มิตรจิตมิตรใจ (2-142)
คืนวันศุกร์ที่ผ่านมา ขณะทานข้าวเย็น (ที่พี่สาวเก็บไว้ให้) ตอนทุ่มกว่า เนื่องจากกลับบ้านช้าจนสมาชิกในบ้านเสร็จภารกิจอาหารเย็นหมดแล้ว ก็ให้รู้สึกแปลกใจที่เห็นพี่สาวเดินออกไปนอกบ้านทำท่ามองหาและยังทำเสียงร้อง “เมี้ยวๆๆๆๆ” ที่แปลกใจเพราะพี่สาวเป็นผู้ที่ได้ชื่อว่าเกลียดและเป็นศัตรูกับทั้งแมวและหมา เธอแพ้ขนสัตว์ทุกชนิด รักความสะอาดมาก สมาชิกในบ้านไม่ได้รับอนุญาตให้เลี้ยงแมวหมาเลย แม้หลานๆ และผู้เขียนจะขอร้องอย่างไร... หลานสาวหันมาบอกหัวเราะๆ เมื่อเห็นหน้าตาแสดงคำถามของผู้เขียน
หลานสาว: ตอนนี้ม่าม้าเขารักแมวนะ หาปลาคลุกข้าวให้แมวทุกวัน
ผู้เขียน : แมวใครล่ะ ทึ่งเลย ทำให้ม่าม้ารักได้นี่...(แอบอมยิ้ม)
หลานสาว : แมวใครก็ไม่รู้ แต่มันมีลูกอ่อน มันหิว เลยใจกล้ามาร้องขอข้าว ยังคิดว่ามันจะโดนตะเพิดแล้ว...นั่นไงตัวดำๆ ใส่ถุงเท้าขาวสองขาหน้าด้วย ฉลาดเป็นกรดเลย
ผู้เขียน : เหรอ...อืม แล้วไงต่อ...
หลานสาว : ตอนแรกม่าม้าเขาให้ข้าวมันเพราะหนวกหูแล้วก็เห็นมันมีลูกอ่อน หลังๆ นี่พอมันหายไป ม่าม้าเขาต้องไปตามหามัน กลัวมันเป็นอะไรไป...ฮาๆๆ ในที่สุดม่าม้าก็รักแมว.... หลานสาวพูดไปหัวเราะไป
พี่เขย : มันฉลาดนะ พอมันเห็นเจ้ (พี่สาวผู้เขียน) มันจะรีบวิ่งมา คนอื่นไปมองๆ มันก็ไม่มานะ...หึๆๆๆ
หลานสาว : เดี๋ยวนี้ไม่มีแมวมาขี้ข้างบ้านแล้วนะ ม่าม้าเขาถึงรักมันไง...
ทั้งหลานสาวและพี่เขยเล่าไปหัวเราะไป เพราะอาการที่เป็นศัตรูกับหมาแมวของพี่สาวเป็นที่ขึ้นชื่อลือชา เห็นหมาแมวเดินใกล้กระถางต้นไม้จะต้องออกไปไล่เสียงดัง เพราะต้องเก็บกวาดขี้แมวขี้หมาทุกเช้า เนื่องจากบ้านที่อยู่เป็นห้องริมจึงมีพื้นที่ว่างยาวตลอดและมีกระถางต้นไม้ปลูกเต็ม ตามประสาคนรักต้นไม้ คิดไปก็ยิ้มไปพลาง พี่สาวที่เพิ่งเดินกลับมาจากการให้อาหารแมว บ่นว่า
พี่สาว : วันนี้ให้ข้าวมันช้า มันเลยไปคุ้ยกองขยะ สงสัยมันจะหิว...สกปรกจะตายไป
ผู้เขียน : อมยิ้ม...ก็พี่สาวเธอเป็นคุณนายสะอาด ไม่ชอบความสกปรก ขยะ ฝุ่นผง เธอก็บ่นน่ะสิ เลยยิ้มแล้วหันไปพูดลอยๆว่า ...งั้นต่อไปเจ้ก็ต้องให้ข้าวมันตรงเวลานะ ไม่งั้นมันหิวไปคุ้ยขยะกิน อิ่มแล้ว ไม่มาขอข้าวล่ะแย่เลย...อิอิ
พี่สาว : แหม...เจ้ไม่ได้อยู่ว่างๆ นี่ ไม่กินก็อย่ากิน ช่างมัน...
ผู้เขียน : อ้าว...มันมีลูกอ่อนนะเจ้ ไม่รู้ลูกกี่ตัว ผอมโกรกเลย เฮ้อ...น่าสงสาร อีกอย่างแมวนี่กตัญญูนะ เราให้ข้าวมัน มันก็ไม่มาขี้บ้านเราเลย...เนี่ยเขาเรียกว่า “มิตรจิตมิตรใจ” เรารักมัน มันก็รักเรา...นะเจ้
พี่สาว: ก็จริงอยู่ๆ ... แต่ไอ้หมาไม่มีเจ้าของสิ...ยังมาขี้เรื่อย เบื่อจริงๆ
ผู้เขียน : สงสัยต้องเลี้ยงอาหารหมาด้วยอีกสักอย่าง มันจะได้ไม่มาขี้ข้างบ้านเราเนอะ...ฮาๆๆๆ
พี่สาว : ให้จริงเถอะ เบื่อเก็บขี้หมาใครก็ไม่รู้...#@&#$@*
ผู้เขียนสังเกตเห็นว่าแมวเป็นสัตว์ขี้อายและมีนิสัยและท่าทางหยิ่งๆ มีมาด เขาจะถ่ายในที่ลับตาและหาทางกลบ แต่เมื่อในเมืองกรุงฯ ไม่มีที่ให้เขากลบมูล เขาก็ต้องเลือกถ่ายตามซอกมุมของกระถางต้นไม้ซึ่งเป็นที่ลับตา ส่วนหมานั้นถ่ายไม่เลือกที่ และยังมีเจ้าของบางคนที่ไม่รับผิดชอบต่อสังคม บ้างก็จูงหมาออกมาเดินเล่นและถ่ายนอกบ้าน บ้างก็ปล่อยให้หมาออกมาถ่ายหน้าบ้านคนอื่น เป็นที่อิดหนาระอาใจ ทะเลาะเบาะแว้งกันหลายรายแล้ว ตอนนี้ก็เลยได้ความรู้อีกอย่างว่าแมวจะไม่ถ่ายบริเวณบ้านที่เลี้ยงหรือให้อาหารเขา และหากมีแมวป้วนเปี้ยนบริเวณใด ตัวอื่นๆ จะไม่มายุ่งในบริเวณนั้น ทำนองมีการแบ่งอาณาเขตกันด้วย
ตัวนี้ชื่อ "นำโชค" แมวสุดที่รักของพี่สาวอีกบ้านหนึ่ง
คิดฝันต่อไปว่า...
....ไม่แน่ว่า ต่อไปบ้านเราอาจได้เลี้ยงหมาหรือแมว เพราะพี่สาวอนุญาตก็ได้นะ ใครจะไปรู้... ดีจังเลย...
ความเห็น (28)
เมตตาธรรมค้ำจุนโลกนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
เห็นจริงตามที่พี่ใหญ่ว่าค่ะ เมตตาธรรมค้ำจุนโลก จริงๆ
ขอบคุณค่ะ
บ้านผมไม่ได้เลี้ยงแมวแต่ถ้าเห็นแมวเข้ามา จะจัดการให้มันได้กินเสียก่อนที่มันจะจากไป เลยบางตัวไม่อยากจากไป จนเจ้าของเที่ยวตามหา ก็บอกเขาว่าอยู่ที่บ้านให้มาเอา ไม่ได้ขะโมยนะ เพียงให้มันกินข้าวปลาแค่นั้น
ขอบคุณมากเลย ที่บอกกลวิธีไม่ให้หมามาขี้ที่หน้าบ้านด้วยการให้อาหาร ที่บ้านเลี้ยงเจ้าทอฟฟี่ ตอนเย็นๆจะมีหมาบั๊กหน้าย่นมาเยี่ยวและขี้เป็นประจำ
สวัสดีค่ะท่าน เครื่องหมาย ? คำถ...
ขอบพระคุณสำหรับข้อมูลที่มาแบ่งปันค่ะ
แมว ก็เหมือนสัตว์ทั่วไป (ไม่เว้นแม้แต่คน) ที่รักชอบที่จะอยู่ในที่ซึ่งมีความสุข ความรัก ความเมตตา :)
สวัสดีค่ะคุณ ครูทิพย์
แต่ก่อนไม่ค่อยชอบแมว เพราะติดหมา รู้สึกว่าแมวเขาจะหยิ่งๆ ไม่ค่อยสนใจและรักเจ้าของ ยกเว้นตอนที่ต้องการอะไรบางสิ่งบางอย่าง แต่ปัจจุบันเป็นความน่ารักของเขามากขึ้นค่ะ :)
อาจารย์เขียนเรื่องน่ารักคะ จากคนที่เคยแพ้ขน ก็แพ้ความน่ารักของเจ้าเหมียว..
แมวเป็นสัตว์ที่น่ารักค่ะ ที่บ้านมีร่วม 40 ตัว มีทั้งแมวบ้านๆ จนถึงแมวพันธ์ต่างประเทศ มีทั้งแมวของตัวเอง และคนอื่นมีน้ำใจ(แอบปล่อย)นำมาให้เลี้ยงค่ะ
ขอบคุณที่แวะเยี่ยมสวนค่ะ
น่ารักจังค่ะ ขอให้สมดังหวัง เลี้ยงได้ทั้งหมาและแมวโดยเร็วนะคะ
เจ้าเหมียวมีเสน่ห์จังค่ะ ทำให้คุณพี่เธอเปลี่ยนใจได้ อ่านไปยิ้มไปค่ะงานนี้ ;)
สวัสดีค่ะคุณ พ.แจ่มจำรัส
วิธีการที่ว่าไว้อาจไม่สามารถป้องกันหมามาถ่ายได้นะคะ แกล้งหยอกพี่สาวเล่นน่ะค่ะ
ตามปกติบ้านไหนมีหมาอยู่ จะไม่ยอมให้ใครมาหยามด้วยการอึฉึ่หน้าบ้านของตัวเป็นอันขาดนะคะ
เจ้าทอฟฟี่คงจะตัวเล็กกว่าเจ้าบั๊กหน้าย่นแน่เลยค่ะ
แมวน่ารักและฉลาดมากๆ ค่ะคุณหมอ ป. :)
สวัสดีค่ะคุณครู mena
แถวบ้านมีแมวจรจัดเยอะค่ะ ส่วนหมาก็มีเจ้าของแต่ไม่ค่อยดูแล...
บ้านสวนน่าอยู่มากเลยค่ะ
แมวน่ารักมากๆๆเลยครับ
สวัสดีค่ะคุณ ...ปริม ทัดบุปผา
เขียนบันทึกนี้ก็ยังอมยิ้มและคิดถึงท่าทางเที่ยวมองหาแมวเหมียวของพี่สาวค่ะ...อิอิ
ตอนนี้ได้แต่ลุ้น เพราะพี่สาวคงรู้ดีว่า จะต้องเป็นคนรับภาระดูแลหมาแมวที่สมาชิกในบ้านเลี้ยง เพราะแต่ละคนก็ทำงานนอกบ้าน เรียนหนังสือ ทุกคนค่ะ :)
พฤติกรรมของแมวบางอย่างน่าเป็นแบบอย่างที่ดีนะคะ แมวนำโชค น่าจะนำโชคสมชื่อนะคะ ท่าทางเขาดูมีสง่า ทรวดทรงสวยงามทีเดียวค่ะ
คนรักสัตว์สมัยนี้หายากมากค่ะ หรือรักสัตว์แต่โอกาสที่จะเลี้ยงดูแลก็ยากมากค่ะ เพราะไม่ค่อยมีเวลากัน น่าชื่นชมมากค่ะ
น่ารักจัง...อ่านแล้วสุขใจค่ะ
สวัสดีค่ะอ.ขจิต ฝอยทอง
เห็นด้วยค่ะ แมวน่ารักและฉลาดมากด้วย
เคยมีคนบอกว่า ที่เราคิดว่าเราเป็นเจ้าของแมวนั้น แมวเองก็คิดว่าเขาเป็นเจ้าของเราเหมือนกันค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณSila Phu-Chaya
ชีวิตคนกรุงเทพฯ ยากมากค่ะในเรื่องจะมีสัตว์เลี้ยง เพราะไปทำงานนอกบ้านกันหมด และบ้านก็มีสภาพที่ไม่ค่อยเหมาะกับการเลี้ยงสัตว์บางประเภท แถมยังมีคนแพ้ขนสัตว์อีกด้วย... จึงแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะเลี้ยงค่ะ
จะว่าไปที่บ้านมีหลานอยู่ี 3 คน อยากให้เขาได้เลี้ยงสัตว์เพราะการมีสัตว์เลี้ยงจะช่วยฝึกให้เด็กๆมีระเบียบ มีน้ำใจ และมีจิตใจละเอียดอ่อน รู้จักรัก เมตตา และดูแลสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ค่ะ
คงต้องลุ้นกันต่อไป...ยังคงหวังว่าจะได้เลี้ยงหมาหรือแมวค่ะ :)
สวัสดีค่ะพี่ Preeda
ขอบคุณค่ะ :)
สวัสดีค่ะ...ใจแข็งแค่ไหนเจอลูกอ้อนเจ้าสี่ขาเป็นเสร็จทุกราย;)))
- เจ้านำโชค..ดูเป็นแมวที่สวย คล้าย/ใกล้เคียงแมว " วิเชียรมาศ " จังครับ
สวัสดีค่ะคุณ น้อย น้ำพอง
ท่าจะจริงค่ะ... วันนี้หลานสาวเล่าว่าคุณแมวเหมียวตัวนี้เธอเิดินเข้ามาในบ้าน เที่ยวมองหาพี่สาว ซึ่งเป็นคนเดียวในบ้านที่ให้อาหารเธอ นับว่ากล้ามากเพราะไม่เคยได้รับอนุญาตเช่นนี้ แต่พี่สาวก็ไม่ได้ดุเธอ กลับรีบกุลีกุจอไปหาข้าวปลาให้เธอ พร้อมหันมาพูดแก้เก้อว่า... "สงสัยมันคงหิวมากเลยมาขอ...." ค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณ สามสัก(samsuk)
เจ้านำโชค มีท่านผู้รู้บอกเป็นวิเชียรมาศ เขาเป็นแมวที่หยิ่งมาก ไม่สิงสุงกับใคร จะยอมให้หลานชายเล่นด้วยคนเดียว ไม่เคยนอนพื้นดิน อาหารที่ตกจากจานข้าวของเขา เขาจะไม่แตะเลยค่ะ :)
แมวมักจะกลบเมื่อถ่ายเสร็จ
บางที่เป็นคอนกรีตแต่มีกระถางต้นไม้
เคยเห็นแมวถ่ายในกระถางแล้วกลบ
ปล.เคยเห็นในห้องน้ำของวัดแห่งหนึ่งเขียนป้ายบอกเอาไว้ว่า
"ขี้แล้วกลบคือแมว ขี้แล้วแจวคือหมา"
ไม่รู้ว่าเขียนประชดให้ผู้ที่มาใช้ห้องน้ำหรือเปล่า 55
ขอบคุณคุ่ะคุณ ลุงชาติ
เคยอ่านและฟังมาจริงๆ ด้วยค่ะ "หมาขี้แล้วแจว แมวขี้แล้วกลบ" นี่เอง
แสดงว่าแมวนี่เรียบร้อยมากนะคะ :)
มีสัตว์เลี้ยงก็ได้เจริญเมตตาทุกวันนะคะ
เจ้าหมาถุงทองที่พี่เลี้ยง( เหลืออยู่ตัวเดียว) เธอก็ไม่เคยขับถ่ายประเจิดประเจ้อให้เห็นเลยค่ะ ยังแปลกใจว่าไปจัดการที่ไหน
สวัสดีค่ะพี่ ยุวนุช
ถุงทองคงได้รับการฝึกที่ดี ต่างจากหมาบางตัวของเจ้าของบางคนนะคะ
สัตว์เลี้ยง แม้ไม่ได้เลี้ยง แต่ได้ให้อาหารและการดูแล ก็ทำให้จิตใจเมตตาอ่อนโยนขึ้นจริงด้วยค่ะพี่นุช
ขอบคุณค่ะ :)