ชื่นชมกรรณิการ์
"ประจงหยิบกลีบก้านกรรณิการ์
ประหนึ่งกลัวกลีบบางแหลกสลาย
เพี่ยงร่วงหล่นกล่นพื้นมาเดียวดาย
ก็รู้สึกหมองไหม้เมื่อได้ยล
แม้เจ้าดอกร่วงโรยจากกิ่งก้าน
เหมือนห่างบ้านร้างไกลไม่กลับหลัง
ขอตามเก็บดอกเจ้ามาเติมพลัง
เติมความหวังกำลังใจให้เจ้ามี
มีเจ้ามีสิ่งดีที่ดอกสวย
ก้านกิ่งช่วยเติมเต็มความสดใส
แม้เจ้าร่วงจากต้นมาตามวัย
นำดอกไปเข้ายามีค่าเอย ..."
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๖ เวลา ๘.๐๒ น.
บนเรือด่วนเจ้าพระยา
เช้าวันนี้ ยังคงมีความหวังที่จะเห็นเห็นดอกกรรณิการ์ ร่วงอยู่บนพื้นตรงทางเดินที่จะออกไปทำงาน และก็ได้เห็นอย่างที่หวังไว้ แต่มีเพียงสองดอกเท่านั้น
สงสัยถ้าอยากเห็นบ่อย ๆ คงต้องหามาปลูกที่บ้านบ้างแล้วล่ะ
ความเห็น (3)
ที่โรงเรียนคุณมะเดื่อก็ปลูกไว้จ้ะ
ดอกไม้ดี สีสวย กลิ่นด้วยหอม
น่าดมดอม ชื่นชิด พิสมัย
ดอกไม้สวย กลิ่นทราม งามเพียงใด
เขาหลีกไกล ดอกงาม กลิ่นทรามโทรม
สวยมากทั้งคำ และ ภาพค่ะ
ทำให้เช้านี้พี่สดชื่นก่อนไปทำงาน