จะขอเก็บเธอไว้ในงานวรรณกรรม

 เนื้อนวลนี่หรือคือของเที่ยง 

ยิ้มหรือเยี่ยงสิ่งแท้มีแปรผัน 

ความสดใสหรือมิไหม้ในกลุ่มควัน 

ความน่ารักรึมีวันมิคลายไป ... 

ฤาเสน่ห์ยังคงไว้ไม่มีหมด 

ความรักอันสวยสดหรือมิไหม้ 

หมดลมแล้วฤาจะเหลือรอยอาลัย 

จะขอเก็นเธอไว้ในงานเขียน 

(จะขอเก็บเธอไว้ในงานเขียน)

 เขียน ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๔๐ ที่บ้านการเวก แด่น้อง...ที่น่ารักของฉัน 

ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมาแล้ว้ถึง ๑๕ ปี แต่เมื่ออ่านบทกวีชุดนี้คราวใด ก็ยังเห็นความสดใสของเธอเสมอ แม้ว่าอีกไม่นานเราก็จากกันแล้วชั่วนิรันดร์ กลอนนี้เขียนขึ้นมาจากการตระหนักรู้และต้องการจะตอกย้ำว่า "ชีวีนี้สุดสั้น งานวรรณกรรมหรืองานศิลปะเท่านั้นยืนยง"