ต้นยาง /สั่ง(สอน)

ต้นยาง /สั่ง(สอน)

ผ่าง! เสียงตบโต๊ะ กองเอกสารปลิวว่อนในห้องผอ.ญามีล ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านกาบู ผมบอกคุณแล้วครูอัสรีว่าผมจะไล่ไอ้เด็กเวรพวกนั้นออกไปเสีย ไอ้พวกเด็กไม่รักดี คุณก็คอยรั้งเวลาเวลาไว้ คิดจะแก้ไข เป็นไงหล่ะรอบนี้งามหน้ามั้ย แอบไปต้มน้ำกระท่อมยังไม่พอ แถมไปขโมยขี้ยางของชาวบ้านอีก ผมปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว มันมีแต่ปัญหา ผมให้โอกาสอีกครั้งเดียว ผมจะไล่ออกยกทีมเลย ไอ้พวกเด็กเวร ถ้ามันเป็นเนื้อร้าย แน่นอนผมจะตัดส่วนนั้นทิ้ง คุณเข้าใจมั้ย คุณก็เหมือนกันครูอัสรี ผมจะหักเงินเดือนคุณ ครูอัสรีนั่งก้มหน้า สองมือจับเข่านั่งนิ่ง ใจหนึ่งก็เดือดดาล เจ็บใจเด็กๆประจำชั้น อีกใจหนึ่งก็บอกตัวเองไว้ให้สงบนิ่ง บอกตัวเองไว้ มันต้องมีอะไรดีขึ้นสิ

ครูอัสรีก้าวเดินออกจากห้องผู้อำนวยการ เป็นครั้งที่สองที่ต้องเข้ามาให้ผู้จัดการสวดยับชุดใหญ่ หลังจากวีรกรรมสุดแสบของเด็กประจำชั้น ม.4 ที่ก่อคดีหนีเรียน แอบต้มน้ำกระท่อม รอบหลังสุดขโมยขี้ยางชาวบ้านเอาเงินไปเล่นเกมส์ ความรู้สึกมันก่ำกึ่งระหว่างสงสารและโกรธเด็กๆไปพร้อมกัน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ชาไปหมดช่วงเวลาหนึ่ง หลังจากนั้นก็เดินเข้าไปเด็กๆที่มีปัญหาในห้องจำนวน 3 คน ครูอัสรีคว้าไม้เรียวชูขึ้น กะจะหวดเข้าหลังเด็กชายทั้ง3 คน เขาชูแขนขึ้นสุดแรงกะจะหวดให้เข็ดหลาบ ใบหน้าเขาแดงก่ำ

น้ำตาไหลรดอาบแก้ม ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างกาย เด็กทั้ง 3 คนสะอื้นไห้ น้ำตาไหลพราก เสียงสะอึกสะอื้นดังไม่ขาดสาย เด็กทั้ง 3 คนไร้ซึ่งริ้วรอยจากการโดนหวดโดยไม้เรียวอันใหญ่ แต่โดนหวดให้กับความผิดหวังและความไว้ใจที่สูญสิ้นต่อไป ครูอัสรีหักไม้เรียวเป็นสามท่อน แล้วทิ้งออกทางประตูหน้าต่าง น้ำตาไหลกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกอย่างมันเกิดเพราะเขาเอง เขาโทษตัวเอง และไม่พูดอะไรอีกต่อไป

หลายเดือนผ่านไปเข้าสู่ฤดูแล้ง พายุฤดูร้อนพัดผ่านหมู่บ้านกาบู พัดถล่มยางพาราชาวบ้านที่หลังโรงเรียนหักโค่นไปหลายสวน ส่วนใหญ่เป็นยางอายุน้อยๆที่รากยังไม่ลงลึกแต่ถูกลมพัดหักโค่นล้มระเนระนาดเกือบยกสวน เจ้าของสวนจำเป็นต้องเอาไม้มาค้ำยัน จับยืนขึ้นใหม่ ใส่ปุ๋ยบำรุงดิน หลายเดือนกว่าจะยืนโตต่อไปได้

เสียงแง้นๆๆๆ เลื่อยยนต์ดังสนั่นป่าหลังโรงเรียน ยางหลังโรงเรียนอีกสวนหนึ่งที่ถูกโค่นตัดลง เป็นยางที่ไม่แก่มากนัก ด้วยการที่ไร้ซึ่งการบำรุงใส่ปุ๋ย การไม่ถางวัชพืช การไม่ใส่ใจ การเอาแต่กรีดอย่างเดียวโดยไม่ถนอมจนหน้ายางตายหน้าแห้งกรีดไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องโค่นขายไม้ยางและปลูกใหม่อีกรอบหนึ่ง

ครูอัสรีกับเด็กประจำชั้นมีโปรแกรมใหม่มาหลายเดือนแล้ว คือ ทุกๆเย็นจะมาเตะฟุตบอลร่วมกัน พอวันเสาร์-อาทิตย์ก็ชวนเพื่อนๆเด็กๆไปเยี่ยมเยียนบ้านแต่ละคนจนครบทุกบ้าน หลังจากนั้นไม่เคยมีปัญหาใดๆอีกเลย ครูอัสรีอยู่โรงเรียนบ้านกาบูมาหลายปี ผอ.ญามีลก็เกษียนอายุราชการ จนกระทั่งครูอัสรีได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนคนต่อมา ด้วยเขาสร้างผลงานการพัฒนาเด็กๆและงานวิชาการต่างๆมากมายจนโรงเรียนมีชื่อเสียงโด่งดัง

3 ปีผ่านไป โรงเรียนบ้านกาบูมีการพัฒนาและมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยมีผู้บริหารที่มีวิสัยทัศน์อย่าง ผอ.อัสรี การประเมินคุณภาพโรงเรียนจากเขตการศึกษาอยู่ในระดับดีเยี่ยมมาตลอด 3 ปี จนหลายๆโรงเรียนทั้งในตัวจังหวัดและต่างจังหวัดมาขอเยี่ยมชมดูงานเป็นจำนวนมาก

กิจกรรมและการเรียนการสอนในโรงเรียนกาบูจึงมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก มีการอัดแน่นไปด้วยเนื้อหาวิชาที่ทวีมากขึ้นในแต่ละสาขาวิชา

ในชั้นมัธยมปลายแบ่งออกเป็น 5 ห้อง/ทับ โดยห้องหรือทับ5 เป็นห้องหลังสุดที่ส่วนใหญ่เป็นเด็กเรียนอ่อน และไม่ค่อยเรียบร้อย มีครูมาริณีเป็นครูประจำชั้น

จนวันหนึ่งเด็กห้อง 5 มีเรื่องทะเลาะวิวาทกันใหญ่โต ครูมาริณีโดนเชิญตัวไปไล่กวดเป็นการใหญ่จาก ผอ.อัสรี ผมว่าเด็กห้องคุณมีปัญหานะ แบบนี้โรงเรียนเราเสียชื่อเสียงนะครับ ถ้ามันมีปัญหาบานปลายใหญ่โตเป็นปัญหาแก่โรงเรียน ผมจะไล่เด็กพวกนี้ออกเลยนะครูมาริณี แต่ ผอ.ค่ะ ดิฉันว่ามันต้องมีการสอบสวนถึงสาเหตุนะค่ะ ครูมาริณีกล่าวตอบและจะกล่าวต่ออีก ไม่ทันครูมาริณีกล่าวต่อ ผอ. อัสรีก็ตวาดใส่ หยุด! พอที พอเถอะ คุณอย่าเรื่องมากนะครูมาริณี ผมจะหักเงินเดือนคุณ

หักก็หักสิค่ะ ฟังดิฉันก่อนสิค่ะ ผอ. แบบนี้มันไม่ดีเลยนะค่ะ ดิฉันว่าคุณไม่ฟังเหตุผลเลย ดิฉันก็เป็นรุ่นน้องของท่านสองปีนะค่ะ ดิฉันรู้สึกว่าท่านเปลี่ยนไปมาก ทำไมหรือค่ะ แต่ก่อนท่านลืมแล้วหรือไงว่าท่านเป็นคนอย่างไร ไม่ใช่เพราะท่านหรือค่ะที่โรงเรียนเราเปลี่ยนแปลงดีมากไปขนาดนี้ แต่ดิฉันรู้สึกว่าท่านจะเน้นชื่อเสียงมากไปนะค่ะ ผลลัพธ์ผลประเมินจากเขตมันสำคัญมากขนาดนั้นเชียวหรือ ดิฉันเป็นครูสอนเด็กดิฉันก็ไม่ค่อยมีความสุขเลย ต่างจากแต่ก่อนมาก เด็กก็เรียนไม่สนุก เพราะรู้สึกว่ามันเป็นการสั่ง ไม่ใช่การสอน สั่งให้ทำตาม ให้อ่าน ให้เขียน ให้เรียน คนนะค่ะ เด็กนะค่ะ ไม่ใช่หุ่นยนต์ คุณเพียงแต่โปรแกรมสั่งอย่างเดียวไม่ถามเด็กไม่ถามครูเลยแบบนี้มันไม่ไหวนะค่ะ ผอ.

ผอ.อัสรีลุกจากโต๊ะ ยืนชี้หน้าครูมาริณี ผมทำไปทุกอย่างก็เพื่อโรงเรียนและเพื่อทุกคนนะครับ คุณไม่เข้าใจ! แล้วหันหลังมองทอดยาวผ่านหน้าต่างไปยังป่ายางหลังโรงเรียน ดิฉันว่าวันนี้ดิฉันต้องพูดแล้ว ต้องพูดให้หมด จะให้เด็กออกดิฉันก็ออกด้วยแล้วกัน ครูมาริณีน้ำตาไหล ลุกขึ้นยืน ดิฉันยังคิดอยู่นะค่ะว่า ผอ.ยังมีจิตวิญญาณความเป็นครูอยู่อีก ผอ.ยังรักเด็กๆอยู่อีก แต่เป็นการรักแบบไม่ครบสูตรนะค่ะ ผอ. ต้องการให้เด็กมีผลการเรียนดีๆ เรียนเก่งๆ อยากให้ผลการประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาคะแนนออกมาดีๆ แต่คิดมั้ยหล่ะว่าเด็กเขามีความสุขหรือเปล่า หลักสูตร การประเมิน เขตการศึกษาหรือเด็กอันไหนสำคัญกว่ากันหรือ  คุณเหมือนพยายามกรีดน้ำยางออกจากต้นยางโดนไม่สนใจต้นยางเลย ไม่เคยดูแลต้นยาง ไม่เคยถนอม คิดจะเอาแต่น้ำยางอย่างเดียว แบบนี้คุณก็จงรอไปเถอะ คุณต้องโค่นยางแน่ แม้อายุตัดมันไม่เท่าไรก็ตามที มันไม่คุ้ม เสียเวลา..

ออกไป ! ออกไป ! ผอ.อัสรี ตวาดใส่ครูมาริณี

ฉันขอลาออกค่ะ พอกันที…ครูมาริณีน้ำตาไหลพรากเดินจากไป ทิ้งผอ.อัสรีไว้คนเดียวในห้อง ผอ.อัสรีนั่งลงบนเก้าอี้ เปิดลิ้นชักหยิบท่อนไม้เรียว 3 ท่อนขึ้นมา เขานั่งทบทวนเรื่องราวเก่าๆ เรื่องราวเด็กชายตัวแสบทั้ง 3 คน เมื่อครั้งอดีต เรื่องราวของการเตะฟุตบอลทุกๆเย็น เรื่องราวของการไปเที่ยว ไปเยี่ยมบ้านเด็กๆ ภาพในหัวสมองเขาสับสน น้ำใสๆไหลทั้งสองข้างแก้ม เอ่ยขึ้นเบาๆ “เราเป็นอะไรไปๆ”

แง้นๆๆๆๆ เสียงเลื่อยยนต์ดังสั่นป่าหลังโรงเรียน อีกแปลงแล้วสิน่ะ ที่โดนโค่นลงไป แง้นๆๆๆ เสียงเลื่อยยนต์ดังติดต่อกันในสวนยางใกล้ๆกันอีกหลายแปลง ยางเหล่านั้นยังอ่อนมากเลยทีเดียว เสียดายจังไม่สนใจกันมั่งเลย มันเอาแต่ตัดเอาแต่กรีดอย่างเดียว แปลกจริงคนสมัยนี้ บังมูซาภารโรง โรงเรียนพึมพำกับตัวเอง แล้วเดินหัวเสียไป เมื่อไปเปิดโทรทัศน์ดูที่ใกล้อาคารเรียนรวมก็ทราบข่าวว่าอาทิตย์นี้พายุฤดูร้อนจะเข้าอีกแล้ว ตายห่าละสิ ยางกูล้มหมดแน่ พรุ่งนี้ลางานไปค้ำยางให้หมดก่อนดีกว่า เย็นนี้ต้องเกณฑ์ญาติไปตัดไม้ไผ่มาเตรียมไว้ก่อนดีกว่า บังมูซากระวนกระวาย สีหน้าดูวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด

แง้นๆๆๆ เสียงเลื่อยยนต์ดังลั่นขึ้นอีกแล้ว….เสียดายต้นยางยังอ่อนอยู่อีก เสียดายจริง….

เจ้าชาย

27/2/56