กรุ่นกาแฟ

 

ขอบคุณภาพจาก http://2g.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9593442/E9593442.html

กรุ่นกาแฟกลิ่นดอกไม้สายวันนี้
สายนทีแล่นเอื่อยเรื่อยรินไหล
สกุณาแจ้วเจื้อยบินเรื่อยไป
ในฤทัยสุขสงบพบความจริง

อยากจะหยุดเวลาล่วง ณ ห้วงนึก
จงตรองตรึกสุขอื่นใดในทุกสิ่ง
จะเทียมค่าสุขกว่าใจได้พักพิง
สงบนิ่งไม่วุ่นวายส่ายซัดไป

อันทรัพย์สินบ้านช่องต้องพิงพัก
มันหน่วงหนักสุขในโลกวิโยคไหม้
บุตรชายหญิงที่มีหน้าที่ใคร
ภาระใหญ่แม่พ่อทำนำทางรอ

ตั้งความหวังอนาคตไว้สดใส
เมื่อลูกไปเรียนสำเร็จเสร็จพลันหนอ
จึงเข้าวัดเมื่อว่างไม่รั้งรอ
บุญเกิดก่อในดวงจิตคิดทุกวัน

ตอนยังเด็กเล็กอยู่ไม่รู้หรอก
พระท่านบอกกล่าวสอนอย่านอนฝัน
ปฏิบัติธรรมเถิดประเสริฐครัน
อย่าช่างมันรอแก่เฒ่าเข้าวัดวา

ณ วันนี้ที่สายน้ำแล่นตามคิด
ขอชีวิตสงบงามตามปรารถนา
สิ่งยึดเหนี่ยวมั่นคงตรงต่อมา
บุญนำพาความสงบพบสุขพลัน

หมดกาแฟกลิ่นดอกไม้มลายแล้ว
สายลมแผ่วพริ้วไหวแต่ใจมั่น
ธรรมะคือทำหน้าที่ดีทุกวัน
สายน้ำนั้นคงพาถึงซึ่งฝั่งเอย.

ปิยนุช  ขุนสวัสดิ์
๒๖ สิงหาคม ๒๕๕๖

[krutoiting]

จิบกาแฟริมบันทึกนี้ก็ดีเหมือนกันนะคะ

ขอบคุณค่ะ