เกาะพยาม'มัลดีฟเมืองไทย เป็นจุดหมายแรกของทริปนี้ เราถึงท่าเรือจองตั๋ว Speed boat 270 bath ใช้เวลาเดินทาง ๔๐ นาที (เรือรอบแรกเต็มหมด ถ้าใช้บริการเรือเมล์ 2 ชั่วโมง) คนขายตั๋วบอกว่าเรือออก ๑๓.๐๐ น.(เอ๊ะ! ทำไมเร็วกว่าปกติหว่า สงสัยคนเยอะจึงเพิ่มรอบเรือ) ให้มาก่อนเวลา คนเต็มออกเลย.. เหลือเวลาอีกเยอะ พวกเราจึงไปนั่ง-นอนเล่นรอที่สวนสาธารณะรักษะวาริน [บ่อน้ำร้อนนี้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติมี 3 บ่อ (บ่อพ่อ-แม่-ลูก) อุณหภูมิ ๖๕ องศาเซลเซียส ที่นี่มีศาลาที่พัก, บ่อแช่น้ำร้อน, ห้องอาบน้ำร้อนไว้บริการ (เค้าว่ากันว่าบ่อน้ำร้อนที่นี่เป็นแห่งเดียวที่ไม่มีสารกำมะถันเจือปน สามารถทานได้โดยไม่ต้องกรอง) เราได้แค่แช่เท้ากันค่ะมีหลายบ่อ ตั้งแต่ร้อนน้อยถึงร้อนมากแล้วแต่ชอบ]
และกลับไปถึงท่าเรือตอน ๑๒.๓๐ น.ผ่านไปชั่วโมงกว่ายังไม่ได้ลงเรือ.. สอบถามดู.. บอกว่ารอลูกค้าอีกทริปยังมาไม่ถึง (โอ้ววว ช่างได้มาตรฐานจริงๆ คิดในใจเท่านั้นค่ะ) ปกติรอบที่ออกคือ ๑๔.๐๐ น.ถ้าบอกว่าเรือออกตามเวลานี้ ก็จบแล้วค่ะ เราจะได้ใช้เวลาที่เหลือเที่ยวที่อื่นก่อน ไม่ต้องมานั่งรอแบบนี้.. ทำไมต้องหลอกกันด้วย ???
เย้.. ถึงแล้วค่ะป้าย "เกาะพยามยินดีต้อนรับ" ต้อนรับเราด้วยสายฝนโปรย จากที่พี่กู (google) บอก.. เราต้องเช้ารถมอเตอร์ไซค์ไว้เที่ยวรอบเกาะ.. แต่ไหง ไม่มีรถให้เช้าล่ะคะ.. รถหมด.. อ้าว.. แล้วเราจะไปไหนมา-ไหนยังไงล่ะทีนี้ (วันที่เราเข้าเกาะเค้ามีงานกาหยู เฟสติวัลค่ะ คนเยอะมาก บางคนไม่ได้จองที่พัก ต้องนอนวัดกันเลยทีเดียว) ขึ้นมอเตอร์ไซค์ Taxi เข้าที่พักคนละ ๕๐ บาท เราพักที่วิจิตรบังกาโล อ่าวเขาควาย ราคาที่พักโอเค ไม่แพงมาก อาหารก็อร่อยใช้ได้ทีเดียวค่ะ
อ่าวเขาควาย อยู่ด้านเหนือของฝั่งตะวันตกของเกาะ ลักษณะเป็นอ่าวที่หาดทรายโอบโค้งเข้ามากันคล้ายกับเขาควายความยาวประมาณ 2 กิโลเมตร ชายหาดมีเม็ดทรายละเอียดสีขาว พื้นทรายราบเรียบเหมาะกับการว่ายน้ำมาก เมื่อน้ำลงจะเห็นตอนเหนือสุดของอ่าวเป็นโขดหิน ตอนใต้เป็นหาดทรายกว้าง เรือสามารถเข้าถึงชายหาดได้เกือบตลอดแนวหาดทราย ระดับน้ำตลอดชายหาดมีความลึกไม่เท่ากัน กล่าวคือด้านซ้ายเป็นป่าชายเลนน้ำไม่ลึก ตอนกลางเป็นโขดหินเลยลงไประดับน้ำจะลึกกว่า เมื่อน้ำลดจะเดินรอบหาดได้
พวกเราเลยไม่ได้ไปจุดไหน เที่ยวแค่อ่าวเขาควายค่ะ.. ได้รูปมาฝากแค่นี้.. เดี๋ยวเที่ยวหน้ามาใหม่..
จุดหมายปลายทางอาจไม่ได้ดั่งตั้งใจ.. แค่ได้เดินทางกับเพื่อนๆ ไปสถานที่ๆอยากไป อยากค้นหา ในโลกกว้าง แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับการเดินทาง เพื่อพบเจอสิ่งใหม่ๆ เป็นกำไรของชีวิต.. ขอบคุณเกาะพยาม.. ที่ช่วยสร้างความสุขให้กับทุกคน.. ช่วยให้เพื่อนๆได้ใช้เวลาทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน สร้างความประทับใจ สร้างสัมพันธภาพที่มีต่อกัน.. ขอบคุณค่ะ
ข้อเสนอแนะ (เสนอใครไม่รู้)
- อยากให้ท่าเรือมีมาตรฐานกว่านี้ เหมือนที่อื่นๆ (แต่ขากลับออกจากเกาะ ท่าเรือบริการดีมากนะคะ มีชูชีพแจกด้วยค่ะ เอาเป็นว่าเจ๊ากันไป) รึว่า.. เราก้าวเท้าออกจากบ้านผิดข้างนะ (วันนั้นเลยโชคไม่ดี)
- อยากให้มีการจำกัดคนเข้าเกาะ เพื่อ.. เป็นการรักษาธรรมชาติ ความงดงาม สร้างความประทับใจกับนักเดินทาง
- บริการรถ MC เช่าให้เพียงพอ ไม่งั้นไปไหน-มาไหนคงลำบากน่าดู (ใช้บริการ Taxi คงไม่ไหว เที่ยวละ ๕๐ บาทต่อคน แถมซ้อนหลายคน ก็คิดตามจำนวนคนด้วยนะคะ)
เคยไปมาแล้วครั้งหนึ่ง เมื่อ 7 ปีที่แล้วครับ
ดูในภาพดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงไปเยอะเลยทีเดียว
ผู้คนไปที่ไหน ความเสื่อมมักตามไปติดๆ.. บางแห่งเปลี่ยนแปลงเร็วมากค่ะ
ขอบคุณคุณอักขณิชที่แวะมาทักทายกันค่ะ
..... สวยมากนะคะ .... นี้บอกว่าเปลี่ยนไปมากแล้วนะคะ ..... ขอบคุณมากค่ะ สำหรับภาพสวยวิวสวยๆ & ความรู้ใหม่ๆ นี้นะคะ
ถึงจะเปลี่ยนแปลงไปมาก.. แต่ก็ยังสวยอยู่ค่ะ P'Ple
นี่ถ้าท้องฟ้าเป็นใจ ภาพคงงามกว่านี้เยอะค่ะ
ไปเที่ยวครั้งนี้เจอน้องฝนตลอด Trip ได้เห็น Sunset แป๊บเดียวเอง
น่าไปเที่ยวมากๆๆ ระนองนะครับ
ไปก่อนไปอบรมให้ครูที่ปากช่องติดต่อ kunrapee ไม่ได้เสียดายมากๆ
ชอบระนองมากค่ะอาจารย์ขจิต
เป็นเมืองที่สงบเงียบ อากาศดี มีที่เที่ยวเยอะ ทะเลสวย (เมืองฝนแปดแดดสี่)
เสียดายจังค่ะ ปากช่องใกล้สูงเนินนิดเดียวเอง..
อาจารย์มาโคราชบ่อยๆ ขอเบอร์โทร (หลังไมค์) นะคะ