กิจกรรมบำบัดศึกษา - Seminar ที่ดีทำอย่างไร

วันนี้ได้เห็นรูปแบบการสัมมนาของนักศึกษากิจกรรมบำบัด ม.มหิดล ชั้นปีที่ 4 ที่มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านการค้นหาและการอ่านเชิงวิพากษ์ (Critical Reading) จากกลุ่มเพื่อนที่มีเนื้อหาใกล้เคียงกันหลังจากการนำเสนอเชิงวิชาการ (Academic Presentation) ในหัวเรื่องจากวารสารวิจัยภาษาอังกฤษที่เกี่ยวข้องกับสุขภาวะและผู้ที่มีความบกพร่องทางร่างกาย และ/หรือจิตสังคม ของแต่ละคนที่นำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้เชิงลึกระหว่างเพื่อนนักศึกษาและอาจารย์สาขากิจกรรมบำบัดไปก่อนหน้านี้ พร้อมมีการระบุแหล่งอ้างอิง (Citation of Reference) และการให้คะแนนคุณภาพของหลักฐานเชิงประจักษ์ (Evidence Based Practice)

จุดสังเกตและประเด็นสำคัญที่ผมอยากแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในบันทึกนี้ เพื่อมุ่งให้เกิดการพัฒนากระบวนการเีรียนรู้ด้านกิจกรรมบำบัดศึกษาในประเทศไทย ซึ่งมีความต้องการนักกิจกรรมบำบัดในสถานพยาบาล โรงเรียน ศูนย์ และหน่วยงานการฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกาย ความคิดความเข้าใจ จิตสังคม และการพัฒนาความสุขและความสามารถในการทำกิจกรรมการดำเนินชีวิต อ่านบทบาทนักกิจกรรมบำบัดแนวใหม่ ได้ที่นี่

ในการสัมมนา หรือ Seminar แปลตรงๆ ว่า "ร่วมใจ" ถือเป็นการระดมความตั้งใจของนักศึกษาและอาจารย์ทุกท่านให้มีการจัดการความรู้ในหัวเรื่องต่างๆ ที่ผ่านการวิเคราะห์กระบวนการวิจัยและการสังเคราะห์ความรู้ในตัวตน อย่างไรก็ตาม ทั้งนักศึกษาและอาจารย์ควรเตรียมทัศนคติที่พร้อมต่อการ "ร่วมใจ" สู่การพบปะในหนึ่งหัวเรื่อง หรือ การประชุม (Conference - Meeting a topic) ที่ประกอบด้วยกระบวนการต่างๆ (4 C) ดังต่อไปนี้:-

1. Connector คือ การระดมสมองเพื่อค้นหา "ตัวเชื่อมความรู้ในที่ประชุม" ซึ่งเป็นคำสำคัญ กลไก แก่นความรู้ ความรู้เฉพาะ และคำอธิบาย ที่เชื่อมโยงในมิติหนึ่งและมีความหมายในเชิงวิชาชีพและวิชาการ เช่น ในกลุ่มแรกที่นำเสนอในวันนี้น่าจะเชื่อมโยงด้วยกลไกของการใช้สมองควมคุมการเคลื่อนไหว (Motor Control Mechanism) ระยะการฟื้นตัวทางการเคลื่อนไหว (Stages of Motor Recovery) หรือ เทคนิค/แนวทางการฟื้นฟูสมรรถภาพทางระบบประสาท (Neurological Rehabilitation Techniques/Guidelines)

2. Common คือ การระดมสมองเพื่อค้นหา "จุดร่วม" ซึ่งเป็นนำเสนอความเหมือนกันของคำสำคัญในการศึกษาที่หลากหลาย เช่น ในกลุ่มแรกที่นำเสนอในวันนี้น่าจะมีจุดร่วม การศึกษาบุคคลที่มีความบกพร่องทางระบบประสาท (Study of People with Neurological Impairment)

3. Conclusion คือ การระดมสมองเพื่อค้นหา "บทสรุป" ซึ่งเป็นประเด็นที่ได้รับแบบบูรณาการความรู้ในการศึกษาที่หลากหลาย เช่น ในกลุ่มแรกที่นำเสนอในวันนี้น่าจะมีบทสรุปว่า เทคนิคที่ใช้ในการวิจัยประสิทธิผลของการบำบัดฟื้นฟูบุคคลที่มีความบกพร่องทางระบบประสาท มี 4 เทคนิค ซึ่งยังไม่มีการนำมาผสมผสานหรือเปรียบเทียบประสิทธิผลได้อย่างชัดเจน แต่ละเทคนิคจะใช้ในบริบทและระยะการฟื้นตัวทางการเคลื่อนไหวในแต่ละบุคคล

4. Convey คือ การนำพาความรู้มาใช้ให้เกิดประโยชน์ ซึ่งในทางคลินิกกิจกรรมบำบัด แบ่งความรู้ออกเป็น 2 ระดับ

ได้แก่ 1) ความรู้ที่ได้มาอย่างรวดเร็ว (Fast Knowledge) ถือเป็นการต่อยอดความรู้ที่มีอยู่แล้วในวิชาชีพกิจกรรมบำบัด (Clinical Implication) เช่น การบังคับการเคลื่อนไหว หรือ Constrain-Induced Movement ที่เพิ่มเติมจากการบำบัดฟื้นฟูทางระบบประสาท

2) ความรู้ที่ได้มาอย่างช้าๆ (Slow Knowledge) ถือเป็นการต่อเติมให้มีความรู้ใหม่ เพื่อนำไปประยุกต์ใช้ในวิชาชีพกิจกรรมบำบัดในอนาคต เช่น การปรับรูปแบบการบังคับการเคลื่อนไหว หรือ Modified Constrain-Induced Movement ที่คำนึงถือบริบท (Contextualization)

และสุดท้าย ดร.ป๊อป หวังอย่างยิ่งใหญ่ในชีวิตหนึ่งนี้ ว่า นักศึกษาและอาจารย์สาขากิจกรรมบำบัด ม.มหิดล จะมีความรู้ที่งอกงามขึ้นอย่างไม่เร็วไม่ช้า และมีการสะสมประสบการณ์ทางวิชาชีพกิจกรรมบำบัดร่วมกับทักษะชีวิตของแต่ละจิตวิญญาณ พร้อมที่จะอดทน เสียสละ มีความเมตตากรุณา และมีจิตอาสาในการพัฒนาระบบการให้บริการทางกิจกรรมบำบัดร่วมกับทีมสหวิชาชีพ เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนไทยทุกช่วงวัยที่มีหรือไม่มีความบกพร่องทางร่างกาย และ/หรือจิตสังคม ให้มีความสามารถในการดูแลตนเอง การศึกษา การทำงาน การพักผ่อน การใช้เวลาว่าง และการเป็นพลเมืองดีของสังคมไทย

เขียนใน GotoKnow โดย กิจกรรมบำบัดจิตสังคม
ใน กิจกรรมบำบัดศึกษา

คำสำคัญ (Tags): #กิจกรรมบำบัด#การศึกษา#ประชุม#สัมมนา

หมายเลขบันทึก: 543687เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2013 16:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 กรกฎาคม 2013 16:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน