เดือนเพ็ญสวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา
แสงจันทร์นวลชวนใจข้า
คิดถึงถิ่นที่จากมา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์
เรไร ร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าคร่ำครวญหา
ลมเอยช่วยพากระซิบข้างกาย
ข้ายังคอยอยู่ไม่หน่าย
ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลายคิดถึงมิวาย เมื่อเราจากกัน
กองไฟสุมควายตามคอก คงยังไม่มอดดับดอก
จันทร์เอยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
สุมไฟให้แรงเข้า
พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย
ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ
ของข้านี้ไปบอกเขานั้นหนา
ให้เมืองไทยรู้ว่า
ไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่เอย
...ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้ากับอกแม่เอย...
จำได้ว่า คุณน้องเคยบอกว่า ถ้าลูกๆ เรียนจบอยากจะกลับไปอยู่เมืองไทย...ใช่ไหมคะ
ข้ายังคอยอยู่ไม่หน่าย ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงมิวายเมื่อเราจากกัน....
เนื้อหาดี คนตรีไพเราะ..
ดิฉันฟังเพลงนี้ที่ไรคิด ๒ เรื่องค่ะ