เรียนรู้จากการกระทำ 4/2 ชาตรี สำราญ
บันทึกผลการเรียนรู้นี้คือ ตำราเรียนที่ผู้เรียนเขียน ผู้เรียนสามารถสร้างองค์ความรู้ได้ด้วยตนเองการเรียนอย่างนี้แหละคือการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ของครูยุคใหม่
การเรียนรู้เรื่องราวจากชีวิตจริงแล้วสามารถนำมาเชื่อมโยงกับงานวิชาการได้ จะทำให้ผู้เรียนเกิดความรู้สึกลึกๆคือ
1.เกิดคุณภาพทางปัญญาซึ่งเกิดขึ้นจากการได้ลงมือกระทำตามกระบวนการเรียนรู้แต่ละขั้นตอนภาพแห่งความรู้แจ้งจะเกิดขึ้นที่ละนิดๆสั่งสมไว้จนกระทั่งก่อตัวโพลงออกมา แบบว่ารู้แล้วๆ นั่นเองการเรียนรู้แบบนี้ผู้เรียนจะต้องคิดในเชิงวิจัย ซึ่งเป็นการคิดที่ลึกซึ้งถ้าผู้เรียนได้รับการฝึกฝนการคิดเชิงวิจัยอย่าง
ต่อเนื่องก็จะเกิดจิตวิจัยขึ้นมา เวลามองปัญหาต่างๆ ก็จะพิจารณาแก้ไขด้วยกระบวนการวิจัยมากกว่าใช้อารมณ์
2.จะเกิดทักษะกระบวนการในจิตใจ เมื่อผู้เรียนได้เรียนรู้จากชีวิตจริงฝึกปฏิบัติจริงอย่างต่อเนื่องจนเกิดเป็นนิสัย ผู้เรียนก็จะเกิดทักษะทักษะการเรียนรู้คือ
- ทักษะการสังเกต
- ทักษะการศึกษาค้นคว้า
- ทักษะการบันทึกข้อมูล
- ทักษะการเปรียบเทียบ
- ทักษะการคิด วิเคราะห์ สังเคราะห์แปลความ ตีความ
- ทักษะการตรวจสอบข้อมูล
- ทักษะการนำเสนอข้อมูล
- ทักษะการรายงานผลการศึกษา
- ทักษะการรวบรวมข้อมูลการจัดการข้อมูล
3.จะเกิดความรู้สึกที่ดีต่อการเรียนรู้คือ จะเกิดทัศนะคติที่ดีต่อการเรียนรู้ และเรื่องราวที่เรียนรู้
- จะเกิดความภูมิใจต่อบ้านเกิดรักบ้านเกิด
- จะเกิดความศรัทธาต่อผู้เฒ่าผู้แก่ภูมิปัญญาท้องถิ่น
- จะเกิดความรักต่อวัฒนธรรมท้องถิ่น
- จะเกิดความภูมิใจต่อความสำเร็จในการศึกษาเรียนรู้ของตน
- จะเห็นคุณค่าของวิธีการเรียนรู้และจะนำใช้ต่อ
การเรียนรู้แบบนี้ผู้เรียนจะรู้จักตนเอง รู้จักรักถิ่นฐานบ้านเกิด รู้จักรากเหง้าของตน
เมื่อเรียนรู้เรื่องราวของภาคอีสานจบลงแล้วก็ลองเรียนรู้เรื่องราวชีวิตของคนในภาคอื่นบ้างและต่อไปก็เรียนรู้ชีวิตของคนในประเทศเพื่อนบ้านผ่านงานเขียน บทเพลง บทกวีที่เขาเผยแพร่ให้ได้เรียนรู้
การจัดการเรียนรู้แบบนี้จะสอดรับกับแนวคิดของ รศ.ศรีศักรวัลลิโภดม ที่อ้างถึงใน สื่อพลังปีที่ 21 ฉบับที่ 2 เมษายน – มิถุนายน 2556ในเรื่องสู่สากลบนรากฐานความเป็นไทยก้าวไกลด้วยรากเหง้า (หน้า 43)ที่กล่าวว่า “การศึกษาที่คนทั่วไปเข้าใจมักเป็นเรื่องของเนื้อหาสาระ เทคนิคและวิธีการ ว่าคืออะไร และเป็นอย่างไร อย่างไรก็ตามในทางสังคมวิทยาและมานุษยวิทยาการศึกษาต้องอยู่ในบริบททางสังคม (Social Context)เพราะการศึกษาเป็นระบบอย่างหนึ่งทางวัฒนธรรมของคนในสังคมหนึ่งๆเพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่ต้องอยู่ร่วมกันเป็นกลุ่มเป็นเหล่า นับแต่การอยู่ร่วมกับครอบครัวเครือญาติ จนถึงชุมชนตั้งแต่ระดับบ้านไปจนระดับเมือง เพื่อการมีชีวิตรอดร่วมกันการศึกษาจึงนับเนื่องเป็นระบบหนึ่งทางวัฒนธรรมที่ทำให้มนุษย์สร้างการเรียนรู้ร่วมกัน
การเรียนรู้ร่วมกันเพื่อให้ได้ความรู้ในการดำรงชีวิตร่วมกันในบริบททางสังคมนั้นมี2 ประการ อย่างแรก เป็นการเรียนรู้ (Learning)สิ่งที่เป็นภายนอกในทางโลกในมิติของเศรษฐกิจและการเมือง อย่างหลังการอบรมสั่งสอน (Cultivation) เข้าใจเรื่องภายในที่เป็นทางธรรม ให้รู้จักตนเองและความเป็นมนุษย์ในมิติทางสังคมและวัฒนธรรม
การศึกษาที่สมบูรณ์แบบในโลกปัจจุบันนั้นต้องเป็นการศึกษาที่ทำให้คนรู้จักตนเอง รู้จักเพื่อนบ้านและรักบ้านเกิดเมืองนอนก่อน แล้วจึงรู้จักโลก นั้นคือการศึกษาต้องมองจากภายในสังคม – วัฒนธรรมก่อนแล้วจึงเรียนรู้เพื่อรู้จักโลกอันเป็นเรื่องภายนอกทางเศรษฐกิจ – การเมือง
ชาตรี สำราญ
อ่านเป็นเล่มได้ที่ https://docs.google.com/docume...
ความเห็น (1)
...ติดตามอ่าน...เป็นบันทึกที่ดีค่ะ