ในตอน ๒ ผมลืมเล่าไปว่า ได้ถามหลวงพ่อคูณ (วัดป่านางเหริญ ที่ตอนนี้ได้ัรับนิมนต์จากชาวบ้านโนนศรีทองให้มาจำอยู่ที่วัดป่าโนนศรีทอง อ. ปักธงชัย) ว่า...คุณยายผู้วายชนม์กินหมากหรือไม่ ปรากฏว่า กิน
ผม...อย่างนี้อาจสรุปยากนะครับว่าเป็นเพราะยาสีฟันเห็ดบด หรือ หมากกันแน่ที่ช่วยรักษาฟัน
ลพ.คูณ...หมากคงจะมีส่วนช่วยด้วยแหละ
แต่วันนี้ผมมาคิดต่อว่า คนกินหมากก็ใช่ว่าฟันจะดีกันหมด พวกฟันหักหรอก็มีมากนะ แสดงว่ายาสีฟันสูตรดังกล่าวคงมีดีอยู่หรอก
แต่ ผมมาคิดต่อยอดอีกด้วยว่า ดังที่ผมได้โพสต์ในบทก่อนๆ น้ำบีบหมากน่าจะมีฤทธิ์ในการถนอมอาหาร
ดังนั้นยาสีฟันสูตรต่อยอดของผมมีสูตรดังนี้
ถ่านเห็ดบด (ถ้าจะให้ได้เคล็ดก็เอาที่มันตายซากบนขอนไม้เต็งรังด้วยเด๊อ)
ยางสีหลอดเทศ (หรือสบู่ดำ)
น้ำคั้นผลหมาก
สามอย่างนี้ตำผสมกันนวดให้เป็นครีม
ถ่านเห็ดบดนี้ ดูท่าว่าอาจเป็นถ่านกัมมันต์นะ (activated carbon) ที่มีรูพรุนสูง สามารถดูดสารพิษ เชื้อโรคต่างๆได้
ยางสีหลอดเป็นพิษอ่อนๆ อาจฆ่าเชื้อโรคอีกบางส่วน แถมเป็นกาวประสาน
น้ำคั้นหมาก ค่าเชื้อได้มาก เพราะฝาดจัด ถ้ามันซึมเข้าใต้เหงือก ก็น่าจะช่วยฆ่าเชื้อโรคในช่องปาก
กลัวแต่ว่า สีฟันไปนานๆ แล้วติดยาสีฟัน แบบติดหมากนะสิ อิอิ
...คนถางทาง (๒๕ มีนาคม ๒๕๕๖)
แล้วจะกินข้าวอร่อยมั๊ยนี่อาจารย์ ท่าจะฝาดน่าดู น่ะ
เรียนท่านถาง
คนภาคใต้แขวนย่านพาหมี แก้รำมะนาด
ท่านวอญ่าครับ
การกินหมากนั้น ว่ากันว่า แก้รำมะนาดดีนักแล คนกินหมากมักไม่เป็นรำมะนาด แสดงว่ามันช่วยฆ่าเชื้อในช่องปากเป็นแน่ ...ส่วนการแขวนย่านพาหมี วอนท่านวอญ่าช่วยอธิบายรายละเอียดด้วยครับ น่าสนใจอีหลี
อาจารย์คะยางสีหลอดจะไม่กัดปากทำให้ปากพองหรือคะ ส่วนน้ำหมากนั่นฝาดๆเหงือกคงหดรัดฟันได้ดีค่ะ