บ่นปนกลอน : แม่ของใคร
เช้าวันนี้ (11 ก.ค.56 ) นัดเด็ก ๆ ไว้ที่โรงเรียน เวลา๐๘๐๐ น. แต่ครูสายซะเอง
แปดโมงกว่าแล้ว ยังไม่ถึงโรงเรียน อากาศวันนี้ดีมาก ๆ ต้นไม้ใบหญ้าดูเขียว
ขจี..เพราะได้น้ำฝนหล่นจากฟ้าทุกวัน
ก่อนจะถึงสะพานข้ามคลองกุยบุรี คุณมะเดื่อก็เห็นคุณน้าคนหนึ่งกำลังทำกิจกรรม
อย่างหนึ่ง (ดังภาพ) อย่างตั้งอกตั้งใจ เห็นปุ๊บก็รู้ได้ทันที อ้อ..! แยงไข่มดแดง
ดูว่าไม่ สนใจ ใครทั้งนั้น
ไม่ยอมหัน มามอง กันเลยหนา
คุณมะเดื่อ จอดรถ ไม่รอช้า
" สวัสดี คุณน้า ทำอะไร "
พอคุณมะเดื่อทักทาย คุณน้าจึงหันมายิ้มให้ จึงเห็นว่า เธอเป็นหญิงวัยกลางคน อายุ
อานามประมาณหกสิบ แต่ดูท่าทางแข็งแรง คุณน้ายิ้มให้คุณมะเดื่ออย่างเป็นมิตร คุณ
มะเดื่อไม่เคยเห็นกิจกรรม ..แยงไข่มดแดง.. มาก่อนจึงสนใจถึงถามไปว่า
ได้ไข่ มดแดง เยอะไหม
คุณน้าตอบ เร็วไว ได้นิดหน่อย
หน้านี้ มดมี ไข่น้อย
มดยัง ไม่ค่อย มีไข่กัน
คุณมะเดื่อมองไปที่ต้นสะแก ต้นมะขามเทศริมทาง เห็นมีรังมดแดงเต็มไปหมด ตัว
มดแดงวิ่งกันพล่านรัง จึงถามว่า
ตัวมด เอาไปทำ อะไรหรือ
ที่เรียก " แม่เป้งคือ" แบบไหน
แม่เป้ง เอาไปทำ อะไร
น้าตอบ เร็วไว " เอาคั่วเกลือ"
คุณน้าถามคุณมะเดื่อว่าจะไปไหนหรือ คุณมะเดื่อบอกว่า จะไปโรงเรียน คุณน้ายิ้มแล้ว
พูดว่า " อ้อ..! เป็นคุณครู รีบไปเถอะจ้ะ " คุณมะเดื่อก็ต้องรีบไปอย่างที่คุณน้าว่าน่ะ
แหละ เพราะกลัวเด็ก ๆ รอ ที่สำคัญรู้สึกว่า เจ้าของรังที่ถูกสอยและวิ่งกันพล่านบน
ถนนมันจะ " พาล" ไปหมด ไม่รู้ว่าใครเป็นใครแล้ว กัดคุณมะเดื่อหลายตัวทีเดียว จึง
ไม่ได้อยู่สนทนาปราศรัยกับคุณน้าต่อ ทำให้ไม่ทราบว่าคุณน้าเป็นใคร
คุณมะเดื่อไม่ทราบหรอกว่า คุณน้าคนนี้เป็นใคร ที่แน่ ๆ ไม่ใช่คนพื้นเพนี้แน่ เพราะคน
ท้องถิ่นนี้ รวมถึงตำบล และอาจจะรวมไปถึงจังหวัดนี้ ไม่แยงไข่มดแดง ไม่กิน
ไข่มดแดง คุณน้าคงจะมาจากถิ่นอื่น อาจจะมากันทั้งครอบครัว แต่เท่าที่เห็น มีคุณน้า
คนเดียว ทำให้นึกว่า คุณน้าเป็น แม่ของใคร ลูก ๆ ของคุณน้าไปไหนหมดจึงปล่อยให้
แม่มาหาไข่มดแดงตามลำพังต่างถิ่นต่างที่แบบนี้
สอดส่าย สายตา หารังมด
จ้องจรด ปลายไม้ลอด สอดใต้
เขย่ารัง จนกิ่ง ไม้ไหว
ทั้งตัว ทั้งไข่ ร่วงพรู
อาจารย์บุญเสริม แ่ก้วพรหม บอกให้ฝึกเขียนกลอนทุกวัน คุณมะเดื่อก็ทำแล้ว วันนี้ก็
เขียนในบันทึกนี้แหละ แต่ดู ๆ แล้ว มันจะเป็น...ลูกบิดกลายพันธุ์...ซะมากกว่านะเนี่ยะ.
..................................................................
ความเห็น (24)
...บรรยายด้วยบนกลอนเห็นภาพชัดเจนนะคะคุณมะเดื่อ...
สวัสดีจ้ะท่าน ดร.พจนา 
กำลังฝึกจินตนาการแล้วถ่ายทอดเป็นบทกลอน เชื่อมโยงกับ
เหตุการณ์จริง อย่างที่ท่านบุญเสริมแนะนำจ้ะ ขอบคุณมาก ๆ สำหรับกำลังใจนะจ๊ะ
ชอบกินค่ะใข่มดแดงอิอิ
ยินดีอ่านลูกบิดกลายพันธุ์ค่ะ....อ่านแล้วเห็นภาพชัดแจ๋วอยู่นะค่ะ
สงสัยจะเป็นคนบ้านเดียวกันกับข้าน้อยแน่ๆ...555
บ้านครมะเดื่อ ประตู หน้าต่าง คงจะเยอะนะครับ
เห็นใช้กลอนเยอะเลย 555
ไข่มดแดง ...น่ารับทานมากค่ะ ...ไข่เจียวไข่มดแดงอร่อยมากค่ะ..ขอบคุณค่ะ
อีสานแน่ ๆ ค่ะคุณครูมะเดื่อ ชอบกินอาหารชั้นสูงแบบนี้
สงสัยต้องคอยติดตามพัฒนาการของลูกกลอนต่อไปซะแล้ว ๕ ๕ ๕ ๕
คุณมะเดื่อเขียนสนุก .... อารมณ์ขันเหลือเฟือ ชอบ ๆ ๆ ๆ ค่ะ
เป็นกลอนอะไรครับครู กลอนสุภาพหรือเปล่า คุณครูมีอารมณ์ขันดีนะครับ ผมอ่านแล้วยังอดยิ้มตามไม่ได้เลย
ขอบคุณครับ
เยี่ยมค่ะ สนุกดี เขียนบ่อยๆ นะพี่ชอบอ่าน (เขียนไม่เป็นหรอก)
หวัดดีน้องนิตยา 
แถว ๆ บ้านพี่มะเดื่อมีรังมดแดงเยอะมาก โดยเฉพาะตามต้นมะม่วง คนแถว ๆ บ้านพี่ ไม่กินไข่มดแดง แต่พี่เคยกินแกงเลียงผักหวานป่าใส่ไข่มดแดงแล้ว ...
ต้องบอกว่า " หรอยจังฮู้...สุดยอด..!"
หวัดดีจ้ะคุณครูนก 
ดีใจ ๆๆๆ ที่คุณนกชอบอ่านลูกบิดกลายพันธุ์ของคุณมะเดื่อ อิอิ ขอบคุณ ขอบคุณมากมายจ้ะ
อ้าว..! คนบ้านเดียวกันกับคุณพิชัย 
เหรอจ๊ะ...ก็สงสัยอยู่เหมือนกัน...อิ อิ ต้องฝึก
วิทยายุทธไว้เยอะ ๆ จ้ะ อาจารย์บุญเสริมบอกอย่างนั้น คุณมะเดื่อก็ต้องเอาไปสอนเด็ก
ด้วยจ้ะ ขอบคุณมากมายสำหรับกำลังใจจ้้ะ
สวัสดีจ้ะพี่หมอเปิ้น 
วันหลังต้องลองเอาไข่มดแดงใส่ไข่เจียวบ้างจ้ะ ยังไม่เคยกินไข่เจียวไข่มดแดงเลย ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณหมอธิรัมภา 
คนทางใต้ แถว ๆ สงขลาก็นิยมกินไข่มดแดงนะจ๊ะ คงไม่เฉพาะแถวอีสาน คุณมะเดื่อมีเพื่อนคนหนึ่งอยู่ อ.ระโนด จ.สงขลา ( แต่เขาเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว) เขาก็กินไข่มดแดงนะ เคยทำไข่มดแดงต้มใส่เกลือนิดหน่อยให้กิน แต่ตอนนั้นได้แค่ชิม ๆ จ้ะ รู้สึกอร่อยดี ขอบคุณสำหรับการจะติดตามลูกบิดกลายพันธุ์ของคุณมะเดื่อจ้ะ
สวัสดีจ้ะพี่หนาน 
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจจ้ะ ...คุณมะเดื่อตั้งใจจะเชียนกลอน ๘ จ้ะแต่ดู ๆ แล้ว บางวรรคมี ๖ คำ สงสัยจะเป็นกลอน ๘ กลายพันธุ์ล่ะมั้งเนี่ยะ อิ อิ
สวัสดีจ้ะพี่นุ้ย 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ คุณมะเดื่อก็จะพยายามฝึกเขียนกลอนเท่าที่สมองจะคิดออกจ้ะ เพราะยังขาดทักษะเรื่องนี้อยู่มาก ต้องเอาไปสอนเด็กด้วยจ้ะ
ขอบคุณครับ ไข่มดแดง เป็นอาหารที่อร่อย สามารถประกอบอาหารหลายอย่างครับเช่น ผสมไข่เจียว,ใส่แกงผักหวานป่า,ใส่แกงหน่อไม้ใส่ชะอม เป็นต้นครับ
-สวัสดีครับ..
-ชอบใจ ๆ บทกลอน..นี้..ทำให้คิดออกว่าเป็นกิจกรรมอะไร..5555ชัดเจนมาก ๆ ครับ
-"สอดส่าย สายตา หารังมด
จ้องจรด ปลายไม้ลอด สอดใต้
เขย่ารัง จนกิ่ง ไม้ไหว
ทั้งตัว ทั้งไข่ ร่วงพรู"
สวัสดีจ้ะคุณเขียวมรกต 
ใช่ ๆ ไข่มดแดงอร่อย คุณมะเดื่อก็เพิ่งเคยกินไปเมนูเดียว คือแกงผักหวานป่า ต้องลองอีกหลาย ๆ เมนู ตอนนี้เป็นศัตรูกับมดแดงอยู่ด้วย กัดเจ็บชมัด
ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้ะ
หวัดดีคุณเพชร 
คนแหย่ไข่มดแดงเขาชำนาญมาก ๆ นะขนาดตัวมดวิ่งกันพรูจนหลบไม่ทัน เขายังเอาไข่มันมาหม่ำได้ซำบาย ๆ อิ อิ ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้ะ
กลอนพาไป ได้ไกลจริงๆ ค่ะ คุณครูมะเดื่อ
แต่สงสารมดแดงนะคะ โดนพรากจากรวงรัง ทั้งไข่ ทั้งแม่ ปู่ย่าตายายครอบครัวมดแดง ลงกระทะคั่วเกลือ
เอ้อ....
ดูด้านหลังไม่คิดว่าหกสิบเลยนะคะ ดูแข็งแรงมาก
เมื่อนานมากแล้ว..
เคยทำแบบนี้เหมือนกันค่ะ เจ็บๆคันๆแต่สนุกที่สุด ฮุฮุ
สวัสดีจ้ะคุณอรคนงาม 
สงสารก็คงช่วยไม่ได้นิ รสชาติแช่บ ๆ ทำให้ต้องมีอันเป็นไป
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณระพี 
ถึงสนุกแต่คุณมะเดื่อคงไม่เอาด้วยจ้ะ แพ้มดแดงอ่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายจ้ะ