เดือนนี้นับเป็นเดือนที่อบอวลด้วยบันทึกแห่งความรักของแม่ ซึ่งเป็นความรักที่เที่ยงแท้ ไม่แปรเปลี่ยน แม้ว่าลูกจะเป็นอย่างไร แม่ก็ยังเป็นแม่คนเดิม ที่รักลูกเสมอมา
เช่นเดียวกับแม่ของผม ปีนี้ แม้วัยล่วงเข้า 60 แต่ก็ยังเห็นใครๆ ทักว่า น่าจะยังอายุ 40 ปลายๆ
หรือกลาย 50 ต้นๆ ดูท่าก็น่าจะจริงครับ เพราะท่านขยันเสียเหลือเกิน คอยดูแลบ้านให้สะอาดเอี่ยมอยู่เสมอ รวมทั้งช่วยดูแลญาติห่างๆ
ซึ่งพ่อแม่มาด่วนจากไป เหลือไว้แต่ลูกชาย 2 คน และต้องดูแลหลานวัยรุ่น ในวัยเรียน
ที่ป้ามาฝากให้ช่วยเลี้ยงอีกคน รวมทั้งต้องคอยดูแลคุณยาย วัย 80 กว่า ที่หูตาเริ่มแย่
ทั้งยังปลูกดอกไม้ ปลูกผักไว้กินรอบบ้าน ซึ่งผมต้องคอยเตือนบ่อยๆ ว่า ควรพักเสียบ้าง เดี๋ยวจะเหนื่อยเกินไป เพราะอายุมากขึ้นร่างกายคนเรานั้นเปลี่ยนไป แม้ใจจะยังสู้ก็ตาม แม้แม่จะหยุดพัก แต่ไม่ทันไร ก็ยังไปทำเหมือนเดิม
เวลาที่ผมกลับไปเยี่ยมบ้าน พร้อมกับหลานน้อยจอมซนอีก 2 คน ท่านก็จะลุกมาทำอาหารตั้งแต่เช้า เมนู "ข้าวผัด" ฝีมือคุณย่า ดูท่าจะเป็นอาหารจานโปรดของหลานๆ พากันกินเสียอิ่มแปล้ทุกครั้ง เวลากลับมาทำที่บ้านทีไร ลูกๆ มักบอกว่าให้ทำสูตรของย่า เพราะว่าอร่อยที่สุด แม่ทำอาหารได้อร่อยหลายอย่าง เพราะ เคยขายทั้ง ขนมจีน ก๋วยเตี๋ยว ขนมหวาน และกับข้าว โดยเฉพาะ แกงหอย กับ แอ๊บปลา(ห่อหมกปลา) ซึ่งเป็นที่ติดอกติดใจของลูกค้า ทำทีไร ขายหมดเกลี้ยงทุกที แต่ตอนนี้แม่เลิกขาย เพราะว่าไม่อยากฆ่า หอย ฆ่าปลา ซึ่งก็นับว่าหลายชีวิต รวมทั้งขาดลูกมือคือคุณพ่อ เปลี่ยนมาขาย พริกแห้ง กระเทียม กะปิ แทน
แม่ถือเป็นแบบอย่างของผู้ที่รอบคอบ เวลาเดินทางไกล ต้องพกน้ำ และของกินให้พร้อมอยู่เสมอ แม้ผมจะบอกว่าเวลาเดินทางสมัยนี้ เขามีของกินขายตามปั๊มแล้วก็ตาม ท่านบอกว่า ถ้าเวลารถเสียกลางทางจะทำอย่างไร ต้องเตรียมไปให้พอดี เวลานอนกลางวันต้องกางมุ้ง ไม่ให้ยุงกัด กลัวจะเป็นไข้เลือดออก ซึ่งขนาดระมัดระวังอย่างดี ตอนที่มาเยี่ยมหลานที่ขอนแก่นเมื่อปีที่แล้ว ท่านก็ได้นอนโรงพยาบาลเพราะเป็นไข้เลือดออกอยู่เกือบสัปดาห์ และเท่าที่กลับมาคิดทบทวน ก็พบว่าผมพาท่านไปเที่ยวเสียหลายที่ บางครั้งก็ใกล้ค่ำ ถูกยุงกระหน่ำกัดพอดู ดังนั้น เรื่องยุงจึงไม่ควรไว้ใจ ในบ้านป้องกันได้ ออกนอกบ้านไปก็ต้องระวัง
แม่จะมีเคล็ดลับในการดูแลตนเอง เช่น ถ้าอยากให้ใบหน้าขาวสดใสก็ ให้ล้างหน้าด้วยน้ำซาวข้าว ถ้าอยากฟันขาวก็ให้เอาถ่านไม้สักมาขัดฟัน ซึ่งท่านใดจะลองเอาไปทำก็ไม่ว่ากันครับ ถือเป็นเคล็ดลับของนางงามเก่า ที่ชนะเลิศระดับอำเภอ ซึ่งน่าจะรุ่นๆ คุณอภัสรา หงสกุล ซึ่งรางวัลที่ได้ แม่ก็เก็บใส่ตู้ไว้ ทั้งมงกุฎ เสื้อคลุม ขันเงิน และสายสะพาย บางครั้งก็เอามาให้ลูกๆ ดู และเล่าให้ฟังอย่างภูมิใจ เพราะความขยัน แม่จึงได้รับการคัดเลือกเป็น แม่ผู้อดทน ขยัน หมั่นเพียร ของตำบล ในวันแม่แห่งชาติเมื่อหลายปีที่ผ่านมา
วันแม่ ใกล้จะถึงอีกครั้ง แม้ผมจะไม้ได้ไปกราบแม่ที่บ้านพร้อมลูกๆ เนื่องจากระยะทางไกล กับความจำกัดของเวลาและหน้าที่การงาน คงได้แต่เพียงเสียงผ่านสายทักทายด้วยความรัก แม้ท่านจะไม่ได้เข้ามาอ่านบันทึกนี้ แต่ก็อยากบอกว่า ขอบคุณทุกอย่างๆ ที่แม่ได้ทำเพื่อลูก "คำรัก" แม้ไม่ได้เอ่ยออกจากปากบ่อยๆ แต่อย่างน้อย สิ่งที่แม่ได้ทำให้ลูกตลอดมา ก็เป็นสิ่งที่ยืนยันว่า แม่ยังรัก และเมตตา ลูกอยู่เสมอ
"แม่" คำนี้ อุ่นใจทุกยามได้เอ่ย สุขใจทุกครั้งที่ได้ยิน อยากเรียกคำๆ นี้ไปตราบนานเท่านาน และอยากบอกว่า "แม่ครับ ผมรักแม่"
ขอบคุณเพลงเพราะๆจาก http://www.youtube.com/watch?v=lfIPPGId0H8
ขอบคุณ ...บันทึกดีดีนี้ ค่ะ .... แม่ เป็นที่สุดของลูก ในทุกๆๆ เรื่อง นะคะ .....
รักแม่เช่นกันครับ..แม้ท่านจะขึ้นสวรรค์ไปนานแล้ว
ขอขอบคุณ บันทึกดีๆครับ
เปิงแต้แม่เปิ้นเป็นนางงามเก่า ก็กึดอยู่ว่าแม่อ.ชำนาญเปิ้นเป็นคนงาม แถมมีลูกบ่าวเป็นอาจารย์แถมตวย เปิ้นภูมิใจกับลูกหลานเพราะเปิ็นเลี้ยงมาดี เปิ้นเป็นแม่ตัวอย่างตวย ภูมิใจกับเปิ้นแต้ๆเจ้า
ร่วมรำลึกนึกถึงพระคุณแม่นะคะ...
คุณแม่หรือพี่สาวคะ ? ยังสาวสดใสจริง ๆ ชื่นชมค่ะ
ความรักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ
แม้แม่จะไม่ได้อ่านบันทึก
แต่พี่ติกเชื่อว่า แม่ต้องรับรู้ได้ด้วยใจ ค้ะ
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจ จากพี่เขียวมรกต มีความสุขในวันแม่นะครับ
สวัสดีค่ะน้องชำนาญ
แม่รักลูกไม่มีเงื่อนไข รักมากมายไม่มีจำกัด
ยึดมั่นในคำสอนแม่ ชีวิตมีแต่ความเจริญ
ประทับใจคุณแม่ ใจดีมากๆค่ะ
ว่างๆชาวwardคงได้ไปเที่ยวแพร่ กราบท่านนะคะ อยากทานน้ำพริกอ่องอร่อยๆ ฝีมือท่านค่ะ