จดหมายถึงครู l การ review ข้อมูลช่วยขยายขีดความสามารถได้จริง


จดหมายถึงครู l การ review ข้อมูลช่วยขยายขีดความสามารถได้จริง

วันอังคารที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2556

กราบสวัสดีเจ้าค่ะครู

  วันนี้เมื่อเช้าไม่ได้ใส่บาตร หรือ ทำอาหารถวายพระเจ้าค่ะ กว่าจะได้ทำวัตรก็ก่อนไปทำงาน ครูโทรมาเตือนสติและให้สารภาพ ย้ำว่า หากไม่แก้ก็หลุดแน่ เป็นข้อสรุปที่ได้กับตนเอง เพราะก็ได้เห็นผลกับตนเองว่า

“หลัง ๆนี้ สอบตกตลอด แทบจะทุกบททดสอบ”

คำตอบก็ชัดในจิตใจตนเอง เพราะหลายเรื่องยังเป็นโหมดฝืนทน เห็นคนอื่นทำ สำรวจเข้ามาข้างในในเรื่องดี ๆ ไม่ใช่ คิดเองไม่ได้ แต่พอเป็นเรื่องชั่ว ๆของคนอื่น สำรวจมาข้างใน หนูเป็น  บิงโก

กลับใจตั้งไข่ใหม่ ไปทำงาน นั่งลิสต์กับตนเอง ว่าจะทำอะไร ๆ

แข้งขาไม่ขยับ ยังนั่งทับก้นอยู่เหมือนเดิม เจ้าค่ะ วันนี้ทำงานน้อย ได้งานน้อย กับตนเอง

แต่ก็ได้ปรับแผนอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องงานและขอข้อมูล

เลิกงานใจคิดเรื่องอยากไปนวด แต่ก็เปลี่ยนใจจะใช้เวลานานเกินกับการไม่ได้นัด

ไปที่ศูนย์ AIS เพราะเจอข้อมูลบางอย่างเรื่อง wifi HOT SPOT ศูนย์ AIS บอกว่ารุ่นที่ใช้ทำไม่ได้ แต่ข้อมูลที่สืบค้นได้เจอว่า ทำได้ ไปที่ศูนย์ Nokia ได้ข้อมูลว่าทำไม่ได้อีก

  สุดท้ายกลับมาบ้านมาลองโหลดเอง อัพเอง อ้าว ทำได้ แต่หนูยังไม่ซื้อ Package ได้เรียนรู้กับตนเองว่า หากเราเช็คข้อมูลแน่น แล้วลงมือทดลองมากกว่าวิ่งหา จะเห็นอะไรที่ต่างไป รู้สึกเหมือน R2R ที่ครูไปเป็นวิทยากร พาพี่ ๆ เกิดปัญญาหน้างาน ไม่มีใครรู้จักหน้างานได้ดีเท่าคนหน้างาน และผู้ที่พัฒนาได้ดีก็คือ คนหน้างาน หน้าที่ของครูคือไปชี้ ให้แนวทาง และให้กำลังใจ จะสำเร็จหรือล้มเหลวปัจจัยหลัก คือ คนทำงาน R2R เอง ไม่ใช่เพราะครู

แต่คงไม่ยอมรับจะแถ ไม่ยอมรับว่า หน้างานมีปัญหา ยอมรับไม่ได้ การแก้ไขก็ไม่เกิด

ก่อนหน้านี้หนูไม่เคยหาข้อมูล (ทบทวนวรรณกรรม) ว่ามือถือที่ใช้ทำอะไรได้บ้างหลังจากเวลาผ่านไป

จนวันหนึ่งครูมาชี้ว่ามี iPhone ที่ปล่อย wifi ได้ น่าจะเหมาะกับการใช้งานของหนู แต่สุดท้ายการซื้อ iPhone จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สำเร็จ ครูบอกให้เป็น คือ บอกว่า มือถือมีระบบ wifi Hot spot ชี้ให้เห็นว่าหนูซื้อแบบตกรุ่นมาใช้ได้ เพราะเนื้อนิสัยหนูไม่ชอบใช้ของใหม่ ไม่ชอบใช้ของแพง ชอบถูก ๆ จนถึงป่านนี้หลายเดือนมาแล้ว ครูก็เป็นให้ดูโดยการใช้งานเน็ตผ่านมือถือของครู

  ด้วยความใจแคบอยู่แต่ในกะลาของหนู ไม่สืบค้น คิดค้นจากต้นทุนที่ตนมี ดีแต่อยากโดดไปอยากได้อย่างที่ครูมี เลยทำให้ขาดโอกาสในการยืนบนขาของตนเอง ครั้งนี้ก็เช่นกัน พอหนูยอมรับว่า เอาน่า เช็คดูต้นทุนเท่าที่มี แล้วก็พบว่า เฮ้ย มันใช้ได้ มีศักยภาพถึงนะ แม้ใครหลาย ๆ คนจะบอกว่า “ข้อมูลที่ได้มามันไม่ใช่” แต่พอมาลองเองทำเอง แล้วมันก็ทำได้

  เรื่องนี้ช่างเหมือนเส้นทางการเรียนรู้ของหนูเลยเจ้าค่ะครู หนูมีศักยภาพ แต่เปิดใช้ไม่เป็น แบบมีตัวเครื่อง แต่ยังไม่ยอมโหลด App มาใช้ คิดแต่ว่า จะเปลี่ยนเครื่องใหม่ แบบที่ผู้อื่นมี ซึ่งศักยภาพของตนมันไม่ถึง ก็พังภาพ เพราะอยากแต่ไม่สมอยาก เหมือนพอยอมรับว่า “หมดทางละ” แล้วหันกลับมามองเท่าที่มี มันทำอะไรได้

แล้วก็ได้ประจักษ์กับตนเองเมื่อได้ลองทำ แล้วก็มีคำว่า

“เอ๋า มันทำได้ นี่แหละ ไม่รู้จักหาวิธีกับตนเองแล้วทุ่มเททำ สมน้ำหน้า ถึงไม่พัฒนาสักทีเจ้าค่ะ”

วันนี้ได้เรียนรู้ใจตนเองกับการพยายามหาช่องทาง อัพเกรดโทรศัพท์ตนเองที่ใช้อยู่เจ้าค่ะ ศักยภาพมันไม่น้อยจริง ๆ แต่ถูกนำมาใช้ไม่เต็มที่

  พอถึงเวลากับตนเอง นาฬิกาเรียกให้ไปทำข้อวัตร ก็ไปทำ แม้ยังไม่เนียนไปกับใจ ข้างในยังต้านเพราะสาเหตุที่มีโทสะปนมา เพราะกิเลสมันถูกขัดใจเจ้าค่ะ


ยอมรับว่าที่ผ่านมาใช้ศักยภาพไม่เต็มที่ แต่ก็เป็นบทเรียนที่ได้ตอกย้ำใจตนเองว่า

“หากไม่ปรับเปลี่ยนกระบวนท่า ผลก็จะออกมาอย่างที่เคยเป็นเจ้าค่ะ”

สาธุ



หมายเลขบันทึก: 539754เขียนเมื่อ 18 มิถุนายน 2013 22:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2013 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท