20/07/2556
**********
ค่าว(ขนาดยาว)ช่วงเข้าพรรษา
ขอบคุณดนตรีประกอบจาก http://www.youtube.com/watch?v=S1jtSm1vrI0
ค่าวยาวช่วงเข้าพรรษา
…
ค่าวกลอนส๋าร…ที่ท่านพานพบ...ยกมือไหว้นบ...ปี้น้องวงศา
ยินดีเจ้นล้ำ …มาฮ่ำศึกษา…เจิญหมู่เฮามา…ปากันเสริมสร้าง
ทำบุญกั๋นหนา…ใจ๋อย่ากระด้าง…ฮักฮ่วมสร้างตาง…โตยก๊ำ
เกิดแก่เจ็บต๋าย…ไผบ่อเลี่ยงล๊ำ…หนี๋กั๋มม์ตี่สร้าง…สืบมา
ทำบุญกั๋นเต๊อะ…ช่วงเข้าปะสา…ปาลูกหลานมา…ไหว้สาตุ๊เจ้า
มาฮับเอาศีล…อย่ากิ๋นก้าเหล้า…ยาบ้ายาเมา…มีกิ๊ก
หนุ่มหล่อสาวสวย…สำรวยหระริก…ลักลอบหน่วงเอา…บ่ดี
เกิดว่ามันต๊อง…ต้องเสียศักดิ์ศรี…ลักกิ๋นของฟรี…เป๋นผีกาบ้าน
จะอยู่ตี่ไหน…จิตใจ๋ดำด้าน…ฆ่าต่านงัวควาย…ตึงตุ๊กข์
บ่ามีราศี…ดั่งผีฟั่งลุก…ลอดออกจากห้อง…มาแยง
ก๋ารจุกั๋นนั้น…คือสิ่งแสลง…เยียะหื้อระแวง…ติ่มแตงคนใกล้
“วันเกิดพระสงฆ์” …ดำรงมาได้…ชาวพุทธชาวไทย…ฟั่งลุก
อย่าไปเยียะก๋าร…สำราญสะหนุ้ก…ลืมวันยึดมั่น…เมินมา
“พระเจ้า” ต่านตุ๊กข์…สุขบ่ประสา…ลำบากนานา…กว่าหาศิษย์ได้
เดินทางหลายหน…วนเหนือไปใต้…หวังนำ “ธรรมชัย” ตี่ป๊บ
ไปหื้ออาจ๋ารย์…ต่านที่เคารพ…เกยคบนบไหว้…กั๋นมา
“ทั้งสอง”ต่านนั้น…ขึ้นจั๊นเวหา…ฮยะจะใดจา…หาไผแถมได้
ผ่อตี่ยังเหลือ…ตังเหนือตังใต้…“ห้าคน” นั่นไง…จักป๊น
จัก “เป็นสักขี”… ตี่ได้ “หลุดพ้น” …หมดบ่วงกั๋มม์สร้าง…เมินมา
“ท่านอัญญา”นั้น…ต่านมี “ผะหญา”…คงได้ “ดวงตา…เห็นธรรม” นำใกล้
เป๋นสงฆ์องค์ศรี…สะหรีจ๋นได้…“รัตนตรัย” …เต๋มล้น
“ธัมมจักรฯ”สอน…หื้อได้หลุดป๊น…เวียนวนเกิดได้…หลายครา
อริยสัจนั้น…สำคัญนักหนา…มีหยังใดจา…จักมากล่าวอ้าง
ข้อแรกทุกขัง …เจ็บหลังกระด้าง…หูต๋าฟ่าฟาง…คอซ้น
เปลี่นท่าก็หาย…บ่ต๋ายบ่ป๊น…ใผหนอจักค้น…หาเจอ
สมุทัยนั้น …มันอยากเสมอ…สิ่งของบำเรอ…เผลอเป๋นบ่ได้
หันตั๋วสาวจี๋…ไค่หลีเข้าใกล้…กอดหอมซอนไซ…นอนคลุก
อยากเป๋นเศรษฐี…มีคงบ่ตุ๊กข์…ถ้าเป๋นคนคุก…ขอไกล
ใผไหนจักป๊น…ความอยากในใจ๋…เกิดต๋ายเต้าใด…ล้างใจ๋บ่เกลี้ยง
นิโรธนั้นหนา…ตัณหาหมดเสี้ยง…บ่เหลือพอเพียง…เกิดตุ๊กข์
"จิต" ท่านตังหลาย…อย่าส่ายซัดซุก…ดั่งขวดปิดจุก…ไว้ดี
นิวรณ์ห้านั้น…มันเป๋นดั่งผี…กั้นจิตคิดดี…ทำดีเอาได้
มรรควิถี…คิดดีอยู่ใกล้…อู้จ๋าสิ่งใด… เตี่ยงนัก
บ่จุ้คนหลาย…บ่ขายคนฮัก…หวังตักตวงได้…เอาฟรี
แถมสิ่งหนึ่งนั้น…ยึดมั่นดีหลี…คือก๋ารทำดี…มีไว้ปายหน้า
ควรฮักษาศีล…กิ๋นธรรมทั้งห้า…ในวันเวลา…เลิศล้ำ
สวดมนต์กั๋นหนา…บุญญากอยก๊ำ…เปรียบเหมือนโถงถ้ำ…กั๋นภัย
จะได้หมดตุ๊กข์…จิตสุขสดใส…ดูลมภายใน…หายใจ๋ออก-เข้า
อุทิศกุศล…หื้อคนหนุ่มเฒ่า…ญาติสายของเฮา…ล่วงแล้ว
ต่านอยู่ตี้ไหน…ขอได้คลาดแคล๊ว…ป๊บนิปปานแก้ว…กู้คน
ต่านตี่บ่อป๊น…ระคนสับสน…ระเหเววน…หนเหนือหนใต้
ขอหื้อตางต๋า…เข้ามาอยู่ใกล้…กับลูกหลานชัย…คนนี๊
จักได้สมหวัง…ดังกำพระจี๊…กล่าวถึงแต่กี้…ก่อนมา
เคราะห์กั๋มม์ค่ำเจ๊า…ช่วงเข้าปะสา…อย่าได้ป๊ปปา…คนมาอ่านได้
มีสุขโตยกั๋น…บ่ว่าไกล๋ใกล้…ม่วนชื่นดวงทัย…แต่นี๊
ปี่หนานห่วงใย…จึ่งได้กล่าวจี๊…ขอปอเต้าอี้…ก่อนนา
เขียนค่าวมา…เวลาไล่บี้…เต่านี้วาดวางลง…ก่อนแหล่นายเหย
....................…..............
คำชี้แจง
- ผมยังใหม่กับการเขียนค่าวมากนัก เหมือนเด็กพึ่งเริ่มหัดเดิน ด้วยความชื่นชอบในผลงานของท่านผู้รู้ต่างๆ จึงอยากลองหัดเขียนดูบ้าง โดยอิงผังค่าวตามตำราที่ พี่หนานชาติ ใจแก้ว ได้แต่งและเผยแพร่เอาไว้ในโกทูโนว์
http://www.gotoknow.org/posts/452148 ต้องขอขอบคุณ พี่หนานชาติ ใจแก้วไว้ ณ ที่นี้ด้วย
- การเขียนภาษาไทยเทียบกับภาษาเมือง ของคนไทยภาคเหนือนั้นยากมาก บางคำผู้เขียนอาจจะสะกดวรรณยุกต์ได้ไม่ถูกต้องบางคำอาจเขียนพยัญชนะเทียบไม่ถูกต้องก็ได้ เช่น คำว่า “กรรม” ก็งงอยู่เหมือนกันว่าต้องใช้คำไหนจึงเหมาะสม ต้องขอพึ่งท่านผู้รู้ ครูบาอาจารย์ทั้งหลายช่วยชี้แนะ วิพากษ์วิจารณ์ด้วย
- “พระเจ้า” เป็นคำที่ชาวบ้านแถวภาคเหนือแต่เดิมมาใช้กล่าวถึงพระพุทธเจ้า คำว่า “พุทธ” จะหายไป เช่น “ไหว้พระเจ้ากั๋นแล้วยัง?” บางทีก็เรียก “พระเจ้าพระสงฆ์” หรือ “พระสงฆ์องค์เจ้า” ก็มี ไม่ใช่ “พระเจ้า” ที่หมายถึงศาสดาพระเยซูของคริสต์ศาสนา ทุกวันนี้แถวบ้านผมคนส่วนใหญ่เขาก็ว่าอย่างนี้เหมือนกัน
ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจ
ขอบคุณแหล่งความรู้ GotoKnow
สมุทัย นั้น มันอยากเสมอ สิ่งของบำเรอ เผลอเป๋นบ่ได้ (อยากมี)
นิโรธ นั้นหนา ตัณหาหมดเสี้ยง บ่เหลือพอเพียง
มรรค วิถี คิดดีหื้อได้ อู้จ๋าสิ่งใด
..... ทั้ง 3 ข้อ..ก่อเกิดทุกข์ .... ...และ...ทุกข์.....นะคะ
ขอบคุณบทความดีดีนี้ค่ะ
สวัสดีเจ้า วันนี้วันศีลหลวง มาอ่านค่าววันเข้าวสาได้บุญจ้ดนักเจ้า
“ธัมมจักรฯ”สอน หื้อได้หลุดพ้น เวียนวนเกิดได้ หลายครา
อริยสัจนั้น สำคัญนักหนา มีหยังใดจา จักมากล่าวอ้าง
ข้อแรกทุกขัง เจ็บหลังกระด้าง หูต๋าฟ่าฟาง คอซ้น
สมุทัยนั้น มันอยากเสมอ สิ่งของบำเรอ เผลอเป๋นบ่ได้
นิโรธนั้นหนา ตัณหาหมดเสี้ยง บ่เหลือพอเพียง เกิดตุ๊ก
มรรควิถี คิดดีหื้อได้ อู้จ๋าสิ่งใด เตี้ยงนัก
บ่จุ้คนหลาย บ่ขายคนฮัก หวังตักตวงได้ เป๋นดี
แถมสิ่งหนึ่งนั้น ยึดมั่นดีหลี คือก๋ารทำดี มีไว้ปายหน้า
ควรฮักษาศีล กิ๋นธรรมทั้งห้า ในวันเวลา เลิศล้ำ
สูมาเตอะเจ้า เนื่องจากครูดาหลาจะเกษียณปีนี้ (เหลือเวลาแถม 2 เดือน)อยากไค่ความกรุณาจากพี่หนาน แต่งค่าวเกี่ยวกับวันเกษียณ ฮื้อครูดาหลา ตวยได้ก่อเจ้า
ขอบคุณมาล่วงหน้าเน้อเจ้า
เอาไปสอนนักเรียนได้เลยครับ ทึ่งๆๆ