กบฎแบกเป้

เป็นกรรมกรชีวิต แบกแอกแบกไถภาระ มือกุมกระบุงเมล็ดพันธุ์ความฝัน สัญจรตระเวณเพาะปลูกทุกแห่งหนแผ่นดินพระเจ้า ก้าวเท้าสัญญาว่าจะย่างก้าวต่อไป เอาหนี้สินที่ติดไว้กับจิตใจ มาผูกรวมไว้สัญจรพร้อมไปกับการเดินทาง ถ้าการเดินทางคือการใช้หนี้ชีวิต มันก็เป็นเหตุผลที่เป็นไป เพราะดันถูกจับขังในกรงมานาน กรงของความคิด กรงของอคติ กรงของการลากจูงจมูก ประดุจว่าฉันมิใช่ผู้ทำการหว่านไถหรือเป็นเจ้าของแผ่นดิน แต่ให้ค่าฉันแค่เพียงสัตว์ลากคันไถ คอยสนตะพายจูงจมูกได้ตลอดไป ฉันขอบคุณเหลือเกินกับกะลา ที่นำมาครอบมาสวมฉัน อย่างน้อยก็ช่วยกันแดดกันฝนได้บางเวลา และช่วยให้สายตาฉันดีขึ้น วันนี้ ไม่มีใครจะมาหยุดรั้งฉันได้อีกแล้ว แผ่นดินพระเจ้ามันกว้างขวางเกินไป แล้วทำไมถึงบูชากะลาใบนั้น เดินออกมาสิ ชีวิตคือการเดินทาง
.....กบฎแบกเป้...