วันหยุด


วันนี้เป็น เช้าวันเสาร์
แม่ต้อยถือโอกาสนอนถ่วงเวลาบนเตียงอย่างสบายใจ วันนี้ขอนอนเล่นๆสักวัน
ก็เป็นวันหยุดนี่นา

เสียงนกร้องจิ้บๆดังข้างหน้าต่างเมื่อแม่ต้อยปิดเครื่องปรับอากาศและเปิดหน้าต่าง
ในห้องนอนออกไป

ที่บ้านของแม่ต้อยยามนี้ต้นไม้ใหญ่น้อยต่างเติบโต
เบ่งบาน ดูสดชื่นดีจัง ดอกไม้ไทยหอม กรุ่นไปทั่ว

ดอกไม้สีสวยที่ชื่อว่า “ คุณนายตื่นสาย”
ออกดอกสะพรั่งในกระถางใบใหญ่ ช้างกระถางบัว รับแสดงแดดรำไรที่สาดส่องลงมา สีสดใสแผ่กระจายไปทั่ว

ดอกไม้ราคาไม่แพง
แต่มีคุณค่าและมีความงามมากมายนัก

หากแม่ต้อยตื่นสายแบบนี้บ่อยๆ น่าจะหามาปลูกเป็นดอกไม้ประจำตัว
น่าจะเข้าท่า อิอิ

วันนี้เป็นวันหยุด
แต่แม่ต้อยจะต้องออกไปนอกบ้านอีกแล้ว   แม่ต้อยมีเพื่อนในยามเด็กและในยามที่ได้ทำงานแล้วหลายกลุ่ม
ต่างก็มีกิจกรรมการพบปะสังสรรค์กันไปตามความชอบและโอกาส

อาทิคย์นี้เพื่อนกลุ่มใหญ่ ที่ล้วนแล้วแต่เคยทำงานมาในระดับใหญ่โต
บ้างก็เป็นอธิบดี บ้างก็เป็นปลัดกระทรวง บ้างก็เป็นผู้ตรวจราชการ แถมบางคนเคยเป็นรมต. เสียด้วย

คงมีแม่ต้อยนี่แหละมัง
ที่ไม่มีตำแหน่งแห่งหนอะไรเอาเสียเลย อิอิ

เพื่อนกลุ่มนี้ ที่หมดภารกิจในการทำงานแล้ว คงจะเหงา
ก็เลยจัดกิจกรรมการพบปะแบบเอิกเกริกเถิดเทิงในบรรยากาศ แบบ “ มนต์รักลูกทุ่ง”

นึกภาพ พี่คล้าว และน้องทองกวาว  ที่มีสิริอายุเกิน ๖๐ ปีเอาเถอะนะคะ

ว่าจะเป็นอย่างไรกัน??  แต่ก็นั่นแหละ คะ เอาไงก็เอากัน....

ดังนั้นวันนี้แม่ต้อยคงต้องถือโอกาสออกไปทั่ห้างสรรพสินค้าเพื่อหาเครื่องแต่งกาย
ให้เข้ากับบรรยากาศสักหน่อย

ที่จริงการไปเที่ยวห้างนี่เราก้ได้เรียนรู้
หลายๆอย่าง เช่น การจัด หน้าร้านอย่างไร ให้คนอยากเข้า
จะพูดจาอย่างไรให้สามารถเอาเงินจากกระเป๋าลูกค้าได้ทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีทั้งศาสตร์ และศิลป์

วันนี้ก็เช่นเดียวกัน แม่ต้อยเดินแวะเวียนเข้าไปในร้านต่างๆ
บางร้านตบแต่งสวยงาม แต่พนักงาน ไม่ยอมพูดคุยกับลูกค้า
ยืนพุดจากันเองอย่างออกรสออกชาด  บ้างก็แต่งหน้าตา  ทาปากอยู่หน้ากระจก อิอิ

จึงเสียลูกค้าไปอย่างน่าเสียดาย

บางคน พอก้าวเท้าเข้าไปก็เชิญชวนเสียงดังมากๆๆ

“ คุณป้าต้องการอะไรคะ.? จนคนอื่นหันมามองเป็นแถว

เจอแบบนี้ แม่ต้อยเองแม้จะอายุมากแล้ว แต่ก็ เคยทำเป็นไม่ได้ยิน
พร้อมกับหมุนตัวออกไปทันที อิอิ

 

 โถ .. แม่คุณ จะแก่แค่ไหน คงไม่มีใครอยากแป็นป้านะคะ  ว่าไหม?

 

แม่ต้อยอดที่จะนึกถึง แนวคิดเรื่อง patient
experience ที่จะนำไปให้น้องๆในรพ.ได้ถามประสบการณ์ กับคนไข้บ้าง

คงจะมีเรื่องราวมากมาย ที่เรามองไม่เห็น แต่ผู้รับบริการเห็น

ดังเช่นประสบการณ์ในห้างของแม่ต้อยนี่แหละคะ

เดินไปสักพัก แม่ต้อยก็ซื้อของได้สำเร็จ ฮ่าๆๆ
ที่จริงระหว่างที่ซื้อสินค้าแม่ต้อยยังสังเกต
บรรยากาศรอบๆคัวอีกด้วยนะ

เช่น เห็นสามีภรรยาคู่หนึ่งที่เดินไปซื้อของด้วยกันอย่างมีความสุข อายุอาจจะรุ่นราวคราวเดียวกันกับแม่ต้อยนี่แหละคะ น่ารักมากเลย (เพราะแม่ต้อยไปคนเดียว.. เศร้า )

นิสัยการซื้อของระหว่างหญิงชายก็ต่างกัน
ผู้ชายเขาจะมีเป้าหมาย เดินไปซื้อแล้วเสร็จพิธี  ไม่มีวกวน

ส่วนผู้หญิง( แบบแม่ต้อย) เราจะชอบเดินไปก่อน
ดูแบบ Bird Eye View สักรอบ แล้วค่อยกลับมาดูใหม่ ฮ่าๆ

แล้วเราจะเลือก เพื่อเปรียบเทียบ ว่าราคา
เนื้อผ้า โอกาสสวมใส่ ความทันสมัย ความเหมาะสมกัยบุคลิกภาพและอายุ

ต้องพิถีพิถันทุกขั้นตอน เห็นมั้ย??

แต่การเลือกซื้อสินค้าแบบนี้ทำให้เรามีกาสได้เห็นสิ่งอื่น
ที่เราไม่ได้ตั้งใจซื้อกลับมาด้วย เพราะเกิดมีเป้าหมายใหม่ขึ้นมาเสียงั้นเอง

เช่น วันนี้แม่ต้อยแค่อยากไปดู
เครื่องประดับราคาไม่แพง สีเจิดจ้า ตามสไตล์มนต์รักลุกทุ่งนั่นแหละ

 

แต่เมื่อเสร็จสิ้นการซื้อของ  ปรากฏว่าได้ของกลับบ้านดังนี้

ผ้าคลุมรถ  หนึ่งผืนสำหรับรถคันใหม่เพราะ นึกได้ในทันทีที่เห็นว่า แมวชอบมานั่งบนหลังคา ( เหตุผล ดีคะ)

ได้รองเท้ามาอีกสองคู่ อิอิ ( จำเป็นอย่างเร่งด่วน)

ได้น้ำยาถูบ้านสำหรับแม่บ้าน ฮ่าๆ ( ของจำเป็น)

 

ส่วนเครื่องประดับที่อยากได้ .. ไม่มีคะ

แต่แม่ต้อยก็มีความสุขดี ไม่มีเสียใจ
และดีใจที่ได้ออกไปเรียนรู้อย่างสบายๆในวันพักคะ

และคิดว่าน้องๆที่บังเอิญมาอ่านบล้อกนี้ก็คงจะสบายๆใจเหมือนแม่ต้อยนะคะ

คงอยากเห็นทองกวาวแล้วสิใช่ไหม?

วันนี้สวัสดีคะ

แม่ต้อย

๑๓ กรกฏาคม ๒๕๕๖


 




คำสำคัญ (Tags): #วันหยุด
หมายเลขบันทึก: 542272เขียนเมื่อ 13 กรกฎาคม 2013 13:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม 2013 13:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดี แม่ต้อย ไปร่วมวง เรื่องเล่าเปลี่ยนโลกมาแล้ว

มาถึงบ้านเที่ยงวันเสาร์นี้เองครับ

สวัสดีคะ

ไปตอนไหนละคะ ทำไมไม่เห็นเลย

สนุกไหมคะ ไม่รอพบแม่ต้อยสักหน่อยนิ

แม่ต้อยคะ

อยากเห็นแม่มีความสุขในทุกๆเวลา มีสุขภาพแข็งแรง พักผ่อนในวันหยุดกับสิ่งที่รัก ค่ะ

มีความสุขและเพลินกับแม่ต้อยด้วย วันนี้อบู้บ้านทั้งวันค่ะ

แม่ต้อยขา

ชอบดอกสีเหลืองนั่นจังเลยค่ะ ดอกไอริชหรือเปล่าค่ะ แม่ต้อยสดชื่นดีจังค่ะ

ดีจังที่มีวันหยุดที่เป็นอิสระแบบนี้

ตัวดิฉันสามารถหยุดได้ทุกวันค่ะ แต่สมองและใจหยุดไม่ได้จะห่วงงานตลอดค่ะ

แต่ก็ใช้เวลาบางช่วงรีแลกซ์กันไปค่ะ

สวัสดีคะ

ขอบคุณคะ ที่มาให้กำลังใจ

เพิ่งไปผ่าตาต้อกระจกมาคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท