ครูโกมล คีมทอง ครับ
เสียดายที่ตอนเป็นนิสิตครุศาสตร์ จุฬา ฯ ผมไม่รู้ัจักครูโกมล ได้ยินแต่ชื่อ ผ่านหูไปก็ลืมเสียสนิท ไม่ได้สลักเสลาอะไรไว้ในใจแม้แต่น้อย ดูเหมือนเขาจะพูดเรื่องอุดมกงอุดมการณ์อะไรของครู และนิสิตใหม่อย่างผมตอนนั้น ครูไม่ได้สำหรับอะไรนอกจากข้อมูลที่ท่องจำไปสอบ
มาตอนนี้ ผมเป็นครูแล้ว ได้อ่านงานที่ครูเขียนไว้ในหนังสือที่เขาวางขายเล่มละ 20 บาท ในงานสัปดาห์หนังสือปี 2556
รุ่นน้องคณะครุศาสตร์อย่างผม ก็เกิดประกายปิติว่า ตนเองมีแบบอย่างให้เจริญตามรอยบ้าง แล้วก็ดูเหมือนว่า ครูจะมีชีวิตขึ้นมา อย่างน้อยก็ใจของผม
ครูโกมลครับ ครูจากโลกนี้ไปแล้ว เขาว่าครูเป็นอิฐก้อนแรก ผมอยากช่วยครู สร้างอิฐก้อนต่อ ๆ ไปให้สำเร็จ
ถ้าครูรู้ ครูคงจะยินดีมากนะครับ
อิฐก้อนที่สอง
วิหารอ่าโอฬารตระการค่า
เทวาปราสาทสถิตอมฤตศิลป์
ย่อมกำเนิดเกิดแท้แต่อิฐดิน
ที่จ่อมจมฝังสิ้นอย่างชินชา
อิฐก้อนแรกตอกย้ำไว้ต่ำสุด
ซ้ำยังทุ่มเททับทรุดไร้คุณค่า
เจ้าเป็นฐานคานน้ำหนักเสาศิลา
ให้มั่นคงตรงกล้ามานานปี
คือโกมลคนจริงยิ่งกว่าอิฐ
ครูผู้สร้างวางฐานศิษย์สมศักดิ์ศรี
เป็นอิฐแข็งแกร่งเกรียงไกรแห่งไพรขจี
เหมืองห้วย ฯ สุราษฎร์ธานีมณีมนุษย์
อิฐก้อนแรกแหลกลาญไปนานแล้ว
แต่ยังเห็นเส้นแนวแพรวพิสุทธิ์
ให้วางอิฐก้อนต่อไปไม่ชำรุด
ทีละชุดเพิ่มพลังเพียงเรียงต่อกัน
อิฐที่สามที่สี่และที่ห้า
จะก่อกล้าเกิดแกร่งแรงสร้างสรรค์
เกิดวิหารการศึกษาแห่งอารยธรรม์
ก็ด้วยอิฐก้อนแรกนั้นอยู่นั่นเอง
กลอนข้างบนนี้ ผมเขียนให้ครู ถ้าครูอยู่บนสวรรค์ ก็อวยพรผมบ้าง
อาจารย์เขียนกลอนได้ดีขึ้นเรื่อยๆเลยนะคะ เยี่ยมมากค่ะ
ที่ซอยทองหล่อ มีมูลนิธิโกมล คีมทองด้วยครับ อาจารย์สนใจลองไปหาหนังสือดูนะครับ
มีหนังสือดีๆมากเลยครับ
เป็นกำลังใจให้ทุกก้อนอิฐ
ที่สอนศิษย์สืบสานตำนานนั้น
ให้โลกรู้ครูแท้แลกแบ่งปัน
เพื่อผลักดันโลกใหม่ให้ยั่งยืน.
อิฐทุกก้อนล้วนกล้าแกร่งด้วยคุณค่าค่ะ