง...เวลาที่ปลิงกังวล
เหมือนที่แกะผมออกไม่ได้หรอกครั
คุณต้องใช้นิ้วที่ชื่อว่า "ความกล้าหาญและการยอมรับความจร
สองนิ้วช่วยกันแซะปลิงกังวลออก.
เดินลุยน้ำระวังปลิงอย่างผมเกาะ
เดินลุยอุปสรรคชีวิต..ระวังปลิง
แกะดีๆๆนะครับ....
อาจารย์เขียนให้อ่านง่าย
น่าติดตามมากครับ
...ชื่นชมและชื่นชอบมากค่ะ
ชอบครับ อาจารย์
ได้ความรู้วิทยาศาสตร์
ได้ข้อคิดด้วย...