การเรียนรู้พฤติกรรมคน ตอนที่สอง

บางคนพูดว่า  เราไม่อยู่ในสายตาเธอ  และเธอก็สมควรไม่อยู่ในสายตาเรา

เป็นคำพูดที่ออกมาจากความคิดที่ไม่ถูกนะ  สำหรับเรา  เราไม่อยู่ในสายตาเธอ  เป็นสิทธิของเธอที่จะไม่ชายตาดูเรา  แต่ตัวเราชอบมองเธอ  และคิดว่า  เราได้กำไรและมีมูลค่าเพิ่มในความรู้สึกนึกคิดเสมอ

มีเหตุผลดีสำหรับเธอที่จะไม่คบกับเรา  ไม่รวมเราเป็นเพื่อนพูดคุย  แต่สำหรับเรายังเดินไปหาเธอ  และพูดคุยกับเธอเพื่ออย่างน้อยให้ได้รู้ว่า  ทำไมและมีเหตุผลอะไรที่เธอไม่อยากจะพูดกับเรา  และตลอดเวลาที่เราพูดคุยกับเธอ  เราก็รู้ว่า  เธอคิดอย่างไรกับเรา

เราได้เรียนรู้พฤติกรรมของคนอย่างเธอมีมากมาย  ขอบใจนะที่เป็นครูสอนเราให้ได้รู้และเข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่ง  โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดใดในการเรียนรู้ครั้งนี้

เธอก็เหมือนกัน  เราจะคิดว่า  ธรรมชาติได้ส่งเธอมาเป็นโจทย์ให้เราได้คิด  มีปัญญาที่จะค้นพบ  ตลอดเวลาที่เราได้ใกล้เธอ  ได้ทำงานร่วมกัน  เราเริ่มรู้ว่าเธอเป็นคนอย่างไร  เราเริ่มด้วยความเมตตา  ที่จะปกป้องดูแลเธอ  ถึงแม้เธอจะแอบก้าวร้าวเราลับหลัง  เราก็ไม่ถือโทษการกระทำของเธอ  เพราะรู้ว่า  กรรมใดใครก่อก็ได้รับกรรมนั้น

สถาบันปราชญ์แห่งแผ่นดินที่เธอเรียนจบมา  อาจจะไม่ได้ให้เธอได้เรียนวิชา  ก้มหัว  เธอถึงได้มีพฤติกรรมอย่างนี้ หรือเธอได้เรียนมา  แต่เธอไม่ได้นำมาใช้ในการทำงาน  ก็สุดแล้วแต่  เราเคยชินกับพฤติกรรมของเธอ  เราไม่บังอาจไปบอกไปสอนปราชญ์แห่งแผ่นดินได้  เพราะเรามีเพียงความจริงใจ  ที่เธอไม่ปรารถนา  ปฏิเสธความจริงใจของเราเอง

ยังมีคนอีกหลายคนที่เขาต้องการ  เมื่อเธอไม่ต้องการเราก็จะบอกว่า  เรามีให้เธอเสมอ  อย่างไรเราก็ขอขอบใจเธอที่ได้เป็นกระจกเงาส่องตัวเรา  ที่งดงามได้....ถึงจะไม่ได้เป็นปราชญ์แห่งแผ่นดินก็ตาม

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อย

• คุณยายขอสมัครเป็นลูกศิษย์ด้วยคนนะคะ ต่อไปจะเ้ข้าห้องเรียนบ่อยๆค่ะไม่เกเรอีกแล้ว
• ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ