gotoknow คือบ้าน...คือสถานศึกษา..คือ..นานามหาวิทยาลัย :แรงจูงใจ
ตั้งใจจะเขียนบันทึกเรื่องนี้อยู่หลายวันแล้ว แต่เรียงลำดับความไม่ค่อยได้ พอดีอาจารย์
ขจิต ให้การบ้านโดยมีกรอบมาให้เดินด้วย จึงได้โอกาส ได้แรงผลักดันสำหรับบันทึก
นี้ค่ะ
ตอนที่ 1 เพศ หญิ ง อายุ 49 ปี วุฒิการศึกษา ปริญญาโท
ตอนที่ 2 ข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะ(โปรดกรุณาเขียนให้ละเอียด)
1. ท่านรู้จัก Gotoknow.org ได้อย่างไร
ตอนเรียนในระดับปริญญาตรี มีความประทับใจเพื่อนคนหนึ่ง และไม่ได้เจอเขาอีก
เลย จึงเข้ากูเกิล แล้วพิมพ์ชื่อเพื่อนคนนั้น"วิโรจน์ พูลสุข" อยู่ในบันทึกของสมาชิก
ที่นี่ แต่จำไม่ได้ว่าที่ไหน เพราะ ณ เวลานั้น ไม่มีความรู้อะไรเลย ไม่ทราบแม้แต่ว่า ที่
เจอนั้นเรียกว่า "บันทึก" ไม่ทราบด้วยซ้ำว่า ที่เห็นอยู่นี้เราเรียกว่า "เว็บบล็อก"
2. ท่านสมัครเป็นสมาชิกGotoknow.org ได้อย่างไร
รู้เพียงว่า เราต้องการติดต่อกับเพื่อนคนนี้ ต้องการข้อมูลรายละเอียดว่าเขาทำอะไร
อยู่ที่ไหน จึงสมัครเป็นสมาชิก Gotoknow ด้วยการลองผิดลองถูก โดยเริ่มจากให้
ลูกชายสมัคร อีเมลล์ให้ก่อน (เพราะสมัครไม่เป็น) เมื่อสมัครได้แล้ว โดยใช้ชื่อจริง
นามสกุลจริง และใช้ชื่อที่ปรากฏว่า "ครูตาล" ก็ใช้วิธี คลิกโน่นนี่ไปเรื่อย ๆ เพื่อศึกษา
ว่าที่นี่เขาทำอะไรกันบ้าง บันทึกแรกที่เขียนคือ บันทึก สงสารคำทำการ ปัจจุบันอยู่ที่
ครูตาล "บ้านภาษาไทย" ตอนนั้นมีสมาชิกมาแสดงความคิดเห็นสองท่าน ครูอิงค์ก็เริ่ม
มีความสุขแล้ว จึงเขียนบันทึกต่อไปเรื่อย ๆ แรก ๆ ก็จะเป็นข้อความที่คัดลอกมาจาก
ที่อื่นมากกว่า และเริ่มเรียนรู้ธรรมเนียมว่า เราต้องไปเยี่ยมเยียนคนที่มาเยี่ยมเยียนเรา
ด้วยการคลิกที่ชื่อเขานั่นเอง เนื่องจากเป็น "มือใหม่หัดเขียน" จึงมีหลาย ๆ อย่างที่ไป
ละเมิดคนอื่นเขา เช่น นำภาพเด็กนักเรียนที่มีพฤติกรรมไม่ดีมาประกอบบันทึก ตอนนั้น
ยังไม่มีความรู้เรื่องการแต่งภาพ เมื่อ น้องขจิตเข้าไปเห็นในบันทึก จึงทำเป็นภาพ
เบลอ ๆ ให้ และมีบันทึกหนึ่ง เป็นบันทึกที่เขียนเกี่ยวกับโรงเรียน แล้วไปละเมิดคนดัง
ของท้องถิ่น จึงโดน.....ตกใจมาก จึงปิดบล็อกนั้น แล้วใช้ชื่อใหม่เป็น อิงจันทร์ ณ
เรือนปั้นหยา และไม่กล้าใช้ภาพจริงของตัวเองอยูพักใหญ่
3. ท่านมีวิธีการเขียนเรื่องเล่า(Best Practice) โดยมีแรงจูงใจในการเขียนมา
จากอะไร
แรก ๆ ก็เขียนเรื่องราวต่าง ๆ ในครอบครัวที่ ลานดินกลิ่นหญ้า เล่าเรื่องอย่างตรง
ไปตรงมา เป็นคนเปิดเผยมาก ....ณ เวลานั้นสมาชิกที่นี่ จะทราบว่า เราเป็นครูบ้านนอก
เราเป็นแม่หม้ายลูกสองนะ ต้องลำบากกับการเลี้ยงลูกตามลำพัง.... มันเหมือนกับว่า
บ้านเราไม่สมบูรณ์ เวลามีปัญหาอะไร ก็ไม่มีใครให้พูดด้วย ให้ปรึกษาด้วย ลูกก็ยังเล็ก
จึงมักมาระบายที่นี่ ทั้งบันทึก ทั้งอนุทิน ซึ่งสัมผัสได้ว่า ที่นี่อบอุ่น พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ
เข้าไปให้กำลังใจกันอย่างล้นเหลือ และที่สำคัญ ครูิอิงค์สามารถ ดึงเพื่อนคนที่ค้นหา
มาเป็นสมาชิกที่นี่ได้ เราเขียนบันทึก ตอบโตกันเป็น ภาษากลอน อย่างสนุกสนานจน
ต้อง เก็บความคิดเห็นเป็นบันทึก และมีความสุขมาก เนื่องจากเพื่อนเป็นนักปฏิบัติธรรม
มีเว็บไซต์ "ตามรอยบาทพระศาสดา" ครูิอิงค์จึงขอตามรอยบาทพระศาสดาบ้าง จึงเปิด
สถานีพระพุทธศาสนา เพราะฉะนั้นช่วงปีแรกในการเขีัยนบันทึก แรงบันดาลใจที่สำคัญ
ที่สุด คือ "เพื่อน" และ "ลูก"
หลัง ๆ ลูก ๆ เริ่มโต แรงบันดาลใจในการเขียนจึงเป็นเรื่องของ สังคม การทำงาน
การเรียนรู้ ความต้องการของสมาชิกใน gotoknow ที่สำคัญคือ นักเรียนจึงเปิด บ้าน
ภาษาไทย ห้องเรียนครูตาล และ ห้องสมุดโรงเรียนบ้านพุตะแบก และ เนื่องจากเป็น
คนชอบแต่งบล็อกมาก จึงศึกษาเรื่องการเขียนโค้ดต่าง ๆ เพื่อแต่งบล็อก และมักมี
สมาชิกเข้ามาสอบถามเสมอว่า ทำอย่างไร จึงต้องอธิบายให้ละเิอียด ส่วนมาจะอธิบาย
ด้วยภาพไว้ที่ สบาย สบาย สไตล์อิงจันทร์
แรงจูงใจที่สำคัญมากอีกอย่างคือ "ในหลวง" ครูอิงค์รักในหลวงมาก ต้องการ
เก็บทุกอย่างทุกความรู้ึสึกเกี่ยวกับในหลวง จึงนำมารวบรวมไว้ที่ ลานดอกไม้แต้มยิ้ม
ช่วงปิดเทอม เดือนเมษายนที่ผ่านมา ได้แรงบันดาลใจจาก "สุขภาพของตนเอง"
เพราะเริ่มเข้าสูวัยทอง เลือดจะไป ลมจะมา เริ่มหันมาสนใจดูแลตัวเอง ทั้งเรื่องยา
เรื่องอาหารการกิน จึงเปิดบ้านหลังใหม่ชื่อบ้าน อิงจันทร์ เรือนยาชบาไพร
ขออนุญาตต่อบันทึกที่ 2 นะคะ ในข้อต่อไปนี้ค่ะ
4. ท่านมีเทคนิคในการเขียนเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้การแบ่งปันความรู้หรือประสบการณ์อย่างไร
ไม่ได้มีเทคนิคอะไรเลยค่ะ ถ้าเป็นนักออกแบบก็เห็นจะเป็น "สถาปนึก" ไม่ใช่ "สถาปนิก" นึกอะไรก็เขียนสิ่งนั้น ถ่ายทอดจากใจ ไม่มีการร่าง หรือวางแผนใด ๆ บางครั้งไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับสมาชิกท่านอื่น ก็จะได้แรงบันดาลใจให้เขียน
5. ท่านคิดว่าท่านมีวิธีการเขียนหรือแสดงความคิดเห็นเพื่อกระตุ้นให้สมาชิกต่อยอดความรู้ได้อย่างไร
6. ท่านคิดว่ารางวัลสุดคะนึงมีผลต่อการเขียนของตนเองหรือสมาชิกหรือไม่ อย่างไร
ความเห็น (7)
คือที่เก็บบันทึกที่ล้ำค่า ส่วนตัว
ที่เป็นระบบ ช่วยสร้างตำนานชีวิต
เข้ามาดูเรื่องราวครั้งคราวใด
ได้พลังทำงานทุกครั้ง
ละเอียดยิบเลยค่ะอาจารย์
..... G2K สร้างนักเขียน ....... นักเขียนร่วมกัน พัฒนาสร้างสรรค์ G2K นะคะ ...... ขอบคุณ แทนเพื่อนๆ และ ดร. ขจิต ค่ะ
เดี๋ยวมาอ่านต่อค่ะ
ตอนมาใหม่ๆ ก็ทำอะไรไม่เป็นเลย พอมีปัญหาอย่างหนึ่ง ก็เรียนรู้เพิ่มไปเป็นรู้มากขึ้นเป็นร้อยอย่างเลยค่ะ ดิฉันก็ต้องขอขอบคุณโกทูโน จริงๆ ค่ะ ฮิ ฮิ
ได้รับแล้ว จะรีบสรุปนะครับ
...ขอแสดงความยินดีสำหรับรางวัลสุดคะนึงค่ะ
GTK คือบ้านของเราค่ะ