สงครามเกิดแล้วจบสหายร่วมรบคงอยู่ตลอดไป.
-สองสามวันก่อนดูหนังสองสามเรื่อง,เรื่องหนึ่งก็มีคำพูดของเด็กแนวดังว่า
สงครามเกิดแล้วจบสหายร่วมรบคงอยู่ตลอดไป.
-รู้สึกว่า "มิตรภาพบางอย่างเกิดขึ้นจากการได้รู้จักตัวตนของกันและกัน"
เมื่อรู้แล้วแต่ละคนเป็นเช่นไร ..และที่สุดแล้วจะ..คบหากันหรือไม่ก็สุดแล้วแต่...>
-โบราณมักจะกล่าวสอนว่า
"รักยาวให้บั่น
รักสั้นให้ต่อ"
-สงครามบางอย่างเป็นธรรมชาติ(Instinct nature)ของมนุษย์ ดูเหมือนว่าจะมีทั้งภายใน(Internal instinct nature) และภายนอก(External instinct nature)
-ธรรมชาติดังกล่าวนี้ ใครคนอื่นคงทำเเทน(แก้)ให้กันไม่ได้....ไม่ว่าในกาลใดใด.
-ชีวิตที่ผ่านไป...
ทางตาที่ได้เห็น
ทางหูที่ได้ยิน
ทางจมูกที่ได้กลิ่น
ทางลิ้นที่ได้ลิ้ม
ทางกายที่ได้สัมผัส
และทางใจที่ได้นึกฝัน.
อาจล้วนมีผลต่อชีวิต.....ตราบเท่าที่สงครามชีวิตจะจบสิ้นไป..จริงๆ
-การกระทำของใครบางคนอาจไม่ได้ถูกจารึกไว้เป็นเกียรติยศ ด้วยเหรียญตรา ..ได้รับการยกย่องอย่างเชิดหน้าชูตา..ต่อสังคม...หรือไม่มีวันนั้นเลย....แต่ยามใดที่พลาดพลั้ง...สิงที่ได้รับ...เป็นสิ่งตรงข้ามทั้งสิ้น...
-แต่ดูเหมือนว่า "สังคมที่เป็นอยู่ได้" ลึกๆ ของคนส่วนใหญ่ อาจเชื่อว่า มีคนบางคนอยู่เบื้องหลัง...
-โลกใบนี้อาจเหมือนที่ว่า "โรงละคร" หรือโรงละครที่มีขนาดยาววาหนาศอก.
-แต่ก็นั่นเเหละ "ลึกๆ ก็ไม่มีใครอยากให้ "สงครามเกิดขึ้น" ด้วยเหตุผลการโหยหา "สันติ"
-คำกล่าวของ "บางคน" อาจถูกใช้อย่างมีความหมาย แต่ยามใด "บางคน" นำมาใช้ย่อมปราศจากค่าใดใด.
+โลกนี้มักจะเป็นเช่นนี้....แลฯ
ปล.อย่าคิดมากเรื่องหนังเรื่องละคร..
เมตตาธรรม
ไม่มีความเห็น