เรื่องเล่า "วิชาชีวิต"<๑๔> เมื่อบีแมนได้รับเชิญไปเป็นวิทยากรค่ายเตรียมความพร้อมนิสิต Biology's Freshman (2)

เชื่อมโยงให้เห็นชีวิตการทำงานซึ่งมีทั้งงานอาชีพและงานอดิเรกเข้าด้วยกัน และมองเห็นเรื่องของวิชาการและวิชาชีวิตที่ซ่อนอยู่ในเรื่องเล่า

วันที่ 4 กรกฎาคม 2556 (ตรงกับวันชาติอเมริกา) นิสิตชื่อ ธรณินทร์กับเพื่อน (นักเรียนทุนพสวท-ชื่อมารุตพงศ์) มาหาผมที่้ห้องตอนเกือบบ่ายโมง (เร็วกว่าที่นัดไว้ 1 วัน) อันที่จริงวันพฤหัสผมไม่ค่อยว่าง จึงนัดเขาไว้วันศุกร์ แต่เมื่อมาก็ไม่เป็นไร เขาเอาหัวข้อย่อยที่ผมสั่งไว้เป็นการบ้านมาให้ผม

หัวข้อใหญ่ที่จะบรรยายในวันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม 2556 เวลา 10.00-11.00 น. ที่ห้อง 508 (ผมไม่ค่อยชอบห้องนี้เลยเพราะเครื่องมือ-อุปกรณ์ไม่ค่อยสมบูรณ์) คือ "แนะแนวการทำงานในสายชีววิทยา"

ส่วนหัวข้อย่อยที่นิสิตไปคิดมาสรุปได้เป็น 2 ข้อ คือ

1. เหตุผลที่บีแมนมาเลือกเรียนสาขาชีววิทยา (เป็นเรื่องของการเรียนครึ่งหนึ่ง-อันนี้้เป็นวิชาการ)
2. บีแมนพบเจอเรื่องอะไรที่สนุกสนานในการทำงานสายวิทยาศาสตร์ (เป็นเรื่องของการทำงานครึ่งหนึ่ง-เป็นประสบการณ์ชีวิต=เป็นวิชาชีวิต)

ผมนั่งคุยกับนิสิต 2 คน เพื่อสกัดเอาแนวทางการคิดของเขาออกมาเตรียมความพร้อมไว้บรรยายต่อไป ดังนี้

• ผมนั่งนึกตอนแรกว่า หัวข้อการบรรยาย "แนะแนวการทำงานในสายชีววิทยา" กับหัวข้อย่อยมันอาจจะไม่ค่อยไปด้วยกันได้ ด้วยว่าหัวข้อย่อยนี้เป็นประสบการณ์ชีวิตของบีแมน แต่นิสิต 2 คนบอกว่าไม่อยากให้เป็นวิชาการมากเกินไป ให้เป็นเรื่องเล่าก็แล้วกัน แล้วพวกน้องๆ ก็จะคิดได้เอง
• ผมเลยนึกแนวทางออกว่า จะเล่าเรื่องแนวทางวิธีคิดตอนเลือกเรียนชีววิทยาที่เขียนไว้แล้วในตอนก่อนหน้านี้ ส่วนเรื่องประสบการณ์ชีวิตที่ทำงานสนุกสนานก็ได้เล่าไว้แล้วในประสบการ์การทำงาน 25 ปี แต่จะนำประเด็นมาเรียบเรียงใหม่ คงเป็นสไลด์ประมาณ 10-20 สไลด์
• ในตอนก่อนผมเขียนว่า นิสิตที่มาฟังนี้แบ่งเป็น 2-3 พวก พวกหนึ่ง/และสองมีเส้นทางอาชีพค่อยข้างชัดเจน แต่พวกที่สามนี้ ควรจะฟังอย่างตั้งใจ...ธรณินทร์ค้านว่า พวกทุนพสวท. เขาเลือกไปเพราะจะได้มีค่าใช้จ่ายในการเรียน แต่เขาอาจจะไม่ชอบก็ได้ ผมเลยนึกออกว่าจะบรรยายอย่างไร
• คือในชีวิตของเรา มันมีงานอยู่ 2 อย่าง คือ "งานอาชีพ" (ได้สตางค์) กับ "งานอดิเรก" (เสียสตางค์แต่สนุกสนาน-แต่บางครั้งก็อาจได้สตางค์) เรื่องนี้ผมยกตัวอย่าง นาวาอากาศเอก (พิเศษ) วิโรจน์ นุตพันธุ์ ซึ่งมีอาชีพเป็นทหาร แต่ทำงานอดิเรกที่ใจรักมาตั้งแต่เด็กจนเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกในประเทศไทย และทำสวนสัตว์ให้ห้างพาต้า
• อีกตัวอย่างหนึ่ง ยกตัวอย่างตัวเอง คือ ผมมีอาชีพเป็นอาจารย์ แต่ขณะเดียวกันผมมีงานอดิเรกจากการเลี้ยงผึ้ง ถึงแม้เรื่องการเลี้ยงผึ้งผมจะไม่ดังมาก แต่ก็พอจะมีคนรู้จักผมบ้าง แต่รู้จักในนามของบีแมนมากกว่า..
• เรื่องบีแมนนี้ ธรณินทร์ เล่าให้ฟังว่า เขาลองถามน้องๆ บางคน (ผู้ชาย-ซึ่งมีเพียงร้อยละ 10 ของนิสิตปี 1) ว่า รู้่จักภาควิชาชีววิทยาว่ามีอะไร น้องๆ ตอบว่่าเรื่องผึ้งครับ และน้องหลายคนก็รู้จักบีแมนในอินเตอร์เน็ตแล้ว

สรุปว่า วันนี้ผมก็ได้ข้อสรุปที่จะเตรียมสไลด์ไว้บรรยายในอีก 1 เดือนข้างหน้าแล้ว..น้องๆ จะมาฟังประมาณ 88 คน รวมกับรุ่นพี่อีก 50 คน ซึ่งจะเลือกมาฟังหรืออยู่ด้านนอก โดยผมจะไม่ให้เดินเข้าเดินออกให้น้องต้องเสียสมาธิ และผมคาดหวังว่าพวกน้องๆ จะตั้งคำถามมาถามบีแมน พอสมควร (ผมกระซิบบอกให้ธรณินทร์หาห้องให้ผมใหม่เพื่อบรรยายเรื่องนี้เพราะบรรยากาศห้อง 508 มันไม่ค่อยจะดี อยากได้ห้อง Slope)

[JJ]

มาชื่นชมกับการได้รับเป็นวิทยากรครับ

[beeman 吴联乐]

ขอบคุณครับท่านอาจารย์ JJ