"รู้ทันทุก ๆ ความทุกข์" ... (หมื่นตาธรรมะ ตอน สติล้น...พ้นทุกข์ : กะว่าก๋า)
รู้ทันทุก ๆ ความทุกข์
(Knowing and Seeing Things As They Are)
มองดูแก้วน้ำในมือ
แก้วน้ำใบนี้
ไม่ต่างอะไรกับตัวตนของเรา
เมื่อเราทำน้ำหกลงบนพื้น
น้ำที่หกลงพื้นไปแล้ว
เรายังทำอะไรกับมันได้อีก?
"ความทุกข์ในอดีต"
ทุกสิ่งที่ติดค้างในความรู้สึก
ไม่ต่างอะไรกับน้ำที่หกรดลงบนพื้นไปแล้ว
เราทำอะไรกับมันไม่ได้
นอกจากเสียใจและรู้สึกผิดกับตัวเอง
ทุกครั้งที่เราปล่อยชีวิตให้จมอยู่กับอดีต
นั่นคือการที่เรากำลังตอกย้ำความเจ็บปวด
เข้าไปสู่ใจและความคิดของเราตลอดเวลา
ใครเล่าที่เทน้ำลงพื้น...ถ้าไม่ใช่เรา
ความทุกข์เกิดจากใคร...ก็เกิดจากความคิด
และการกระทำของเราทั้งสิ้น
"ความคิด" ที่เรามีทุกสิ่งและกับตัวเอง
คือต้นตอของความทุกข์ทั้งปวงในชีวิตเรา
"ความคิด" เปรียบเสมือนแก้วน้ำ
มือที่จับแก้ว คือ "กรรม" หรือ "การกระทำ"
ไม่อยากทุกข์ ก็ต้องถือแก้วน้ำให้ดี
อย่าปล่อยมือ ปล่อยน้ำให้ราดรดชีวิต
สมองมีหน้าที่คิด
เราไม่จำเป็นต้องไปฝืนห้ามไม่ให้มันคิด
สำคัญคือเราต้อง "รู้ทัน" ความคิด
"รู้ทัน" ทุกความรู้สึกที่ความคิดสร้างขึ้น
ทางแห่งการพ้นทุกข์
คือ การไม่ปล่อยให้ความคิดของเรา
ตกเป็นทาสของการรับรู้
ตกเป็นทาสของความคิด
ที่ปรุงแต่งอารมณ์ความรู้สึกอยู่ตลอดเวลา
คนเราสามารถทำผิดพลาดได้
แต่ผิดแล้วต้องยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นให้ได้
ผิดพลาดไปแล้ว รู้ตัว รู้ตน ปรับปรุงแก้ไข
ไม่กระทำผิดซ้ำในเรื่องเดิม
รู้จักให้อภัยตัวเอง
เพื่อเริ่มต้นใหม่อย่างมุ่งมั่นตั้งใจ
เตือนตนบ่อย ๆ ให้ "รู้ทัน"
ความคิด ความรู้สึกที่เกิดขึ้น
ฝึกเตือนสติตนเองบ่อย ๆ เพื่อให้ "รู้ตัว"
ฝึกให้รู้ทันในสิ่งที่เรากำลังทำ
โกรธได้ รักได้ ดีใจ เสียใจได้
แต่ต้องไม่ลืมว่าอารมณ์ปรุงแต่งเหล่านั้น
ไม่มีสิ่งใดที่คงทนถาวรตลอดไปเลย
มันมาแล้วมันก็ไป
เป็นไปของมันเช่นนั้นเอง
คนที่ดีใจ สุขใจ ก็ใช่ว่าจะเป็นเช่นนั้นไปได้ตลอด
คนที่กำลังท้อแท้ ทุกข์ใจ สูญเสีย
ก็ใช่จะมีแต่วันร้าย ๆ ในชีวิตของเราเสียเมื่อไหร่
เมื่อใดก็ตามที่เราเข้าใจ
ทั้งความสุขและความทุกข์
ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราว่ามัน "ไม่คงทน"
เราจะไม่ถูกอารมณ์เหล่านี้ครอบงำความคิด
ชีวิตเราจะเป็นอิสระจากสุขและทุกข์ทั้งปวง
เมื่อมีความสุข ก็ไม่ประมาทขาดสติ
เมื่อมีความทุกข์ ก็ไม่ท้อแท้สิ้นหวัง
............................................................................................................................................................................
ผมยังคงต้องฝึกฝนจิตตนเองให้หนักแน่นกว่านี้
เพราะจิตและอารมณ์ยังปรุงแต่งอยู่เสมอ
เพราะสิ่งที่ปรุงแต่งไม่ได้ทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้น
แต่กลับมีความทุกข์มากขึ้นแทน
รู้เหตุผิดพลาด ต้องรู้จักให้อภัยตัวเอง
พร้อมเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
โปรดตรองลองคิดตาม "หมื่นตา" นะครับ
บุญรักษา ทุกท่าน ;)...
............................................................................................................................................................................
ขอบคุณหนังสือดี ๆ ...
กะว่าก๋า (นามแฝง). หมื่นตาธรรมะ ตอน สติล้น...พ้นทุกข์. กรุงเทพฯ : A Thing Book, ๒๕๕๖.
ความเห็น (8)
รู้เท่าทันความสุข และความทุกข์
Happy BA ค่ะ
เมื่อ "รู้" ตน พาพ้นทุกข์...วาง..ได้..ว่างได้..ใจดี..จิตสว่าง..(วาง ว่าง สงบ พบ สุข สบายๆ "พุทธทาส")...ยายธีท
Happy Ba ครับ นางฟ้า ชาดา ~natadee ;)...
ขอบคุณมากครับ คุณ ยายธี ;)...
"เมื่อมีความสุข ก็ไม่ประมาทขาดสติ เมื่อมีความทุกข์ ก็ไม่ท้อแท้สิ้นหวัง" ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณ tuknarak ;)...
ยังต้องฝึกตนอีกเยอะค่ะ กว่าจะรู้ทันทุก ๆ ความทุกข์
ขอบพระคุณข้อคิดดี ๆ ที่แบ่งปันค่ะ
ขอบคุณมากครับ พี่คุณครู อิงจันทร์ ;)...