ปัญหาการศึกษาควรจะแก้อย่างไร

เปล่า ไม่ใช่ความคิดของผมเองหรอก ความคิดเขาน่าสนใจ พวกเราคงไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน ต่องลองฟัง Niall Ferguson ชาวอังกฤษซึ่งเป็นศาตราจารย์วิชาประวัติศาสตร์เศรษฐศาสตร์ แห่งมหาวิทยาลัยฮาร์วาด และเป็นผู้เขียนหนังสือทางเศรษฐศาสตร์ขายดีทั่วโลกหลายเล่ม นักเขียนหนังสือคนโปรดคนหนึ่งของผม เขาเสนอแนะว่า ปัญหาการศึกษาของอเมริกาควรจะแก้ที่ เรื่องสำคัญ ๒ ประเด็น ตามความเห็นของเขา

๑ วินัย  ให้มีวินัยมากขึ้น (เขาคงหมายถึงทั้งนักเรียนและผู้ปกครองชาวอเมริกัน) เพราะวินัยเป็น สภาพเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการเรียนรู้ และเขาพูดว่าปัญหาหนึ่งคือผู้ปกครองไม่รับผิดชอบ 

เฟอร์กูสันอยากให้มีครูที่เคยผ่านการเป็นทหารเกณฑ์มาแล้วมากกว่านี้ในอเมริกา พอคนฟังหัวเราะ แกตอบว่า "คุณหัวเราะเหรอ คุณหัวเราะเหรอ ตอนผมเป็นเด็กนักเรียน ผมมีครูผู้ชายที่เคยเป็นทหารมาก่อนและผมกลัวพวกครูมากเลย" 

(ผมไปนึกถึงเด็กนักเรียนเวียดนาม เทียบกับเด็กไทย พอจะเก็ตแล้วใช่ไหม ทำไมเขาถึงจะแซงหน้า ? อ้อ แซงไปแล้ว :-) )

๒ อเมริกาต้องคิดเรื่อง โรงเรียนกินนอนให้มากกว่านี้ (boarding school) คนอเมริกันไม่เชื่อว่า โรงเรียนกินนอนนั้นใช้ได้ โรงเรียนแบบนี้ใช้ได้เลยสำหรับวัยรุ่น เพราะว่ามันกำจัดสิ่งเบนความสนใจที่พบได้ในบ้าน(ที่ไม่เหมาะสมต่อการเรียนรู้)ออกไป และนำพวกเขาไปอยู่ภายในสภาพแวดล้อมที่มีพื้นที่ที่กันเอาไว้ (controlled contained environment)  (ถึงตอนนี้ผมไปนึกถึงความสำเร็จของโรงเรียนของ อ. อาจอง ที่เน้นการสร้างคน)

[คุณมะเดื่อ]

กราบเรียนท่านอาจารย์

คุณมะเดื่อเห็นด้วยกับข้อเสนอแนะนี้  และอยากจะเสริมว่า...ในเมืองไทย  ทุกฝ่ายที่มีส่วนเกียวข้องกับการจัดการศึกษา  ควรจะต้องให้ความสำคัญกับการจัดการศึกษาทุกระดับอย่างจริงจังเสียที  (ก่อนที่เมืองไทยจะรั้งอับดับสุดท้ายในเรื่องการศึกษาในสมาคมอาเซียน)  และควรเริ่มตั้งแต่สถาบันครอบครัว ที่ยุคนี้ พ่อแม่ แทบจะไม่มีเวลาดูแลลูก ๆ   ปล่อยให้เรื่องการดูแลอบรมสั่งสอนเด็ก ๆ  กลายเป็นภาระของโรงเรียน   พ่อแม่ ไม่มีเวลาแม้แต่จะดูแลเรื่องอาหารการกินให้กับลูก ๆ  ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดปัญหาอีกหลายประการตามมา  คุณมะเดื่อคลุกคลีกับชุมชน และเด็ก ๆ มานาน  ทำให้เห็นการเปลี่ยนแปลงมาตลอด   นอกจากนี้ ระบบการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียน (ไม่ขอพูดถึงหลักสูตรนะจ๊ะ)  โรงเรียนมากมายที่ไม่ได้จริงจังกับการจัดการเรียนการสอนเพื่อสนองความแตกต่างของเด็ก   สอนแบบรวม ๆ  ไม่สอนเน้นให้เด็กนำความรู้ไปใช้ในชีวิตประจำวัน  เด็กขาดทักษะชีวิต  มุ่งเน้นที่การสอนเพื่อให้ได้ผลของการสอบดี   เด็กอ่านได้  เขียนได้  แต่ใช้ประโยชน์จากการอ่านการเขียนไม่ได้   และที่สำคัญขาดทักษะในการคิดแก้ปัญหา  (กลายเป็นสร้างปัญหามาแทนที่ )  เป้นเด็กที่ไม่มีคุณภาพ  ฯลฯ   หากปล่อยให้การศึกษาของไทยเป็นไปตามกระแสอย่างนี้   อีกไม่นาน  จะถึงกาลล่มสลายทางการศึกษาเป็นแน่แท้...

                          ขอบคุณจ้ะ

                          คุณมะเดื่อ

[บุรชัย]

ขอบคุณครับคุณมะเดื่อ

เห็นด้วยครับ

อ้อ คำขึ้นต้น ใช้สวัสดีเฉยๆ ก็พอครับ ไม่ต้องกราบเรียน  :-) ถือว่าเราเป็นเพื่อนร่วมเว็บกันก็แล้วกันครับ