หมายถึง คุณความดีที่บุคคลที่ทางานยึดเป็นข้อปฏิบัติ โดยกฎหมายใช้เป็นสิ่งบังคับบุคคลโดยทั่วไป ส่วนผู้ประกอบอาชีพควรมีมาตรฐานคุณธรรมและจริยธรรม (Code of Ethics) เพื่อเป็นแนวทางในการประกอบอาชีพว่าควรปฏิบัติหน้าที่อย่างไรจึงมีประสิทธิภาพสูงสุด ควรดารงตนในสังคมอย่างไรจึงมีความเหมาะสม เพื่อรักษาไว้ซึ่งเกียรติภูมิแห่งอาชีพ ซึ่งในความหมายนี้ ถือเป็น Ethical Standard คือ การแสวงหาความดีที่ควรยึดถือว่าควรเป็นอย่างไร และนามาใช้เป็นมาตรฐานในการปฏิบัติ มีความหมายครอบคลุมกว้างขวางกว่ากฎหมายและกฎระเบียบ แต่มีจุดอ่อนคือ ขาดบทบังคับการลงโทษเมื่อมีการละเมิด ซึ่งในบางประเทศ บางสังคมจัดทาเป็นลายลักษณ์อักษร กาหนดเป็นข้อบังคับให้ประพฤติปฏิบัติ โดยมีองค์การควบคุม เช่น ประมวลมาตรฐานพฤติกรรมของแต่ละอาชีพ (Code of Conduct) ซึ่งเป็นพฤติกรรมตามจรรยาวิชาชีพ (Work Ethics)จรรยาบรรณ หรือจรรยาในการปฏิบัติงาน
จรรยาบรรณวิชาชีพ
หมายถึง ประมวลมาตรฐานความประพฤติที่ผู้ประกอบอาชีพต้องประพฤติปฏิบัติ เป็นแนวทางให้ผู้ประกอบอาชีพปฏิบัติตนอย่างถูกต้อง โดยที่ข้อบัญญัตินั้นอาจเขียนไว้เป็นลายลักษณ์อักษร หรือบอกกล่าวด้วยวาจาในสังคมวิชาชีพนั้นก็ได้ ผู้กระทาผิดจรรยาบรรณ จะต้องได้รับโทษโดยการว่ากล่าวตักเตือน ถูกพักงาน หรือถูกยกเลิกใบประกอบวิชาชีพได้
หมายถึง โรงเรียนที่จัดการศึกษาตามหลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการ หรือหลักสูตรที่ได้รับอนุมัติจากกระทรวงศึกษาธิการ และจัดเป็นรูปแบบการศึกษานอกระบบโรงเรียนตามมาตรา 15(2) ได้แก่ โรงเรียนที่จัดตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อจัดการศึกษานอกจากที่กาหนดในข้อ 1.1 เป็นการจัดการศึกษาเป็นรูปแบบการศึกษานอกระบบโรงเรียน มีดังนี้ การศึกษาเอกชน
ก. โรงเรียนที่จัดการศึกษาตามหลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการ แบ่งประเภทการศึกษาได้ดังนี้
(1) ประเภทการศึกษานอกโรงเรียน ได้แก่ โรงเรียนการศึกษาผู้ใหญ่ที่ตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เฉพาะการสอนผู้ใหญ่ตามระเบียบและหลักการที่ว่าด้วยการศึกษาผู้ใหญ่ ของกระทรวงศึกษาธิการ
(2) ประเภทอาชีวศึกษา ได้แก่ โรงเรียนที่ตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้การศึกษาเกี่ยวกับวิชาชีพในสาขาต่าง ๆ
ข. โรงเรียนที่จัดการศึกษาตามหลักสูตรที่ได้รับอนุมัติจากกระทรวงศึกษาธิการแบ่งประเภทการศึกษาได้ดังนี้
(1) ประเภทเฉพาะกาล ได้แก่ โรงเรียนที่ตั้งขึ้นเพื่อการศึกษา โดยกาหนดเวลาการศึกษาเป็นครั้งคราว
(2) ประเภทสอนศาสนา ได้แก่ โรงเรียนที่ตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เฉพาะการศาสนา
(3) ประเภทส่งคาสอน ได้แก่ โรงเรียนที่ตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เฉพาะการสอนด้วยวิธีส่งคาสอนไปจากโรงเรียน 40
(4) ประเภทกวดวิชา ได้แก่ โรงเรียนที่ตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เฉพาะเพื่อกวดวิชาบางวิชาตามหลักสูตรของกระทรวงศึกษาธิการ
(5) ประเภทศิลปศึกษา ได้แก่ โรงเรียนที่ตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์จะให้การศึกษาในทางศิลปะต่าง ๆ
(6) ประเภทอาชีวศึกษา ได้แก่ โรงเรียนที่ตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์จะให้การศึกษาเกี่ยวกับการอาชีพในสาขาวิชาต่าง ๆ เช่น ตัดเย็บเสื้อผ้า เสริมสวย
จรรยาบรรณช่างเสริมสวย1. พยายามหาความรู้ทฤษฎีและการปฏิบัติเกี่ยวกับการเสริมสวย
2. มีศรัทธาในอาชีพเสริมสวยอย่างจริงใจ และปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์
3. รักษาคาพูดและปฏิบัติตามข้อผูกพันที่ให้ไว้
4. ปฏิบัติตามข้อบังคับหรือบทบัญญัติควบคุมการเสริมสวย
5. รักษาชื่อเสียงให้ดี เป็นตัวอย่างในความประพฤติและการกระทา
6. สุภาพอ่อนโยน เป็นมิตรและให้เกียรติแก่ลูกค้าหรือผู้ที่มารับบริการ
7. ปฏิบัติต่อผู้ที่มารับบริการทุกคนด้วยความเสมอภาคกัน
8. มีความจริงใจต่อเจ้าของ ผู้จัดการ และเพื่อนร่วมงาน
ข้อควรนามาปฏิบัติ จริยธรรมหรือจรรยาบรรณของนักนวัตกรรม มีดังนี้(อ้างถึงวีดีทัศน์ข้าราชการพลเรือน)
1. กล้าโต้แย้งในเรื่องที่ไม่ถูกต้อง
2. ใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวโดยมิชอบ
3. ของขวัญปีใหม่ (น้อยกว่า 3,000 บาท)
4. การละเมิดลิขสิทธิ์
5.ความเป็นธรรมในการให้บริการ (คิดค่าบริการอย่างเป็นธรรม)
6. ความเป็นกลางทางการเมือง
7.การเปิดเผยข้อมูลแก่ประชาชน (ลูกค้า)
8.การมุ่งผลสัมฤทธิ์ของงาน(บริการด้วยความเสมอภาคเป็นที่พอใจของลูกค้า)
9. การละเมิดศีลธรรม
10. การคัดลอกผลงานทางวิชาการโดยไม่อ้างที่มา
.....มีศรัทธาใน.... อาชีพ... เรื่องนี้สำคัญที่สุดนะคะ .... ขอบคุณมากค่ะ