เลิก...เพราะ..เบื่อ รพ.ชำนิ บุรีรัมย์

         วันนี้วันอะไรนะ!  ทำไมงานเข้าแต่เช้าเลย  “ดิฉัน” เป็นพยาบาลวิชาชีพ  ปฏิบัติงานที่กลุ่มงานเวชปฏิบัติครอบครัวและชุมชน  ซึ่งแต่ละคนรับผิดชอบงาน 5-6 งาน ต่อคน และดิฉันก็เป้นผู้โชคดีได้รับงานคลินิกอดบุหรี่/สุรา และยาเสพติดมาเพิ่ม ได้เริ่มดำเนินการเป็นเรื่องเป็นราวในปี 55 ซึ่งเป็นการเรียนรู้งานใหม่ อาศัยประสบการณ์จากงานอื่นๆ มาปรับใช้  เพื่อให้ได้ลูกค้ามารับบริการที่คลินิก ซึ่งหายากมากๆเลยค่ะ  แต่เรื่องที่จะเล่าวันนี้ทำให้ดิฉันมีกำลังใจมาก  และไม่เครียดในการหาลูกค้าเข้าคลินิก เพราะเลิกบุหรี่ไม่ใช่เรื่องยาก  หากตั้งใจ....และอยากเลิกจริง?

  เรื่องมีอยู่ว่า  วันนี้มีคุณลุงมาส่งเงินชมรมฌาปนกิจสงเคราะห์ชมรมผู้สูงอายุในเขตรับผิดชอบของโรงพยาบาล แต่พยาบาลที่รับผิดชอบยังไม่ขึ้นมาทำงาน ดิฉันจึงเชิญลุงนั่งรอก่อน และคุยกับลุงในเรื่องทั่วไป และเป็นโอกาสอันดีในการซักประวัติเพื่อหาลูกค้าไปในตัว คุณลุงบอกว่าสมัยทำงานที่กรุงเทพฯเคยสูบบุหรี่มานานมากกว่า 20 ปี  เคยเลิกสูบได้นานประมาณ 2 ปี แต่กลับไปสูบอีกเพราะกลับมาอยู่ที่บ้าน มีเวลาว่างมากขึ้นไม่รู้จะทำอะไรก็เลยสูบเล่นๆ ไม่ให้ว่าง แก้เบื่อ วิญญาณพยาบาลผู้หวังดี...และแอบบหวังผลอยู่เล็กๆเข้าสิง ได้คุยเรื่องผลเสียของการสูบบุหรี่และผลดีของการเลิกบุหรี่กับคุณลุง  ซึ่งคุณลุงก็เห็นด้วยและขอเวลา...ประมาณสัปดาห์หนึ่งนะหมอ ขอให้บุหรี่  ห่อนี้หมด  ผมเลิกแน่นอน (ในใจดิฉันก็คิดว่าเป็นข้อต่อรองหรือเปล่า จะเลิกได้จริงหรือ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ)  หลังจากวันนั้นก็ไม่เจอคุณลุงอีกเลย  จนกระทั่งถึงวันนี้ประมาณ 2 สัปดาห์ผ่านมา คุณลุงมาส่งเงินฌาปนกิจสงเคราะห์ชมรมผู้สูงอายุ  ก็เลยถามลุงเล่นๆว่า  “คุณลุง...เลิกสูบบุหรี่หรือยัง?”  คุณลุงตอบ  “ลุงเลิกตั้งแต่บุหรี่ห่อนั้นหมด  หยุดมาได้ประมาณอาทิตย์หนึ่งแล้ว”  ดีใจด้วยค่ะคุณลุง  แต่หมออยากรู้จัง ว่าเพราะอะไร  ลุงจึงเลิกได้  ลุงตอบ “สูบบุหรี่มานานแล้ว  เลิก...ก็เคยเลิกได้  พอดีหมอบอกลุง  ลุงเลยคิดว่าเลิกก็ดี  สูบมานานแล้ว....เบื่อ”  ดีใจมากค่ะที่ลุง...เบื่อ...ที่จะสูบบุหรี่  อยากให้ผู้ป่วยเรื้อรังที่สูบมานานเบื่อบ้างจังเลย  จะได้มีลูกค้าเข้าคลินิกเยอะขึ้น  (ได้แต่คิดในใจ)  และบอกตัวเองว่า  “เลิกบุหรี่นั้น  ไม่ยากเลย  ถ้าเขาอยากเลิก  แต่ดิฉันจะทำอย่างไร? ให้เขาเหล่านั้นรู้สึกว่าอยากเลิกบุหรี่นี่สิ  มันยากและท้าทายมากกว่าหลายเท่านัก......