เห็นวิธีการทางธุรกิจแล้วคิดถึงการสอนเด็ก ๆ
เมื่อสักครูนี้ได้รับแผ่นพับโฆษณาสินค้าของห้างที่มีสาขาแทบทุกจังหวัดทั่วประเทศ เห็นชื่อเราอยู่ในแผ่นพับด้วย โอโฮ้!!! อะไรจะขนาดนี้ หน้าซองเขาจั่วหัวซองว่า “พิเศษสำหรับคุณเท่านั้น”
นี่คือโลกปัจจุบันที่เขาทำมาหารวยกันอย่างนี้ ในแผ่นพับเขาระบุว่า เราเคยซื้อสินค้า เขาจึงส่งคูปองที่มีชื่อของเราอยู่ด้วย มาให้ไปซื้อสินค้าโปรดที่เราเคยไปซื้อบ่อยๆ ในราคาส่วนลดด้วยคูปอง
จำนวน 8 ใบ
เอ๊ะ!!! เขาคิดได้อย่างไร ถึงสามารถส่งคูปองส่วนลดไปให้ลูกค้าเป็นรายบุคคล
เมื่อย้อนกลับไปคิดถึงนโยบายลดการบ้าน ที่รู้สึกรำคาญและเขียน 3 ตอน ก่อนหน้านี้ ก็อยากให้เจ้าของห้างคนคิด เขาไปรับเหมาสอนทุกโรงเรียนทั่วประเทศให้รู้แล้วรู้รอดไป (แต่ขออย่าได้ใช้สัญญาเดียวทั่วประเทศนะครับ…กลัวจริง ๆ หึหึหึ)จะได้คิดอะไร ดี ๆ ที่ดีกว่านโยบายลดการบ้าน
ปัญหาในการเรียนการสอนลึกๆ อย่างหนึ่งก็คือ ครูเลือกเด็กที่สอนไม่ได้ และเด็กเลือกครูที่ต้องการจะเรียนด้วยไม่ได้ และก็กระทรวงศึกษาธิการไทยก็ยังไม่มีปัญญาที่จะทำได้ ทั้ง ๆ ที่อยากตอบสนองความสามารถความสนใจของเด็ก ๆ เป็นรายบุคคลตามหลักสูตร ครูดี ๆ จึงต้องจำใจสอนเด็กที่ไม่อยากเรียน เด็กก็จำใจเรียนกับครู และวิชาที่ไม่อยากเรียน จนเมาเรียน ตามที่เขียนไว้ในบันทึกก่อนหน้านี้
หากต่างฝ่ายต่างไม่อยาก และจำใจต้องทำตามหน้าที่ ที่ฝ่ายหนึ่งเพียงอยากมีเงินเดือนใช้ และอีกฝ่ายอยากมีที่ไปเรียน แล้วทั้งคู่จะเอาดีได้อย่างไร
หันกลับไปดูโรงเรียน หากเรามีข้อมูล ที่เกี่ยวข้องกับความสามารถความสนใจ ความต้องการที่จะเรียนในวิชาที่จะเรียน ครูที่อยากเรียนด้วย จริง ๆ แล้วมาจัดหลักสูตรให้ได้เรียน จะเรียนด้วยตัวเอง หรือ กับครูคนใด หรือ ที่ไหนก็ได้ ทั้งนี้โดยมีเทคโนโลยีสารสนเทศ ตามแนวทางที่ห้างเขานำเทคโนโลยีมาใช้ในการตอบสนองลูกค้าเป็นรายบุคคลมาเป็นตัวช่วย ให้เรียนได้ เรียนดี เป็นรายบุคคลด้วย การจัดการศึกษาของเราก็น่าจะพัฒนาไปพร้อม ๆ กับการขายสินค้าของห้าง การพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้นักเรียน ครู ผู้เกี่ยวข้องทั้งหลาย น่าจะทำได้ใช่ไหมครับ เรียนถามทุกท่าน และขอคำแนะนำจาก 2 ดร. ไอซีทีที่ทำโกทูโนให้เราใช้ด้วยนะครับ ดร. จันทวรรณ - ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
ความเห็น (5)
ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ เป็นความคิดที่ดีมากๆ เลยครับ ถ้าเราสามารถ customize การเรียนรู้ให้ตรงกับผู้เรียนได้นั่นจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดครับ คนแต่ละคนมีความแตกต่างกัน จะให้เรียนและคิดเหมือนกันตามบทเรียนสำเร็จรูปก็ย่อมไม่ได้ผลดีที่สุดครับ ผมเห็นว่าหลายๆ คนที่มีความสามารถต้องหลุดจากระบบไปอย่างน่าเสียดายที่สุดครับ
ตอนนี้ทีมงานก็พยายามทำระบบเพื่อสนับสนุนการเรียนการสอนอยู่ครับ คือ ClassStart.org ครับ ระบบนี้ไม่ได้เป็นระบบเพื่อให้สอนออนไลน์นะครับ แต่เป็นระบบสนับสนุนการเรียนการสอนในห้องเรียนให้สะดวกมากขึ้นครับ เปิดให้บริการฟรีแก่สถานศึกษาทั่วประเทศไทยครับ
ขอบคุณมากครับ ดร. ธวัชชัย ที่ช่วยพูด ผมก็ชื่นชม เห็นด้วยกับ ClassStart เป็นอย่างยิ่ง หากมีระบบ ICT ที่ให้ผู้เกี่ยวข้อง มาเชื่อมต่อเพื่อการสนับสนุน ClassStart ให้ได้ตามที่เราคิด คือตอบสนองความต้องการของนักเรียนรายบุคคลก็น่าจะสุดยอดนะครับ ดร.ธวัชชัย.... มองไปมองมาผมคิดว่าปัญหาทางการศึกษา เป็นปัญหาของผู้บริหารของกระทรวงศึกษาซะมากกว่า ที่ยังมองไม่ออกว่าจะเอาไอซีทีแบบลึกๆ มาช่วยการศึกษาอย่างไร ให้ได้นโยบายใหม่ ๆ คม ๆ ที่จะทำให้เด็กๆของเราไม่โกงและฉลาดพาชาติเจริญ
เดี๋ยวนี้ผมทำแบบค่อยเป็นค่อยไปครับ ค่อยๆ พัฒนาไปเรื่อยๆ ตาม requirements ที่เจอครับ
ดีแล้วครับ..ถ้าให้ดีกว่า ต้องเป็น ส.ส. สงขลา เข้าสภาให้ได้ แล้วย้ายไปเป็นนายกรัฐมนตรี หรือรัฐมนตรีศึกษานะครับ ขอบคุณที่คุยมานะครับ
ฮาๆๆ ผมแพ้การเมืองครับ