ทุกสิ่งที่ฉันมี ไม่ใช่เพียงแค่. . .
ประคองหัวฉันไว้คนเดียวเท่านั้น
แต่เพื่อ สามารถใช้มันเพื่อประคองหัวเพื่อนได้ด้วย
เสื้อของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้ห้อหุ้มร่างกายของฉันเพียงอย่างเดียว
มันพร้อมจะเป็นที่เช็ดน้ำตา และที่สั่งขี้มูกของเพื่อนถ้าเพื่อนต้องการ
แขนของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้จูงหมาเดินเล่น
แต่มัน สามารถใช้ประคองเพื่อนเมื่อเพื่อนจะล้ม
แต่ถ้าเพื่อนล้มลงไปแล้ว . . .
ฉันก็ยังมีมืออีก 1 คู่ไว้ช่วยฉุดเพื่อนขึ้นมา
ปากของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้เพื่อกินและพูดพล่ามทั้งวันหรอกนะ
แต่มีไว้พูดให้กำลังใจเพื่อนด้วยเมื่อถึงเวลาจำเป็น
ตาของฉัน . . . มีไว้เพียงเพื่อกระพริบขึ้นลงเสียเมื่อไหร่
ฉันเอาไว้ใช้มัน มองสิ่งดีๆในตัวเพื่อนด้วยต่างหาก
ฟันของฉัน . . . ก็ไม่ได้มีไว้กัดใครๆเขา
แต่มีไว้เพื่อจะใช้มันประดับเหงือก ทุกครั้งฉันยิ้มให้เพื่อน
หูของฉัน . . . ก็ไม่ได้มีไว้เพื่อเจาะรูแขวนเครื่องประดับ
แต่มันใช้ฟังเพื่อน เมื่อเพื่อนต้องการระบายอะไรออกมาให้ฉันฟัง
เท้าของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้สะสมกลิ่น... โอเค ถึงแม้มันอาจจะมีบ้าง
แต่ฉันจะใช้เท้า เพื่อเดินอยู่ข้างๆเพื่อนนี่แหละ จะไม่ไปไหนไกล
สมองของฉัน . . . อาจไม่ค่อยมีประโยชน์เวลาสอบนักก็จริง
แต่มันจะทำงานหนัก เมื่อเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ
ส่วนพวกตับ ไต ไส้ กระเพาะ ม้าม เซี่ยงจี๊ ของฉัน . . .
มันมีไว้ทำหน้าที่ของมันน่ะ
แต่ถ้าเพื่อนต้องการอย่างรีบด่วน
ฉันยินดีสละให้ (อย่างละครึ่งเท่านั้นนะ!!)
และหัวใจของฉัน . . . ก็ไม่ได้มีไว้สูบฉีดเลือดเพียงอย่างเดียว
แต่มันทำหน้าที่เก็บเพื่อนไว้ข้างในได้ด้วย. . .
ความเห็น (3)
คุณ kamom
- ในหัวใจของน้องมีพี่ด้วยหรือเปล่าคะ น่ารักจังค่ะบันทึกนี้
- เซี่ยงจี๊ พี่ชอบมาก ขอกินได้อ๊ะเปล่า อิอิ ยิ้ม
