โครงการเสริมพลังเพื่อพัฒนาเป็นศูนย์การเรียนรู้ตามปศพพ._1_2พ.ค.56

โครงการเสริมพลังเพื่อพัฒนาเป็นศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 

วันที่ 2 พฤษภาคม 2556
  วันที่2-5 พฤษาคม 2556 ได้รับหนังสือเชิญเข้าร่วมโครงเสริมพลังเพื่อพัฒนาเป็นศูนย์การเรียนรู้ตาม หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่โรงแรมบัดดี้ จังหวัดนนทบุรี  พวกเราออกเดินทางประมาณหกโมงเช้า ไปรับ อ.ต๋อย และท่าน ผอ.ที่มหาสารคาม ออกเดินทางไปบรบือ ถึงโรงแรมบ่ายสี่โมง เพราะเรามีพลขับคือ ครูสมานที่มีภูมิคุ้มกันในตัวที่ดี ดีมาก  ขับไม่เกิน 80 ปลอดภัย (พอประมาณเพราะประหยัดน้ำมันมาก)  ในการเดินทางครั้งนี้เราได้ความรู้ที่นำไปสู่ภูมิคุ้มกันที่ดีในตัว เราใช้เทคนิคหมวกหกใบในการวิเคราะห์การดำเนินงานที่เป็นปัญหาของโรงเรียน ณ. ขณะนี้ (อ.ต๋อย เป็นกระบวนกรที่เยี่ยมจริงๆ)  ส่งผลให้ครูสมาน และท่านรองทั้งเข้าหลักปรัชญาของเศรษฐกิจมากยิ่งขึ้น  ต้องขอบคุณ อ.ต๋อย ที่เป็นกัลยาณมิตรเรามาตลอดเป็นอย่างยิ่ง ด้วยความเป็นผู้รอบรู้เส้นทางของครูสมาน เราถึงโรงแรมบัดดี้โอเรียนทอล รีเวอร์ไซด์ ปากเกร็ด ทันเวลา พอดี  (เลยเป้าหมายนิดหน่อย แต่ไม่ถึงกิโล เรียกว่าพอประมาณและภูมิคุ้มกันในตัวที่ดี เลยละ..ฮา ) ตั้งแต่เราได้หนังสือจากมูลนิธิฯ ให้เข้าร่วมโครงการเสริมพลังเพื่อพัฒนาเป็นศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพียง  ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีมาก ที่ทีมขับเคลื่อนร่วมประชุมเพื่อทบทวนงานที่เราทำมาบ้างแล้ว นิดหน่อย (เรามี ครูอนุชาติ ครูกุ้ง ครูสมาน พี่ต๋อย รองธีระพงษ์ และดร.ดาหวัน เข้ามาเป็นทีมขับด้วยความเต็มใจ) พวกเราทบทวนงาน เพื่อจะนำมาแลกเปลี่ยนกับครูในภาคอีสาน(วันที่30 เมษายน 1 พฤษภาคม ) ข้าพเจ้ารู้สึกสบายใจมาก ในโครงการเสริมพลังเพื่อพัฒนาเป็นศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจ พอเพียงด้านการศึกษา รู้สึกว่าเราไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป ยิ่งเมื่อพบกัลยามิตรเพิ่มขึ้น น้องๆ บางคนยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย เมื่อมาถึงโรงแรมบัดดี้โอเรียนทอล รีเวอร์ไซด์ ปากเกร็ด ก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากมูลนิธิสยามกัมมาจล... เราเริ่มเข้าแลกเปลี่ยนเรียนรู้เวลา 16.00 น. (คุณธรรม ตรงต่อเวลา) โดย อ.ต๋อย  ฮา..ได้ละลายพฤติกรรมของครูเบาๆ ด้วยการเดินทักทายเพื่อนๆ ทั่ววง และการแขวนลอยอารมณ์ด้วยการโยนปากกา และต่อมาอ.ชัยวัฒน์ ให้ จับคู่เล่าเรื่องตั้งแต่ตัวเองเป็นเด็ก (มิติสังคม) โดยที่ข้าพเจ้าได้เล่ากับน้องที่มาจากโรงเรียนเขลางลำปาง จากกิจกรรมดังกล่าวทำให้ทุกคนที่ได้เล่าเรื่องได้รู้สึกอิ่มใจ และประทับใจในตนเองและเพื่อนรอบข้าง ต่อจากนั้นเราได้ดูหนังสั้นเรื่อง จิโระเทพเจ้าซูซิ ชั่วโมงครึ่ง ไม่หลับเลย ข้าพเจ้าตื่นเต้นตั้งแต่เห็นสายตาของจิโระที่มองลูกค้า ด้วยสายตาที่มุ่งมั่นและมีความสุข จิโระปรับปรุงตัวเองตลอดเวลา(ประเมินตนเองตลอด) ทำงานเป็นทีม เขาเรียนรู้จากการปฎิบัติ เรียนรู้ตลอดชีวิต จิโระ เรียนหนังสือแค่ ป.3 ทุก สิ่งทุกอย่างพิถีพิถัน (แสดงว่าเขาดูแลลูกค้าเป็นรายบุคคล) เลือกเฟ้นแต่สิ่งดีๆ เขาฝึกเด็ก10 ปีจึงให้ปั้นซูซิได้ ช่วงเวลา 10 ปี ทีมพวกเขาเรียนรู้จากการฝึก และฝึกหนักมาก จนเกิดความเชี่ยวชาญ หนังเรื่องนี้ให้พลังของข้าพเจ้าที่กำลังมอดไหม้ เพิ่มขึ้นมาออย่างมาก เราพึงทำมาไม่กี่ปี แต่จิโระ ทำตลอดชั่วชีวิตของเขา