การเขียนโคลงกระทู้........ตอบคำถามถึงแนวการเขียน
การเขียนบันทึกบางวันก็นึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี ก็เลยทำให้บันทึกไม่มีเพิ่งแบ่งปันให้เพื่อนสมาชิก วันหนึ่งเมื่อ 2ปีที่แล้ว อ่านพบบันทึกของ"คุณเพชรน้ำหนึ่ง" เขียนบันทึกเป็นโคลงสี่สุภาพ ผมก็เลยเขียนโคลงกระทู้ชื่อจริงของ"คุณเพชรน้ำหนึ่ง"ลงในความเห็นท้ายบันทึกนั้น หลังจากนั้น ผมก็เขียนให้หลายท่าน แต่ไม่ค่อยมีย้อนกลับมาให้ผมทราบว่าเจ้าของแต่ละชื่อนั้นเขารู้สึกอย่างไร ผมก็เลยเขียนความเห็นเป็นกาพย์บ้าง กลอนแปดบ้าง หลังจากนั้นคอมพิวเตอร์ของผมมีปัญหา ผมหยุดบันทึกไปนานเป็นปี จนสมาชิกที่เคยทักทายประจำก็หายตามไปด้วยหลายราย
ปีนี้โชคดีเปิดเข้าในบันทึกได้สำเร็จก็เลยลองเขียนอีก ไม่เกิน 20 นาทีผมก็เขียนเสร็จในแต่ละชื่อ ต่อมามีสมาชิกเข้าอ่านก็ชื่นชอบ ถึงแม้จะแสดงความเห็นไม่กี่รายก็ตามแต่ก็เป็นกำลังใจให้คนเขียนบ้ายอเขียนต่ออีก ขออภัยด้วยความเคารพท่านที่ขอให้เขียนโคลงให้หลายท่าน ผมเข้าไปดูประวัติ ไม่มีชื่อจริงผมก็ไม่สามารถนำมาเรียงคำเขียนได้ มิได้มีความหมายว่านำไปใช้อย่างอื่นครับ
ต่อมาก็มีคำถามต่อมาอีกว่าผมเขียนได้อย่างไร ใช้วิธีง่าย ๆครับ เพียงแต่ให้รู้จักชื่อจริงก็พอครับ แล้วผมก็ไปเปิดพจนานุกรมหาความหมายของคำที่แยกเป็นกระทู้แต่ละบรรทัดครับ ก็เอาคำแปลนั่นแหละครับมาเป็นข้อความอีกสี่คำหรือสี่พยางค์ที่ต้องเติมให้เต็ม แต่อย่างไรก็ตามชื่อนามสกุลของแต่ละรายจะถูกกำหนดวิถีชีวิตปรากฎตามความหมายของคำอยู่ในตัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ มีบางท่านแจ้งไปว่านำไปพิมพ์ลงไวนิลใส่กรอบทองไว้ในห้องรับแขกก็มี แต่ไม่ทราบเขาลงชื่อคนจักสานอักษรไว้หรือเปล่า ขอเรียนให้ทราบว่าไม่ต้องพิมพ์ชื่อคนแต่งก็ได้ครับเพราะผมไม่ใช่คนดังครับ และที่สำคัญเพราะเป็นการแบ่งปันที่มีค่าสำหรับผมถึงท่าน ท่านพอใจ ก็เป็นความพอใจของผมอย่างสูงสุดแล้วครับ
ความเห็น (3)
-สวัสดีครับอาจารย์
-ยินดีมากๆครับ
-ถือว่าเป็นเกียรติมากครับที่อาจารย์แต่งกลอนให้
-ขอบคุณมิตรภาพดีๆจากที่แห่งนี้g2k
สวัสดียามเช้าค่ะ
ขอบคุณที่อาจารย์กรุณาแต่งโคลงกระทู้ให้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
เฌอเอม โมครัตน์
เฌอเอมคือต้นชะเอมเกี่ยวกับต้นไม้ (หอม) เป็นคนมีสเน่ห์ เป็นชื่อพ่อที่แต่งไว้