ส่งบันทึกแห่งความสุข บันทึกที่ 5 ในวันนี้ ( 23 มิ.ย.56 ) ละกัน เพราะยังเป็นวัน
อาทิตย์ อุณภูมิของความสุขยังสูงอยู่ เกรงว่าพรุ่งนี้วันจันทร์ อุณภูมิความสุข
อาจจะลดต่ำลงจนเขียนไม่ออกก็เป็นได้ อิ อิ ...
อาชีพครู นอกจากสอนประจำในโรงเรียนแล้ว ก็ต้องมีงานอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับ
อาชีพ ทำให้ต้องไปโน่นมานี่อยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะในเรื่องของการ
ประชุม อบรม สัมมนา บางครั้ง หรือบ่อยครั้งที่ สิ่งที่ได้พบ ได้เห็น ได้รับรู้นั้น
มัน " ไม่ปลื้ม " เอาเสียเลย แต่ก็ต้องจำเป็น จำใจ จำทน ให้มันจบ ๆ ไป
เมื่อจำต้องทน คุณมะเืดื่อก็หาวิธี สร้างสุขคลุกเคล้ากับงาน นั้น โดยอาจจะ
ออกไปเข้าห้องน้ำ แต่ไม่ได้แวะห้องน้ำ หากแต่เดินแวะ ๆ เวียน ๆ ตามสวน
หย่อม กระถางต้นไม้ หรือแปลงดอกไม้ ชมนกชมไม้ ที่อยู่ใกล้เคียง พอใจ
ดอกไม้อะไร สวนหย่อมตรงไหน เป็นพิเศษ ก็จะถ่ายภาพเก็บไว้ โดยไม่รอช้า
ดูโน่น ดูนี่ให้สมองโล่ง สารแห่งความสุขเริ่มซึมซาบพอให้ หายเบื่อ แล้วก็กลับ
ไปหางานอีกครั้ง
บางครั้ง ก็ใช้วิธี " ขีด ๆ เขียน ๆ วาด ๆ " อะไรต่อมิอะไรที่มองเห็นรอบ ๆ ห้อง
เช่น หน้าต่าง โต๊ะ เก้าอี้ แจกันดอกไม้ หรือแม้แต่ใบหน้าของวิทยากรที่
กำลังบรรยายบนเวที ทำให้เกิดความสุข ความเพลิดเหลินไปได้ดีทีเดียว พอ
จบการอบรม คุณมะเดื่อก็จะได้การ์ตูน 1 เรื่องพอดี อิ อิ
ถ้าหากเป็นการไปดูงาน ( อันนี้ไม่น่าเบื่อ ) นอกเหนือจากสาระที่เป็นจุด
ประสงค์ของการดูงานที่จะต้องได้มาแล้ว คุณมะเดื่อก็มักจะเสริมเพิ่มความสุข
พิเศษให้กับตนเองทุกครั้ง นั่นคือ ต้นไม้ ดอกไม้ และ/หรือ วิถีชีวิตผู้คนใน
แถวบ้านย่านนั้น เรียกว่าถ้ามีเวลาพอ คุณมะเดื่อจะได้ทั้ง เรื่องราว ทั้งภาพ
ทั้งเสียง กลับมาด้วย ทีเดียวเชียวแหละ
สำหรับคุณมะเดื่อแล้ว จะว่า ความสุขหาได้ในทุก ๆ ที่ ทุก ๆ แห่ง และ ทุก ๆ
นาที หรือแม้แต่ในยามทุกข์ยามเศร้า ก็ว่าได้ เชื่อว่า เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ชาว
G2K ก็คงหาความสุขพบได้ไม่ยากเช่นกัน เพียงปรับใจ ปันเวลา และมอง
หาความสุขที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา แล้วส่งใจไปสัมผัสให้ถึง เท่านั้น ชีวิตก็สุโข
สโมสรแล้วล่ะจ้ะ
ครบถ้วน 5 ความสุข 5 บันทึกแล้วจ้ะ หวังว่า เพื่อน ๆ คงหาความสุขได้ไม่
ยากเช่นเดียวกันกับคุณมะเดื่อนะจ๊ะ ... สุขสันต์หรรษา เริงร่า พร้อมที่โบยบิน
ไปกับคุณมะเดื่อ เพื่อรับกับงานวันจันทร์ กันทุก ๆ คนแล้วนะจ๊ะ...บินเลยจ้าา..!
( ขอบคุณเพลงประกอบบันทึกจาก YouTube)
พร้อมโบยบินไปกับคุณมะเดื่อค่ะ แต่ขณะทำงานคงแอบเดินไปดูต้นไม้ใบหญ้าไม่ได้แน่นอน
kunrapee ต้องเฝ้าอยู่ที่หัวเตียงคนไข้ตลอดเวลา ต้องทำหน้าที่ดูแลเรื่องหายใจแทนคนไข้ค่ะ เครียดพอควร
แต่ก็สามารถหาความสุขได้ง่ายๆด้วยการฟังเสียงชีพจรเต้นจาก Monitor แล้วแปลงเป็นเสียงเพลงค่ะ
จ้ะ..คุณระพี อาชีพพยาบาล เสมือนนางฟ้าสีขาวของคนไข้ ช่วยให้คลายจากความเจ็บป่วย นับเป็นอาชีพที่ประเสริฐสุดทีเดียวจ้ะ แต่อย่าฟังเพลงจาก มอนิเตอร์เพลินจนลืมดูเจ้าของเพลงนะจ๊ะ
อิ อิ เป็นกำลังใจให้จ้ะ นางฟ้าสีขาว
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ...มีความสุขหลายรูปแบบนะคะ...สามารถแสวงหา ไขว้คว้า ได้ทุกที่ ทุกเวลา ตามโอกาสจะเอื้ออำนวยให้ได้รับความสุขนั้นๆนะคะ...คนชอบนกเหมือนกันค่ะ...
จำได จำได้ ค่ะ เพลงนี้ตอนเด็กๆ เคยเต้นจินตลีลาค่ะ ใส่ชุดขาวซะด้วย
ยังมีรูปอยู่เลยค่ะ แต่อยู่บ้านคุณ่พ่อค่ะ
ชีวิตคุณมะเดื่อน่าสนใจจริงๆ ค่ะ แล้วเราจะได้มีโอกาสเจอกันไหมนะ
เมื่อไหร่ gotoknow จะจัดให้เจอกันนะคะ
- นอกจากจะได้ ชมภาพสวยงามแล้ว ยังได้ฟังเพลง วิหกเหิรลม ของ เพ็ญศรี พุ่มชูศรี อีกด้วย
ขอชื่นชมที่ แบ่งปันความสุข นะคะ
สวัสดีจ้ะท่านดร.พจนา คุณมะเดื่อก็ชอบนกจ้ะ ที่บ้านมีต้นไม้เยอะ มีนกหลายชนิดมาจับจองทำรังกันอย่างถาวร โดยเฉพาะนกเขา นกเอี้ยง นกปรอด ขอบคุณที่มาทักทายและให้กำลังใจจ้ะ
สวัสดีจ้ะคุณ Bright Lily ชีวิตคุณมะเดื่อ ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกนะจ๊ะ ครูชนบทชรา ๆ คนหนึ่ง สอนเด็กไปวัน ๆ คุณมะเดื่อเคยมาอบรมที่ภูเก็ต 5 วันนะจ๊ะ แต่นานแล้ว จำได้ว่า กลับบ้านไม่กี่วัน สึนามิก็ถล่มหาดป่าตองน่ะแหละจ้ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้คุณมะเดื่อเสมอมา
สวัสดีจ้ะคุณ Joy ความสุขที่คุณมะเดื่อแบ่งปันให้กับทุก ๆ คนจ้ะ ขอบคุณมากมายสำหรับน้ำใจและไมตรีที่มอบให้คุณมะเดื่อนะจ๊ะ
ความสุขที่หาได้อีกแบบนะค่ะ
พักเมื่อเหนื่อย
จะได้มีแรงสู้ต่อ
ขอบคุณเสียงเพลงและภาพสวยๆที่นำมาฝากนะค่ะ
สวัสดีจ้ะคุณ Bonnie ขอบคุณสำหรับกกำลังใจและการทักทายกันจ้ะ