ลุยแปลงมะนาวไปด้วยกัน 1 (ฉันว่าฉันจะใช้ชีวิตร่วมกับโรคแคงเกอร์)
25/05/2556 วันนี้ออกจากสุพรรณมาแต่เช้า สองข้างทางได้เห็นแปลงมะนาวหลายแปลงด้วยกัน ดีบ้าง แย่บ้าง แต่ที่เห็นชัดๆ ก็เห็นเกษตรกรกำลังเดินทางไปพ่นยาในนาข้าว ขับรถมอเตอร์ไซด์เรียงกันเป็นแถวยาว ใช้เวลาไม่นาน ก็มาถึงกำแพงแสน พอมาถึงที่ทำงาน ก็พบกับพี่ใหญ่กำลังนั่งสวดมนต์อยู่ พาให้คิดว่า วันนี้คงต้องทำบันทึกย่อย ที่อยากทำมานาน เอาแบบ สบายๆ เอาเรื่องจริงมาพูดกัน เอาแบบธรรมะๆ ปนเกษตรนิด ติดวิจัยกับวิชาการเข้าไปด้วย คงจะดี แต่ช่วงนี้จะมีงานฝึกอบรมมาก คงจะพิมพ์อะไรได้ไม่มาก แต่ก็คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์แก่เกษตรกรได้ไม่มาก ก็ มาก......เฮ็ยก็น้อย ฮ๋าๆๆๆ ^^ เรื่องของเรื่องมีอยู่้ว่า ที่ผ่านมา โดนบ่น โดนว่า เกษตรกรส่ายหน้ามาเยอะ กับแปลงมะนาว ที่มีโรคแคงเกอร์ หรือ ใบที่มีการระบาดของแมลง ในระดับหนึ่ง พอมาถึงตอนนี้ ต้องใช้ความอดทน หรือเรียกว่า ขายหน้าก็ว่าได้ ฮ๋าๆๆๆ ...........ก็ทำไงได้ครับ ก็ตั้งใจให้มันมีจริงๆ มะนาวกับโรคแคงเกอร์น่ะ มันของคู่กัน....นึกๆเรื่องโรคแคงเกอร์ ก็ทำให้นึกถึง ท่านนายตำรวจใหญ่ท่านหนึ่ง ท่านเป็นมะเร็ง ก่อนเสียชีวิต ท่านให้คำๆหนึ่งกับผมว่า มะเร็งกับฉันนะเป็นเพื่อนกัน...ฉันต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับมัน ถ้าฉันรังเกียจเพื่อนมะเร็งมากเกินไป ฉันคงมีชีวิตอยู่กับเพื่อนได้ไม่นานนัก ไม่นานหลังจากท่านรักษาตัวและใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนมะเร็ง ท่านก็จากไป ทิ้งไว้แต่แนวคิด ได้นึกถึง
กับมาเรื่องการเกษตรต่อ .....ถ้าเกษตรกรได้ฝึกอบรมกับ อาจารย์หลายๆท่าน ในหลักสูตร เทคนิคการผลิตมะนาวและมะกรูด จะได้ยินคำๆหนึ่ง ก็คือระยะวิกฤติ เท่าที่ได้นั่งฟังมานาน ตอนแรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เพราะผมเป็นคนหนึ่งที่ได้สัมผัสกับสารเคมี ในการป้องกันกำัจัดโรคมาพอสมควร
เริ่มจาก พ่นให้นัก พ่นให้มาก ต้องให้หยดเป็นอันใช้ได้ เพื่อจะได้ขายของได้ จะได้ไม่ขายหน้า
ต่อมาอีกระดับ ...พ่นกำหนดเวลา ทุกๆ7-14 วัน ค่อยพ่น พ่นพอแค่เปียกที่ผิวใบ......
ต่อมา...พ่นในปริมาณที่พอเหมาะให้เปียกที่ผิวใบ แล้วก็พ่นใต้ใบย้อนขึ้นมาด้วย เพราะในบางครั้งมีเชื้อรา...
ต่อมา..พ่นบนใบและใต้ใบในปริมาณที่พอเหมาะแค่มีละอองติดที่ผิวใบและใต้ใบและควรพ่นหลังจากบ่ายสามโมงไปแล้วหรือในช่วงที่มีสภาพอากาศไม่ร้อนมากนัก..
ต่อมา...พ่นเมื่อถึงระยะวิกฤติคือเมื่อถึงระดับความเสียหายทางเศรษฐกิจ หรือเรียกง่ายๆว่า ถ้าไม่พ่นเสียหายแน่...
ต่อมา..ไม่ต่องไปพ่น จัดทรงพุ่มเอา ...........นี่ก็เป็นบางส่วนที่ได้ทำตลอด 15 ปี
จนสุดท้ายก็ได้คำตอบ......^v^ คำตอบที่ว่านั้น ได้จากอาจารย์หลายๆท่านมารวมกัน
เทคนิคแรกเป็นของท่าน รศ.ดร.รวี เสรฐภักดี ท่านให้ความสำคัญกับการดูแลใบมะนาว หรือ ไม้ผลอื่น ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคการอ่านใบพืชกับความต้องการธาตุอาหาร ว่าลักษณะใบเช่นไร ขาดธาตุอาหารอะไร ต้องเติมธาตุอะไร ถ้าเป็นท่านที่ไม่ได้ทำการเกษตร ก็คงจะไม่เชื่อ ฮ๋าๆๆๆๆ สงสัยต้องมาสัมผัสเองครับผม... เทคนิคที่ท่านอาจารย์ได้สอนไว้ เป็นเทคนิคการดูแลใบพืช ในระยะเริ่มต้น คือเทคนิคการพ่นแบบ 1-4-7 กล่าวคือ เมื่อผลิยอดอ่อน ซึ่งใบจะมีขนาดเล็ก 0.5 -1 เซนติเมตร ให้พ่นสารควบคุม หรือป้องกันกำจัด ครั้งที่ 1หลังจากนั้นถึงวันที่สี่ให้พ่นครั้งที่ 2 หลังจากนั้นถึงวันที่เจ็ดให้พ่นครั้งที่ 3 เท่านี้ก็จะสามารถควบคุมการระบาดของแมลงศัตรูพืช ให้อยู่ในระดับที่ไม่เกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจได้ครับ................จากภาพ ด้านบน จะมีหนอนชอนใบเข้าทำลายใบ เมื่อระยะเวลาผ่านไปใบมะนาว มีขนาดใหญ่ขี้นจะมีลักษณะบิดเบี้ยว ซึ่งจะทำให้ความสามารถ ในการสังเคราะห์แสงลดลง เมื่อลดลง ต้นมะนาวก็ไม่โต เมื่อไม่โตก็ไม่มีลูก............แล้วเกษตกรทำอย่างไร...ก็พ่นให้เต็มที่....ยาแพงเท่าไหร่ไม่ว่ากัน....ถึงแม้อันตรายฉันก็ไม่พ่น...เพราะว่าฉันจ้างคนพ่นยา..........คนบริโภคฉันไม่สนใจ.........ฉันหวังกำไรอย่างเดียว.............ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ครับ ...ฮ่าๆๆๆ .....วันนี้ขอนำเทคนิค 1-4-7 ของท่าน รศ.ดร.รวี เสรฐภักดี มาเผยแพร่ก่อนครับ ท่านอาจารย์ยังมีเทคนิคอีกมากครับ จะขอนำเผยแพร่ ในบันทึกครั้งต่อไป ส่วนวันนี้ต้องลงแปลงก่อนครับ คนงานด้านการเกษตรเหลือคนเดียวครับ ต้องช่วยกัน ตอนนี้แรงงานภาคการเกษตรหายากครับ ส่วนมากไปทำงานในโรงงานกันหมดครับ.........ดีเหมือนกันครับจะได้ทำการเกษตรด้วยมือของเราเอง อย่างมีความสุขครับ
จะมีความสุขมากแค่ไหน ถ้าได้กินผลผลิตทางเกษตรที่ปลอดภัย ปลูกและดูแลขั้นตอนต่างๆด้วยตนเอง
ทำอย่างไรจึงจะส่งความพึงพอใจให้ถึงมือผู้รับ (คลิกมะนาวมะกรูด)
ใน ศูนย์วิจัยและพัฒนาไม้ผลเขตร้อน สถาบันวิจัยและพัฒนากำแพงแสน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน
ความเห็น (1)
มีสูตรประหยัดไม่ต้องพ่นมาก