จากบ้านมา...

สวัสดีค่ะ ชาวGotoKnow  ดิฉันชื่อโบว์ค่ะ

เป็นคนจังหวัดสระแก้ว ตอนนี้กำลังศึกษาต่อที่วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี (ปี1)

ก่อนหน้านี้สมัครสอบทุกที่อย่างไม่มีเป้าหมายว่าจะเรียนต่ออะไรกันแน่ เมื่อเห็นเว็ปที่เพื่อนสมัครกันก็ลองสมัครดู

เว็ปนั้นคือhttp://admission.pi.in.th/admission ซึ่งตัวเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไร ที่ตั้งอยู่ที่ไหน ที่เรียนอยู่ที่ไหนเลย

เมื่อประกาศออกมา  รู้ว่าติด  บอกพ่อแม่ ว่านี่ลูกติดแล้วนะรอไปสัมภาษณ์  รายงานตัวได้เลย 

พ่อแม่ก็ดีใจกันไปยกใหญ่  หลังจากเสียค่าสมัครมาหลายพันบาท 

เมื่อพ่อถามถึงรายละเอียด(ลูกก็...............................)

พ่อ    :  ติดที่ไหนล่ะลูก 

โบว์  :  เห็นเพื่อนบอกว่าเป็นสถาบันพระบรมราชชนก เป็นกระทรวงสาธารณสุข  แต่เราต้องไปเรียนที่จันทบุรีค่ะพ่อ

พ่อ    :  อ้าว!  ทำไมต้องไปเรียนที่จันทบุรีล่ะ  ทำไมไม่ไปเรียนที่สถาบันพระบรมราชชนกล่ะ

โบว์  :  ( พูดไม่ออก ตอบไม่ถูก  ไม่เคยรู้  ไม่เคยศึกษาข้อมูล).......................

พ่อ    :  แล้วทำไง

โบว์  :  ขอลูกหาข้อมูลหน่อยนะ

แม่    :  จะไปเรียนเรียนอยู่แล้วยังไม่รู้รายละเอียดอะไรเลย

โบว์  :  หุหุหุหุ.........

 

เมื่อถึงตอนต้องออกจากบ้านเพื่อมาหาความรู้ 

ในตอนแรกการที่เข้ามาในวิทยาลัยแห่งนี้  มันเป็นเรื่องที่โหดมากสำหรับตัวหนูเอง

การที่เราต้องนอนหอกับเพื่อนๆที่เราเองก็พึ่งจะรู้จัก การระมัดระวังตัว กริยา อาการ ต้องปรับตัว ทั้งคำพูดทุกๆอย่างที่จะทำหรือจะพูดออกมา  ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยากสำหรับตัวหนู  เพราะตอนอยู่ที่บ้านมีทั้งพ่อ แม่ พี่ น้องคอยดูแล เอาใจใส่ และให้ความช่วยเหลือมาตลอด  เหมือนกับดูแลตัวเองไม่ได้ต้องพึ่งคนอื่น  แต่เพื่ออนาคตที่พ่อแม่ได้วาดฝันไว้ให้ " วิชาชีพพยาบาล"  ก็จะสู้ต่อไป  ก่อนเดินออกจากบ้านยังจำคำนั้นได้ คำที่พ่อแม่พูดไว้ว่า"โบว์อยากได้อะไรโบว์ก็ทำเอาเองนะ  ถ้าโบว์อยากได้สิ่งที่ดีดีก็คิดดี  ทำดี  มีคนเคารพนับถือ  ถ้าอยากชั่วก็อยู่ที่ตัวโบว์  ไม่มีใครทำให้โบว์ได้   ขอให้โบว์คิดก่อนที่จะทำนะลูก"  หนูก็จำมาถึงทุกวันนี้  และคิดไว้ว่าจะไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจโดยเด็ดขาดกับสิ่งที่หนูเป็นอยู่  ไม่ได้เป็นคนที่ดีมาก  แต่ก็ไม่ได้เป็นคนที่เลว....................

 

สิ่งที่ภูมิใจที่ได้เข้ามาศึกษาต่อที่นี่คือ  ในครอบครัวของหนูพ่อแม่จะไม่ค่อยหวังอะไรกับหนูมาก  เพราะการเรียนหนูก็ไม่เก่ง   

ทำงานอะไรก็ไม่ค่อยได้เรื่อง  ดูแลแค่ตัวเองยังต้องให้พ่อแม่บอก  แต่สิ่งที่หนูคิดว่าทำให้พ่อแม่ได้ดีที่สุดคือได้เข้ามาเรียนต่อที่นี่  และจบออกไปเป็นนางพยาบาลที่ดี  ได้ดูแลพ่อแม่ยามแก่เฒ่า  แค่นี้พ่อแม่ก็ภูมิใจในตัวหนูมากพอแล้วล่ะค่ะ

 

[นาย ธนา นนทพุทธ]

สวัสดีครับ  

              ดูจากการเขียนบันทึก  หนูเป็นคนเก่งคนหนึ่งแน่   สมกับคำสำคัญที่กำหนดไว้  "สู้ สู้" ไงละครับ  สำเร็จแน่นอนครับ   ขอบใจที่แบ่งปันครับ

[นาย ศราวุธ จ้อน อยู่เกษม]

เขียนได้เก่งมาก เยี่ยมมาก สู้สู้ 

อาจารย์เป็นกำลังใจ ให้ประสบความสำเร็จในชีวิต การเรียน และการทำงานในอนาคต