วันนี้ ผมมารับตำแหน่งผู้อำนวยการได้ 3 เดือน กับอีก 3 วันแล้ว... ได้ประเมินตนเองแล้วว่า... อยู่ได้ ๆ ทำงานได้ เพราะมีคนให้กำลังใจมากมาย อาทิเช่น ภรรยา ลูก ผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงานเก่าๆ และ ขอบคุณผู้ใหกำลังใจทาง Gotoknow อาทิเช่นคุณสิริพร กุ่ยกระโทก...
วันนี้ขอเล่าประสบการณ์ อีกเรื่องหนึ่งอันเนื่องมาจากการมีส่วนร่วมของชุมชนที่ดีนี่เอง.... คือผมได้ประชุมคณะกรรมการสถานศึกษา ครั้งแรก ได้ปวารณาตนเองกับที่ประชุมว่า... ตั้งใจมาพัฒนาโรงเรียนจริงๆ.. เพราะก่อนติดสินใจมารับตำแหน่ง ได้เดินทางมาสำรวจ พูดคุยถามความเห็นชาวบ้าน นักเรียน ตั้ง 3-4 ครั้ง ก่อนตัดสินใจ (ขอตอบคุณ สิริพร กุ่ยกระโทก ไปด้วย) คือผมสอบได้ที่ 1 เลยได้เลือกก่อนใคร...
เรื่องที่จะเล่ามีดังนี้.. ผลจากการประชุม ที่ประชุมอยากให้โรงเรียนมีโรงอาหารให้มีขนาดใหญ่ขึ้น..จะได้ใช้เป็นที่ประชุมด้วย(ประชุมชาวบ้าน)... กระผมรับปากทันที่ เพราะเป็นโอกาส (Opportunity)ที่จะนำชุมชนเข้ามาร่วมพัฒนาโรงเรียน...โดยชุมชนบริจาคงบประมาณมา 42,000 บาท (เสียดายยังนำรูปลงไม่เป็น) แต่มีเรื่องหวาดเสียวที่สุดเกือบได้ลงหน้า 1 หนังสือพิมพ์ในทางลบ... เพราะมีอยู่วันหนึ่งผมไปประชุม.. ชาวบ้านที่เขามาช่วยพัฒนาร่วมกับครูใหม่ที่เพิ่งบรรจุใหม่ๆ(ไม่ถึงเดือน)ของผมอีกหนึ่งคน..หวังดีเกินเหตุ..เพราะเนื่องจากโรงอาหารที่สร้างขาดเสาไป 3 ต้น..พี่แกเลยตัดต้นสักในโรงเรียน 4 ต้น...ผลที่ได้ภายในระยะเวลาไม่ถึง 2 ชั่วโมง ปรากฏว่ามีตำรวจป่าไม้มาเยี่ยมทันที่.. ลูกน้องที่รักคนใหม่ของผม...โทรตาม ผอ. ให้มาคุย ปรากฏว่า เคลียกันได้...ยกแม่น้ำทั้งห้า..( เหตุผล. 1.ตัด เพื่อทำประโยชน์ต่อนักเรียน 2.ชาวบ้านไม่รู้ 3.ครูเจ้าของงานใหม่ .ผอ.ก็ใหม่ 4.ขออภัยคราวหน้าจะไม่ทำอีก 5.วันนี้ทานอาหารเย็นด้วยกันและเชิญผู้นำหมู่บ้านมาทานด้วย 6.ฯลฯ)
ผลที่ได้ โรงเรียนได้โรงอาหาร นักเรียนดีใจ ผู้ปกครองและ อบต.เห็นดีด้วย... แต่ ผอ.เกือบได้ขึ้นหน้า 1 โล่งอกๆ
อยากฝากเรื่องนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์ และขอคำแนะนำจาก สมาชิก Gotoknow ช่วยแนะนำด้วย
ไม่มีความเห็น