ดูแลผู้สูงอายุ - ๖
*ทะเล.. หาดทราย..แถวภาคตะวันออกยังมีให้ท่านได้มาสัมผัสกันอีกหลายแห่ง ใครที่มัวแต่รอ..รอ..จะรออะไรก็ช่าง..ผมไม่อยากรู้ ?รีบรีบมาเที่ยวกันเสียน๊ะ ก่อนที่เรือลำใหม่จะมาทำน้ำมันรั่วกันอีก หรือจะรอให้หาดเหล่านั้นสกปรกไปมากกว่านี้ก็ตามใจ..
เจ้านายสาวให้พวกเธอนำบิลอีกใบเพื่อนำมาเก็บเงินจากผม..แต่หล่อนไม่เข้าใจครับ ผมมิได้วิตกใดใด ? เพราะตัวเองยังไม่เคยคิดแม้แต่จะโกง. โดยเฉพาะโกงเรื่องกิน.จึงบอกไปว่า..เงินที่ขาดนั้นอยู่ที่ผมเอง ก็แหมผมเรียกเก็บเงินตั้งนานแล้วไม่มีใครนำบิลมาให้เลย.. จึงต้องเดินมาจ่ายเอง. เรื่องจึงได้จบลงด้วยดีและไม่มีใครบาดเจ็บแต่อย่างใด ? เรากลับมาทางบางเสร่และพบว่ามีจนท.ของหน่วยงานรัฐฯ กำลังเตรียมการจัดงานถนนคนเดินในช่วงสงกรานต์ที่กำลังจะมาถึงนี้..เราคงไม่มีโอกาสได้มาเที่ยวกันแล้วเพราะช่วงนั้นเจ้ามือคงกลับบ้านไปแล้ว น้องสาวผมก็จะกลับไปเย็บผ้าต่อเพราะ..มีนายทุนจากกทม.โทรมาตามตลอดเวลาที่เธอปฎิบัติงานอยู่ที่นี่..กลับจากทะเลบางเสร่แล้วนายโออยากไปซื้อของที่ห้างดังอีกครั้งพอมารับช่วงค่ำผมมิได้ไปห้างที่สัตหีบ เพราะอยากพาเขาไปห้างใหญ่ที่ชื่อเดียวกัน.ที่พัทยา.แม้เขาจะผิดหวังเล็กน้อยแต่ก็ยังซื้อเสื้อผ้าใหม่อีกหลายตัว ผมมารู้ทีหลังว่าเขาอยากกลับไปซื้อเสื้อคอโปโลที่นั่น..ที่เล็งไว้เมื่อวันก่อน. คืนนั้นเราเลยต้องฝากท้องไว้ที่ร้านอาหารบนห้างนี้เสียเลย. ผมรีบสั่งสุกี้ทะเลครับ..แฟนผมสั่งผัดหัวผักกาดมากินกันหลายๆคน ทุกคนอิ่มและประทับใจกับอาหารมื้อนั้นมาก. อาหารชนิดนี้ไม่ค่อยมีใครทำขายกันแล้ว เพราะหากินไม่ง่ายนัก..น่าจะเป็นแบบผัดหอยทอดและผัดไทยนั่นแหละ..ยังจำได้ว่าแม่เคยพวกเราพาไปทานแถวประตูน้ำ..กลับถึงบ้านก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว แต่ผมยังจำได้ว่า..นายโอให้ไปรับช่วงสายๆ เพื่อไปเที่ยวกันที่หาดแห่งใหม่.ผมเองก็ยังนึกไม่ออกว่า..จะพาพี่แกไปที่หาดไหนดี?ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก..เพราะมิฉะนั้นจะต้องเสีย เวลาอยู่บนถนนเปล่าๆ ๒ - ๓ช.ม.ที่จริงในย่านสัตหีบยังมีหาดสวยๆอีกหลายแห่งเช่น..
ขออาบแดดก่อนน๊ะ. ใครจะกินอะไรสั่งมาเลย..ไอเพ..
หาดเตยงาม..หาดดงตาล..หาดสอ.รฝ.แต่มาติดที่ทหารยามมักจะอวดอ้างว่า..เจ้านายสั่งมิให้คนต่างชาติเข้าทั้งที่การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ให้เงินอุดหนุนมาปีละหลายล้านบาท และประกาศให้เป็นที่ท่องเที่ยวแล้วก็ตาม. เอหรือว่ายังมีเจ้านายระดับสูง..ที่ยังบ้าอำนาจอยู่.จึงดันสั่งไปเช่นนั้น? คงไม่พ้นคำว่าเป็นการรักษาความลับของทางราชการ จึงห้ามชาวต่างชาติเข้ามาเที่ยว..ถุย..อะไรติดคอจริงๆ ปัจจุบันนี้ไม่จำเป็นต้องส่งคนเข้ามาสืบค้นหรอกครับ ถ้าเข้าไปที่กูเกิ้ลอยากดูอะไร ? ตำแหน่งใด ? สามารถดูได้หมดแล้ว ว่าแต่ผู้การไปอยู่ ที่ไหนมา ? จึงไม่ยอมรู้เรื่องเลยล่ะ ? อ๋อคอมที่บ้านชำรุด..ครั้งหนึ่งน้องสาวพาเพื่อนต่างชาติมาเที่ยวและอยากให้ผมพาเข้าไปในนย.กำลังจะผ่านด่านอยู่แล้ว.. รปภ.หรือทหารยามนั่นแหละดันมองเข้ามาพบและสั่งมิให้ผมพาคนต่างชาติเข้าไป ที่จริงผมมิได้ดื้อดึงหรอกครับ แต่เกลียดที่ไอ้ยามคนนั้นพูดจาไม่เพราะ..เกลียดจริงๆ พี่ยามคงจะบ้าตามนาย.เอหรือเป็นที่สันดาน..อ่านแล้วห้ามลอกเลียนแบบ. ผมอยากเล่าเรื่องจริงที่เกิดขึ้นนานแล้วให้ท่านฟัง เพราะหมดอายุความไปแล้ว..สมัยที่ผมประจำอยู่ในพื้นที่สัตหีบ ผมเคยขับรถไปส่งผบ.พันท่านหนึ่ง และเพื่อนหรือรุ่นน้องท่านนี่แหละเป็นผบ.กรมรปภ.นย. ยามส่วนใหญ่เข้มจริงๆ แต่เวลาผู้หญิงหากินผ่านเข้ามาพี่แกไม่เคยตรวจเลย. ดีแต่ป้อ..ผู้เขียนก็ไม่ทราบจริงๆว่าเป็นเช่นไร ?เพราะมิใช่ไก่..ผู้โดยสารที่เป็นเจ้านายผมจะนำทีวีขาวดำกลับบ้าน พอผ่านบ๊อกยาม ก็ไอ้ทหารยามนั่นแหละ..ปลดไปนานแล้ว. พี่แกเข้มและซื่อเหมือนสัตว์ – ซื่อสัตย์.ยังไงๆก็ไม่ยอมให้ผู้พันผมนำทีวีออกไป..ท่านแต่งชุดกากีไม่ติดยศ. ทำให้ยามคนนั้นคิดว่าเป็นแค่พันจ่า..ได้ผลสิครับ..
หาดเตยงาม. ดูจากรูปยังไงๆก็ไม่เหมือนมาเที่ยวจริง..
ท่านตะโกนเสียงดังว่ามึงไปเรียกไอ้หงบมา..พี่แกเป็นผบ.กรมรปภ.นย.ในขณะนั้น.เสียงท่านดังไปถึงผบ. กองรักษาการณ์ซึ่งนั่งอยู่ที่นั่นพอดี ท่านรีบวิ่งมาแล้วกล่าวขอโทษแทนทหารยามนายนั้น พร้อมกับบอกเบาๆว่าทหารไม่รู้จักท่านครับ..อั๊วะขออาภัยจริงๆ..ผู้พันผมท่านมิได้ติดใจและบอกให้ผมรีบไป. เห็นหรือยังว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า..เหนือสงบยังมี..ขอสงวนนามครับ..ไม่อยากรบกวนเพราะท่านเกษียณไปแล้ว.ปัจจุบันหน่วยงานใด ? ถ้ามีเจ้านายแบบนี้อยู่ล่ะก็..ต้องไปได้สวยสิครับ..ลูกน้องตายแทนได้เลย..สายวันนัดพอเราออกจากบ้านนายโอแล้ว ผมลองพาเลยไปที่หาดแห่งหนึ่งในสนามบินอู่ตะเภา ชื่อยาวพอสมควรครับ ผมตอบนายโอไป..พี่แกยังร้องเบาๆและคงจำไม่ได้เป็นแน่..ดิ๊สบี๊ชเนม หาดนภาธาราภิรมย์..This beach name Hard Napa Tarapirom.ผมพามาเลี้ยวซ้ายเข้าไปทางสนามบินนานาชาติอู่ตะเภา ผ่านบ๊อกยามแล้วตรงไปสุดถนน เลี้ยวขวาไปตามทาง ไม่น่าหลงเพราะมีป้ายบอกทางเป็นช่วงๆ. สมัยที่ผมรับราชการใหม่ๆนั้นที่นี่รุ่งเรืองมากเพราะ..เป็นช่วงสงครามเวียตนาม เลิกงานแล้วผมมาขับรถแท็กซี่ครับ วิ่งไปทั่วตามที่ผู้โดยสารจ้างเช่น เมนเกทไปบี๊ช..ไปพีเอ๊กซ์..ไปนิวแลนด์..ไปตลาดสัตหีบ..ไปย่านโลกีย์ที่กิโลสิบ..สมัยนั้นพัทยายังเป็นป่ามันอยู่เลยครับ มีร้านอาหารมีชื่ออยู่ร้านเดียวคือร้านแฉล้ม..นานมากทีเดียว.หลายท่านยังไม่เกิด..แต่บางท่านไปเกิดใหม่แล้ว..พอมาถึงชายหาดเราขนของไปนั่งที่ซุ้มกันเลย บริเวณนี้ทางสนามบิน.เจ้าของพื้นที่.มีการจัดบ้านพักเป็นแบบโฮมสะเตย์ .ด้วยการนำอุปกรณ์ที่ปลดระวางแล้วมาซ่อมทำ.มีห้องพักบนเครื่องบิน. ซี๔๗..มีห้องบนรถเทรลเล่อร์เก่าๆที่ฝรั่งเรียกว่าลองเบด-Long bed.หรือคนไทยเรียกรถชานต่ำนั่นแหละ..
มาชมพระอาทิตย์ตกน้ำที่อ่าวเตยงาม. ถ่ายจากสโมสรเตยงาม.
ฝรั่งหลายชาติเรียกว่าโลว์บอยบ้าง โลว์เบดบ้าง..ไม่ผิดเพราะผู้ฟังเข้าใจเสมอ. – Low boy ; Low bed.ไม่ว่าใครจะเรียกเช่นไร ? ขณะนี้เป็นโฮมสะเตย์ไปเสียแล้วครับ.ใครมาเที่ยวที่นี่จะรู้ทันทีว่า เงียบและสงบมาก ใครอยากจะมาใช้บริการที่ร้านอาหารนี้ ดำเนินงานโดยครอบครัวข้าราชการ.ก็เดินเข้ามาที่โต๊ะ ซึ่งทางร้านจัดไว้.. แต่อาจต้องรอจนท.มารับออร์เดอร์นานหน่อยทั้งที่มองไปแล้วมีลูกค้าไม่กี่โต๊ะเลยนี่หว่า ! ครั้งแรกที่เรามาถึง เราไม่ทราบว่า..โต๊ะนี้เป็นส่วนของผู้ที่มาเช่าโฮมสะเตย์. มิน่าพนักงานจึงไม่ยอม เดินมาถามอะไรเลย จนน้องสาวผมต้องเดินไปสั่ง..ส่วนใครมาที่นี่และต้องการบรรยากาศแบบส่วนตัวหรือส่วนรวม ทีมเดียวกัน.ก็ให้เลยลึกเข้าไปหน่อย บริเวณนั้นเป็นป่าสน สามารถนำรถไปจอด ปูเสื่อ นำของออกมากินกัน และยังสามารถลงไปเดินบนหาด รวมทั้งพุ่งตัวลงไปในทะเลได้ทุกเวลาที่ต้องการ. * ที่นี่ห้ามจุดไฟ หุงอาหารครับเพื่อความปลอดภัย มิใช่ท่านกลับกันแล้วไฟยังติดอยู่..เดือดร้อนไปถึงพนักงานดับเพลิงของกองบินทหารเรือสิครับ..ถ้าจะสั่งอาหารควรดูราคาเสียก่อนจะได้ไม่เสียอารมณ์เวลาเรียกเก็บเงิน.ต่อมาเรามากันเองหลังการทัวร์กับนายโอแล้ว สั่งอาหารทะเลมากินแต่รสชาติไม่เปรี้ยวเท่าที่ควร ผมจึงสั่งน้ำจิ้ม ไป ๑ ถ้วย ที่เรียกว่าพริกเกลือ.พอเรียกเก็บเงินจึงเกิดอาการโมโหเพราะพี่แกดันคิดค่าน้ำจิ้มถ้วยละ ๔๐ บาท..ถ้าไม่ได้สั่งอาหารทะเลผมจะไม่โกรธเลย..ก่อนจ่ายเงินอยากจิ้มสักแผล..แต่นึกไม่ออกว่าจะจิ้มเจ้าของร้าน..แม่ครัว..หรือคนคิดเงิน..ในที่สุดจึงไม่ได้จิ้มใครเลย..แต่ก็ดีครับที่ไม่ถูกใครจิ้มเอาด้วย..ฝากเตือนใครที่อ่านจบแล้วถ้าหลงเข้าไปที่ร้านนี้ควรถามให้ดีเสียก่อน เดี๋ยวจะพาลไม่ยอมกลับไปใช้บริการอีก..นายโอยังทำเช่นเดิมคือนนำเก้าอี้มานั่งอาบแดด..เรากินไป..คุยไป..พี่แกนั่งอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะเรามากนัก..ท่าทางนายจ้างของน้องสาวผมมีความสุขกับแสงแดดมากทีเดียว.
โฮมสะเตย์ของต่างชาติน่านอนไหมครับ ? แต่อาจจะไม่ตื่นก็ได้ถ้ารู้ราคาของเขา.
บางช่วงน้องสาวผมไปดูแลอย่างใกล้ชิด..พาออกเดินบ้าง..แล้วกลับมานั่งที่โต๊ะบ้างสลับกันไป..แบบว่างาน หลวงไม่ขาดงานราษฎร์ไม่เสียนั่นแหละครับ..เราออกจากหาดนี้แล้วผมยังไม่เลี้ยวซ้ายออกนอกเมนเกท ผมพาไปที่ตัวอาคารสนามบินนานาชาติ และพบว่ามีการนำเครื่องบินขับไล่ที่ปลดประจำการแล้วมาตั้งโชว์ไว้บริเวณทางเข้าไปยังลานจอดรถ..ผมกับนายโอลงไปถ่ายภาพคู่กับเครื่องบินเจ๊ทลำดังกล่าว..ถ้ายังไม่หนำใจให้ขับไปทางประตูหน้า ด้านถนนสุขุมวิท ที่นั่นจะมีเครื่องกรามัน แบบที่วิ่งขึ้น – ลงน้ำได้อีก ๑ ลำ. จอดตั้งโชว์ไว้เพื่อให้ชมกันริมถนน.. เมื่อครั้งล่าสุดผมพาเพื่อนอียิปต์และรัสเซียไปกินสะเต็ก แล้วมาแวะถ่ายรูป..เชื่อไหม ? ว่ามีคนอยู่บริเวณนั้นหลายสิบคน พอเห็นเราถ่ายรูป พวกเขาก็เดินมาถ่ายกันใหญ่เลยครับ ทุกคนพอใจและมีความสุขมากยกเว้นจนท.ทหารยามที่แสดงอาการไม่ค่อยพอใจนัก พี่แกคงอยากออกมาห้าม แต่ในที่สุดก็ไม่กล้าห้าม เพราะคงคิดได้ว่า..ไม่มีการติดป้ายห้ามถ่ายรูปแต่อย่างใด ? อย่าแหลมเทียวน๊ะ !
ความเห็น (4)
ไม่เข้าใจเลยค่ะ เข้ามาให้เมนต์แล้ว 1 รอบ แล้วก็หายไปค่ะ
อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอครับแต่..อย่าลืมเทนโซพาส..ไม่ขอรับค่าสปอนเซอร์..แต่ถ้าให้สปอนเซอร์..ขอรับสัก ๑ กระป๋องครับ
ผมเองก็เคยประสบปัญหาแบบนี้เช่นกัน..แต่มิได้บอก..จึงไม่มีใครรู้ ? ถือเสียว่าถ้าพี่หาย..น้องจะเขียนใหม่..ซัวสะเดย์ครับ.
...มีอารมณ์ขำและสนุก...มีความสุขนะคะ...
...มีความสุข...มีอารมณ์ขำเสมอนะคะ...ขอบคุณค่ะเรื่องราวที่ทำให้ยิ้มมมมมมมมมมมมมคนเดียวนะคะ