...มรดกทางความคิด...วิถีชีวิตดีๆจากแม่...
ปีที่แล้วห้วงของวันแม่ก็ได้เขียนบันทึกของการทำหน้าที่ของการเป็นลูกและการทำหน้าที่เป็นแม่ให้กับลูกสาว....http://www.gotoknow.org/posts/385891 บันทึกนี้ก็ยังอยากเขียนถึงแม่อีกเช่นกัน เคยได้ยินเขาเปรียบไว้ว่า " พระคุณแม่ยิ่งหใญ่กว่าแผ่นดิน แผ่นฟ้า มหาสมุทร" ก็คงจะจริง เพราะจะเขียนบันทึกสักกี่ร้อย กี่พันบันทึก ก็คงไม่มีวันหมดสำหรับการพูดถึงพระคุณของคุณแม่.....บางครั้งอาจจะเขียนออกมาได้ไม่หมดเหมือนที่คิดและรู้สึก แต่ทุกสิ่งอย่างก็ไม่เคยเลือนหายไปจากความทรงจำ และไม่เคยหยุดรักแม่แม้แต่วันเดียว........
ฉันเกิดมาท่ามกลางครอบครัวใหญ่มีสมาชิกพี่น้องในครอบครัว 6 คน รวมกับพ่อแม่ เราก้อยู่กันในบ้านตั้ง 8 คน ซึ่งครอบครัวของเรามีฐานะค่อนข้างยากจนด้วยซ้ำ มีอาชีพเกษตรกรรม ทำไร่ ทำนา ....ตั้งแต่จำความได้เท่าป่านี้ ครอบครัวของเราก็ยังทำนากัน....ในบรรดาลุก 6 คนของแม่ ก็มีดิฉันคนเดียวที่ได้เรียนหนังสือและประกอบอาชีพข้าราชการครู นันนับว่าเป็นความภูมิใจอย่งยิ่ง....แต่นั่นก็หมายความว่า ดิฉันได้รับโอกาสอย่างดีมากจากคนในครอบครัว...ทั้งพ่อ แม่ และพี่ๆ
คุณแม่ค่อนข้างเป็นคนหัวโบราณ ลูกๆไปไหนไกลหู ไกลตาก็ไม่ได้ แต่คุณแม่ก็ได้บอเล่าเรื่องราวชีวิตของแม่ และสั่งสอนเรื่องราวดีๆให้กับลูกเสมอ จนกลายเป็นมรดกทางความคิด ที่ส่งต่อมาให้ลูกๆทุกคน...คุณแม่เคยได้รับรางวัลแม่ดีเด่น ตอนที่ดิฉันยังเด็ก ....ซึ่งในหมู่บ้านจะมีคนรับรางวัลประมาณ 10 คน แม่ขึ้นไปบนเวทีในวันแม่ ซึ่งจัดขึ้นที่วัดในหมู่บ้าน...พิธีกรได้เรียกชื่อ แม่ ขึ้นไปรับรางวัล และมีคำถามเกี่ยวกับการเลี้ยงดู อบรมลุก เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ให้กับครอบครัวอื่น....คุณแม่พูดอะไรบ้างจำมาได้ไม่หมด แต่มีความรู้สึกว่าตอนที่แม่ยืนอยู่บนเวทีนั้น ทำใหลุกคนนี้ที่ยืนดูแม่อยู่ด้านล่างรู้สึกภาคภูมิใจมากๆ และยิ่งใหญ่ในชีวิต....คุณแม่พูดผ่านไมค์ประมาณว่า " แม่เป็นผู้หญิงธรรมดา ไม่มีสมบัติเงินทองที่จะมอบให้ลูก แต่แม่มีคำสอนและการดูแลแบบธรรมดาที่ให้พวกเราได้เรียนรู้เองจากการทำงาน และความเป็นอยู่ในครอบครัว แม้จะลำบากยากจน แต่แม่ก็ภูมิใจที่ลูกของแม่ทุกคนสมบูรณ์แข็งแรง ไม่ทำตัวเหลวไหล ลูกสาวก็ไม่ออกนอกลู่ นอกทาง ลูกชายของแม่สองคน ไม่ยุ่งเกี่ยวยาเสพติด สูบบุหรี่ ดื่มของมึนเมา..แค่นี้แม่ก็ถือว่า..ทำหน้าที่แม่ได้ดีและพอใจ ขอดูพวกเขาต่อไปเรื่อยๆ ในการเติบโตเขาคงรู้ว่าแม่ทำทุกอย่างก็เพื่อเขา..........
วันนี้ แม่อายุ 72 ปีแล้ว แม่ก็ยังทำงานทั้งงาน ทำไร่ทำสวน งานทักทอผืนผ้า ทอเสื่อ ไม่ยอมปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป ผ้าซิ่นหลายผืน ผ้าห่มหลายลายที่แม่มอบมาให้ แม่บอกว่าเก็บไว้เป็นสมบัติให้ลูกหลานต่อไป...แม่เชื่อไหมว่า ทุกครั้งที่แม่เอาของมาให้ลูกภูมิใจยิ่งนัก ทั้งที่บอกแม่ว่าให้หยุดทำ และพักผ่อนให้มากๆ แต่แม่ก็ยังบอกว่าแม่ยังมีแรง ยังทำได้...
แม่รู้ไหมว่าทุกครั้งที่เล่า หรือเขียนเรื่องของแม่ลูกรู้สึกตื้นตันใจอย่างมาก บางครั้งก็แอบมีน้ำตา อยากตอบแทนแม่ แต่ไม่รู้จะตอบแทนพระคุณแม่ยังไงหมด ตอนนี้หนูมีลูกแล้ว ยิ่งได้รู้แซึ้งแล้วว่า "แม่" คือผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ เพราะในใจของแม่ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นใดนอกจากทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกอย่างเราๆ ได้มี ได้อยู่ ได้กิน และดำเนินชีวิตต่อไป.....แม่ขาหนูอยากทำให้แม่สบาย ได้พักผ่อน ไม่ต้องทำงานหนัก มีกิน มีใช้ พอเพียง แต่ ณ ตอนนี้ลูกก็ยังต้องดิ้นรนหลายๆอย่าง ยังประทับประครองให้ครอบครัวเดินหน้าต่อไป แต่ลูกสัญญาว่า ลูกจะจดจำและนำคำสั่งสอนของพ่อ แม่ มาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อตนเอง และเผื่อแผ่ไปหาคนรอบข้างหากว่าจะทำได้.....วันแม่จะมาถึงก็ขอกราบและระลึกถึงคุณความดีของแม่...รักแม่จำรัสที่สุดในโลกนะคะ ขอให้แม่แข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทรของลูกไปนานๆนะคะ....
ความเห็น (4)
ฟังเรื่องราวของแม่แล้ว ผมเองตื้นตันทุกๆครั้ง ครับ
ชื่นชมครับ คุณแม่ยังแข็งแรงอยู่นะครับ
ขอบคุณมากๆค่ะ..คุณ พ.แจ่มจรัส ที่แวะมาให้กำลังใจ
แม่ ยิ่งใหญ่เสมอค่ะ
ใช่ค่ะ คุณแม่คือทุกๆอย่างของลูก