อาจารย์นพเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาตอนเรียนปริญญาโท ซึ่งตอนนั้นอาจารย์มีนักศึกษาในที่ปรึกษา ๔ คน (จบกันทุกคนเลยค่ะ) ตอนที่อาจารย์สอนกฎหมายสิทธิมนุษยชน ทำให้เกิดไอเดียเกี่ยวกับหัวข้อวิทยานิพนธ์ขึ้นมาทันที ต้องนับว่าอาจารย์นพเป็นผู้จุดประกายความคิดให้ได้หัวข้อวิทยานิพนธ์ ซึ่งทำให้ได้วิทยานิพนธ์ดีมากในเวลาต่อมา
เวลาอาจารย์สอนพวกเราใน Class หลายครั้ง มักจะไม่ค่อยทันมุขอาจารย์ แต่พอเจอบ่อยๆ เข้า ก็จะต้องเรียนรู้ให้ทันกับมุขอาจารย์ค่ะ ซึ่งส่วนใหญ่อาจารย์นพกำลังจุดประกายให้พวกเราคิดนอกกรอบ
ต่อมาอาจารย์นพได้ให้พวกเราได้มีโอกาสเข้าไปช่วยทำงานในสมาคมกฎหมายระหว่างประเทศ ซึ่งทำให้พวกเราได้มีโอกาสดีๆ ในการทำงานวิชาการ มีเสรีภาพและความมั่นใจในการแสดงความคิดเห็น อาจารย์เป็นผู้จุดประกายให้เกิดความอยากทำงานทางวิชาการ ซึ่งทำให้ได้ประสบการณ์การทำงานด้านงานวิจัยและงานวิชาการ
ต่อมาได้จึงเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเองมาเป็นอาจารย์ในคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และได้มาสอนวิชากฎหมายสิทธิมนุษยชน ในชั้นปริญญาโท คิดถึงตอนเรียนกับอาจารย์มากเลยค่ะ อาจารย์นพเป็นคนหนึ่งที่เป็นผู้จุดประกายให้อยากมาเป็นอาจารย์
อาจารย์นพจะคอยถามถึงการทำงานเสมอเมื่อเจอกัน อาจารย์จะเล่าประสบการณ์การทำงาน การสอนหนังสือ และการใช้วิธีการหลากหลายให้การเรียนการสอนในห้องสนุกสนาน อาจารย์นพสอนให้รู้จักวิธีการสอนนักศึกษาและทำความเข้าใจกับนักศึกษา ซึ่งอาจารย์นพกำลังจุดประกายให้รู้จักวิธีการสอนและทำความเข้าใจกับนักศึกษา
อาจารย์รู้มั๊ยคะ อาจารย์เป็นคนหนึ่งที่ผลักดันให้ปุ๋มมายืนอยู่ตรงจุดนี้ ต้องกราบขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ
โดย ลักคณา พบร่มเย็น (ปุ๋ม)
คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ไม่มีความเห็น