ความสุขที่หนูได้จากพ่อแม่
ผมเป็นเด็ก 12 ขวบ ผมเข้าใจเรื่องราวของการเป็นเด็กคนหนึ่งว่า เด็กบางคนจะขาดความอบอุ่น บางคนจะได้ความรักจากพ่อแม่ หรือหากเด็กคนนั้นเรียนเก่งจะได้รับการชื่นชมจากคุณครู ผมจะพูดว่า คนที่พูดชื่นชมลูกมากเกินไป ผมจะเปรียบเทียบ ให้ฟังคือ ต้นไม้ที่โดนเจ้าของด่าทุกวัน แต่อีกต้นหนึ่งได้รับการชื่นชมทุกวัน ต้นที่ได้รับการชื่นชมก็เจริญงอกงาม แต่อีกต้นกับโดนด่าทุกวันก็เหี่ยวเชา ผมอยากให้ทุกคนไปคิดดูว่าคุณจะพูดแบบไหนกับลูก แต่การชื่นชมควรให้มีความพอดี อย่าให้มากเกินไป ผมขอให้ทุกคนกลับไปคิดดู อย่างไรก็ตามหากชื่นชมมากเกินไปอาจทำให้ลูกต้องมีการชื่นชมอยู่ตลอด แต่คนที่ไม่การชื่นชมใช่ว่าพ่อแม่ไม่รักน๊ะครับ เพราะพ่อแม่ไม่อยากให้ลูกเหลิง ผมอยากทุกคนกลับไปคิดทบทวนดูขอบคุณ ……………ครับ
ส่วนความสุขผมที่ได้รับคือ การชื่นชมอย่างพอดีจากพ่อแม่ พ่อแม่ไม่ชมผมทุกเรื่อง เพราะท่านสอนว่า มันเป็นธรรมชาติในการดำรงชีวิตอยู่ บางเรื่อง เราทำดี เราก็มีความสุขแล้ว ไม่มีใครชม เราก็มีความสุขได้ แต่ถ้าให้ใครมานั่งชมกันทุกเรื่อง แปลว่า เขาตั้องนั่งมอง จ้องเรา ตลอดเวลา เพื่อที่จะต้องคอยชม ผมว่า แย่จังถ้ามีใครนั่งจอง เขินแย่เลย และผมไม่อยากเหลิง เพราะเคยผมเห็น บางคนพอทำอะไรเล็กน้อย ก็ต้องการคำชม พอไม่มีคนชม ก็บ่นว่า แหมทำดีไม่มีใครเห็น แล้วเขาก็ท้อแท้ แล้วหมดกำลังใจครับ น่าสงสารจริง ๆ ครับ
ความเห็น (5)
มาเขียนบ่อยๆนะลูกบอกเล่าเรื่องราว..
ขอบคุณครับคุณลุง
ดีใจจังได้อ่านเรื่องจากเด็ก เขียนมาอีกน๊ะจ๊ะหนู
อ่านเรื่องราวของหนูแล้ว ก็ขอชื่นชมอย่างจริงใจค่ะ หนูถ่ายทอดเรื่องราวความรู้สึกอย่างนี้ดีจัง มันทำให้คุณป้าต้องเปิดให้ลูกอ่านบ้าง แล้วขอบคุณที่หนูแสดงความรู้สึกออกมา เป็นกำลังใจให้เขียน ให้ถ่ายทอด ต่อไปจ๊ะ จะคอยอ่านและติดตามค่ะ
เป็นกำลังใจค่ะ