วันนี้เป็นวันที่สอง...
ในการปิดภาคเรียนของฉัน
จึงเป็นโอกาสในการออกกำลังกายอย่างจริงจัง
ฉันจึงซื้อรองเท้าสำหรับวิ่งเพื่อออกกำลังกายโดยเฉพาะ
ตอนแรกๆก๊วิ่งแถวๆบ้านนี่แหละง่ายดี
แต่...เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
มีเจ้าสุนัขตัวหนึ่ง ท่าทางหวงบ้านมันนาดู
มันพยายามเห่า ดวงตาของมันจ้องแบบว่า "แกเข้ามาแกตาย"
ทำให้ฉันต้องเปลี่ยนความคิด
ฉันคิดว่าน่าจะหาที่วิ่ง ที่เหมาะสมกว่านี้
...สนามกีฬา... เป็นอย่างแรกที่ฉันคิดออก
ฉันจึงมุ่งตรงไปที่โรงเรียนเก่าสมัยมัธยมต้นของฉัน
ฉันตัดสินใจ "ใช้พลังสะอาด"
ใช้จักรยานของฉันปั่นไปที่จุดหมาย
แต่กว่าจะถึงเล่นเอาแรงเกือบหมดเลย
พอไปถึง...
วันนี้เป็นวันแข่งกีฬาหมู่บ้านพอดี
การวิ่งจึงถูกเลื่อนเวลาไปนิดหน่อย
จะเป็นการชมการแข่งกีฬาแทน
ระหว่างการแข่งขันฟุตบอลคู่สุดท้ายของวันนี้
สายตาของฉันเหลือบไปเห็น
ความเปลี่ยนแปลงของที่นี้
โรงเรียนเล็กๆแห่งนี้ได้สร้างโรงปุ๋ยหมัก
และมีการสาธิตเลี้ยงโค-กระบือด้วย
ฉันตัดสินใจปั่นจักรยานเข้าไปหาพวกมัน
ด้วยเหตุที่ชอบวัวอยู่แล้วจึงหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูป
ฉันชอบตัวสีน้ำตาล ... จึงตั้งชื่อให้มันว่า "ชาเย็น"
ส่วนคนอื่นเรียกมันว่าอะไร ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฮ่า ๆ
"เจ้าชาเย็น" มันยอมให้ฉันจับหัวของมันด้วย
ตรงที่นูนๆ คงจะเป็นเขาที่กำลังงอกของมัน
ดูมันชอบกินเอามากๆเลย
กิน ๆๆๆ แล้วก็ กิน
แล้วฉันก็ไปวิ่งออกกำลังกายที่ "สนามหญ้า"
แล้วก็กลับบ้านพร้อมรูป "เจ้าชาเย็น"
^.^
...............................................................................................................
กะว่าจะพบกับเรื่องหมา กลายเป็นวัว...น่ารัก ดูซื่อ ๆ นะคะ
ตกลงได้ออกกำลังกาย ๒ อย่าง นะคะ วิ่งและปั่นจักรยาน
แถมชาเย็น และ ๑ บันทึก...สุดยอดค่ะ นกตายไปหลายตัว
แหม ... เขียนบันทึกตามสัญญาจริง ๆ ;)...
สวัสดีค่ะ คุณหมอทพญ.ธิรัมภา
แฮะๆ วงจรชีวิตหนูมันซับซ้อนอย่างนี้แหละค่ะ
^_^
สวัสดีค่ะคุณครูWasawat Deemarn
เวลาว่างๆ อารมณ์มันพาไปค่ะ ฮ่า ๆ
^_^
ดูๆแล้วเป็นชีวิตที่สดใสร่าเริง ขอให้กำลังใจนะ