ในอดีตที่ผ่านมา การพัฒนาการเกษตรคือ การถอนขน (ตัดโค่นต้นไม้) ถลกหนัง (เปิดหน้าดิ) กรีดเลือดกรีดเนื้อ (ไถพรวน) สกัดทุกอย่าง (ปลูกพืช) เพื่อนำมาใช้ประโยชน์อย่างรุนแรงและรวดเร็ว ซึ่งทำให้เกิดความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติอย่างรวดเร็ว เปรียบเสมือนเราได้ฆ่าโลกอย่างหฤโหด ทั้ง ๆ ที่ เราต้องพึ่งพาอาศัยโลก เพื่อเป็นที่อยู่ เป็นแหล่งอาหาร แหล่งยารักษาโรค และเครื่องนุ่งห่ม ทำไมเราจึงทำเช่นนั้น คำตอบง่ายนิดเดียว ก็คือ การทำแบบปราศจากความรู้ที่ถูกต้อง ใช้ความรู้ที่เป็นพิษภัยต่อตนเอง ฉะนั้น ในเรื่องนี้ สังคมนักวิชาการระดับโลก ได้กำลังมีการเคลื่อนไหว เพื่อเสริมสร้างผิวหนังใหม่ให้กับโลก และเพื่อความอยู่รอดของมนุษยชาติ ซึ่งปรากฏอยู่ใน Planet earth ซึ่งค้นคว้าได้ใน www.yearofplanetearth.org ซึ่งเป็นกระบวนการขับเคลื่อนในระดับโลก ประเทศไทยก็อยู่ในสถานการณ์ที่คับขันอย่างยิ่งยวดเหมือนกัน เราจะไม่ร่วมกระบวนการเป็นนักสร้างโลก สร้างผิวหนังให้กับโลก กันหรือครับ แต่ในระดับเครือข่ายปราชญ์เราก็ทำกันอยู่แล้วใช่ไหมครับ ผมเลยคิดว่า เราไม่ได้โดดเดี่ยวอย่างที่เราคิดกันหรอกครับ เรามีเพื่อนระดับโลกมากมายที่กำลังเดือดร้อน และกำลังแก้ปัญหาที่เรากำลังทำกันอยู่นี้ ขอให้โชคดีนะครับ
ไม่มีความเห็น