ส้มตำกับความอยาก


    วันพุธ 24 ก.ค.56 เกิดอาการวูบ ระหว่างลากไอ้เข้ (Hand pallet )รู้สึกวินเวียน จนต้องทรงตัวให้นิ่งๆ  ตั้งสติ แล้วพิจารณาว่ามันเกิดเพราะอะไร เกิดจากร่างกายยังไม่แข็งแรงพอ ยังไม่พร้อมที่จะใช้เครื่องมือหนักพวกนี้ หรือเพราะร่างกายต้องการพักผ่อน  หรือเพราะอะไรกันแน่...

    ตกเย็น เกิดความอยาก... หิวข้าว เหมือนทุกวัน หรือว่าเพราะร่างกายได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ กลัวตัวเองจะหิว กลัวจะไม่สบาย... ต้องกิน ...ต้องออกไปหาอะไรกิน แต่ไม่มีอะไรขาย 

   ร้านค้า ในซอย นี้แปลกแตกต่างจากที่อื่น วันพระ วันเจ้า จะพร้อมเพรียงกันหยุด เดือดร้อนชาวโรงงาน... (เริ่มบ่นในใจ)

   แต่... เมื่อย้อนกลับมาดูความอยากของตัวเอง ช่างน่าละอาย พ่อค้า แม่ค้า เขายังหยุดไปทำบุญทำทาน เราก็ควรจะปล่อยวางสักวัน อดสักวัน คงไม่ตายหรอกมั้ง 

   แล้วงานล่ะ..จะกลับก่อน เพื่อไปพักผ่อนอย่างนั้นหรือ ไม่อยู่ดูแลเด็กๆก่อนหรือ ...หรือเพราะไม่สบาย ดูตัวเอง ดูความจริง อย่าฝืนเพราะหน้าที่ตำแหน่งต้องรับผิดชอบ ศักดิื์ศรี กลัวคำนินทา ต่างๆนานา อย่างนั้นหรือ ...(เริ่มถกเถียงกับตัวเอง)

........... 

   ห้าโมงเย็นตัดสินใจกลับบ้าน  ก่อนถึงบ้านตั้งใจแวะหาอาหารอีสานกิน ความอยากตามมาอีก...อยากกินส้มตำ..ร้านใกล้ซอยเข้าบ้านไม่ขาย ขับเลยไปตลาดคอนเนค  ไม่ขายอีกเช่นกัน ถัดไปอีกหน่อยมีขายร้านหนึ่ง แต่เคยซื้อมากินแล้วไม่อร่อย...(เกิดความไม่อยากซ้อนความอยากขึ้นมาอีก)  

   ขับรถเลย ไปตลาดประเสริฐศิลป์..มีตลาดนัด แต่ไม่มีร้านขายส้มตำเลยสักร้าน พาลบ่นว่าหยุดไปไหนกันหมด..อ้าว เขาก็อาจจะหยุดไปทำบุญ กลับบ้าน เที่ยวบ้าง ตัวแก นั่นแล่ะที่ไม่หยุดเอง ดูใจสิร้อนรน ไม่ปล่อยวาง อยากสิ่งไหน ก็ดั้นด้น ให้เหนื่อย ให้ลำบาก พอไม่ได้ดังใจ ก็โทษโน้น นั่น นี่ (เริ่มบ่นตัวเอง)

   ในที่สุดตัดสินใจซื้อข้าวโพดต้ม ขนมจีนน้ำยาป่า ไก่ทอด 2 น่อง ข้าวเหนียว 1 ห่อ แล้วพาใจอันร้าวร้อนเดินตากฝอยฝนกลับมาที่รถ จนผมเปียก

   ขับรถกลับบ้าน ขณะฝนพรำบางเบา เปิดกระจกรถรับไอเย็นให้เข้ามาฉาบไล่ความร้อนของจิตใจให้เย็นขึ้นบ้าง นึกถึงอารมณ์ที่เพิ่งผ่านไป ยิ้มให้ความเขลาของสติ ที่เตลิดเปิดเปิง

   และมันก็เพียงผ่านพ้นไป ในอีกวัน เท่านั้นเอง

.................



ขอบคุณภาพประกอบจาก Google

.............

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านและขอให้มีความสุขสงบ

ในวันที่ความอยากและความกลัวมีอำนาจเหนือจิต

25 กรกฎาคม 2556

พ.แจ่มจำรัส

หมายเลขบันทึก: 543624เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2013 21:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม 2013 21:31 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

เห็นภาพส้มตำ น่าทานมาก ๆ  

แต่อยากทาน ข้าวโพด มากกว่าค่ะ

ขอบคุณครับครูอิง

ข้าวโพด ตอนนี้ ทานกับเจ้าทอฟฟี่หมดแล้วครับ 5555

  หายวิงเวียนหรือยังครับ

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

สำหรับดิฉันนี่คืออาหารจานโปรดเลยค่ะ อิอิ

ขอให้สุขภาพดีทุกๆๆวัน

ถ้าแยกกายกับใจได้ จะปกติดีครับ

ขอบคุณครับที่สามารถบรรยายความอยากได้เป็นรูปนามากครับ

เคยเจอกับตัวเองเหมือนกันครับ

ทำให้เราเกิดอารมณ์โทษโน้นโทษนี้ไปทั่ว

เพื่อสนองต่อความอยาก

 
 

ลุงชาติ

ตอนนี้เป้นๆหายๆครับ หมอบอกเป็นผลของยาที่ยังคงค้างอยุ่ในร่าง

และทำให้เกิดภาวะซีด ครับ

ขจิต ฝอยทอง
ยง
ดร. พจนา แย้มนัยนา

ขอบคุณทั้งสามท่านครับ

เป็นความอยากที่เกิดขึ้นแล้วถึงจะรู้ตัวแต่ก้ยังดิ้นรนต่ออยู่นั่นแล่ะครับ

คงต้องฝึกให้มากครับ พอรู้ตัวแล้ว หยุด และปล่อยวาง ได้

ว้า!อยากทานส้มตำด้วยจัง อิๆ แต่หมูจ๋าชอบตำเองนะคะ อร่อยนะคะขอบอก รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่ชาย

ขอบคุณครับ มีโอกาสคงได้ชิมฝีมือหมูจ๋า น่ะครับ
หมูจ๋า

-สวัสดีครับ..

-ส้มตำ...บางเวลาช่างมีความหมาย...55

-ผมชอบกิน"ส้มตำ"ครับ ฮ่า ๆ

-มาชิม"ขนมเตียนไส้บะถิม"ไหมครับ.

แวะมาให้กำลังใจให้พี่มีสุขภาพกายใจแข็งแรง และอยากทาน "ส้มตำ" เพื่อสุขภาพครับผม ขอบคุณมากครับ

เพชรน้ำหนึ่ง

ขอบคุณกับของกินบ้านเฮา ครับ

Dr. Pop

ขอบคุณกับคำอวยพร ขอให้ท่านมีความสุขสุขภาพแข็งแรงเช่นกันครับ

 

ส้มตำ...ชื่อสั้นๆ แต่ทำให้หลายคนตามหาส้มตำเจ้าอร่อยกันอยู่เสมอๆค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

..แต่..ส้มตำ..ก็..ยังแซ้บ..เหมือนเดิม..นะเจ้าคะ...อ้ะะๆๆๆ...สู้ๆๆๆ..เจ้าค่ะ..ยายธี

แวะมาให้กำลังใจ จิตใจที่เข้มแข็งย่อมฟันฝ่าทุกอย่างไปได้ด้วยดี สู้ ๆ น่ะค่ะ

ก็หน้าตาเค้า (ส้มตำ) ออกจะน่าทานนี่คะ

เหนื่อยเลยนะคะกับการจะได้อาหาร แล้วอาการตอนนี้เป็นอย่างไร ทานอาหารน้อยไปไม่ตรงตามมื้อหรือเปล่า 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท