ระหว่างมื้อเที่ยง น้อง ๆ ที่สอนปฐมวัยที่ร่วมโต๊ะอาหารกับ
คุณมะเดื่อ ได้พูดถึงเด็ก ๆ ว่า ดูเหมือนเด็กยุคใหม่ จะมี
สมาธิสั้นลงทุกวัน
เรื่องนี้คุณมะเดื่อเห็นจริงด้วยมาก ๆ เพราะ จาก
ประสบการณ์สอนอันยาวนาน ทำให้รู้ว่า ยุคสมัยนี้เด็ก ๆ มี
สมาธิในการเรียนน้อยลงไปทุกขณะ คงไม่ใช่แต่สมาธิสั้น
เพียงอย่างเดียว แต่ " สมาธิเสีย " อีกต่างหาก (บางครั้งก็
ทำให้ครูเสียสมาธิไปด้วยดิ )
ลองคิด (ตื้น ๆ ) ดู เทียบเคียงยุคสมัยกับตัวเอง และเด็กรุ่น
แรก ๆ ที่คุณมะเดื่อสอนมา ก็พอจะประติดประต่อได้ว่า เป็น
เพราะเทคโนโลยีที่แตกต่างกัน ยุคก่อน เด็ก ๆ จะอยู่แต่
บ้าน และโรงเรียนเป็นส่วนใหญ่ การเดินทางออกนอกบ้าน
จะมีเฉพาะโอกาสพิเศษ ๆ เท่านั้น
ยุคสมัยแรกเิริ่มของพัฒนาการเทคโนโลยี ผู้คนส่วนใหญ่จะ
อยู่กับการ " ฟัง " ....วิทยุ.... คือความ " หรู " สุด ๆ ของทุก
บ้านในสมัยนั้น
ไม่ว่าเพศไหน วัยใด ต่างใจจดใจจ่อกับเสียงที่ดังออกมา
จากวิทยุ รายการต่าง ๆ จากแทบทุกสถานีวิทยุ แทบจะไม่มี
รายการไหนเลยที่จะไม่มีผู้ฟัง
ทุกคนตั้งใจฟัง....ต้องมีสมาธิจดจ่อ....มิฉะนั้น ฟังไม่รู้เรื่อง
เวลาฟัง (โดยเฉพาะรายการละครวิทยุ ) ห้ามพูด ห้ามคุย
เสียงดังเป็นอันขาด มิฉะนั้น เนื้อหาจะขาดช่วง ฟังไม่รู้เรื่อง
ถ้าเป็นเพลง ก็ต้องตั้งใจฟัง จึงจะจดจำเนื้อร้องได้ เอาไว้
ร้องอวดกัน หรือ เอาไว้ร้องเวลาทำไร่ไถนาแก้เหงา
ฟังอะไรก็แล้วแต่ คนฟังก็จะคิดจินตนาการไปตามแต่ใคร
จะคิด .... อย่างฟังละครวิทยุ ฟังลิเก ฟังเพลง ก็จะ
จินตนาการถึงหน้าตาของพระเอก นางเอก ฉากต่าง ๆ ตาม
ท้องเรื่อง หน้าตาของนักร้องที่เสียงไพเราะจับใจนั้นจะสวย
จะหล่อแค่ไหน
พอหมดเวลาในแต่ละตอน ก็จะคิดว่า พรุ่งนี้พระเอก
นางเอกจะเป็นอย่างไร ตัวโกงจะถูกจับได้หรือไม่
และยังคิดไปถึงตอนจบด้วยว่า จะจบแบบ Happy หรือ
ไม่....แล้วทุกคนก็ตั้งใจรอ...ฟังตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
และเมื่อฟังแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเก็บเอาเรื่องที่ฟังมาเล่าสู่กัน
ฟัง และวิพากษ์วิจารณ์ ด้วยเหตุด้วยผล
บางวันรายการโปรดของหลาย ๆ คนต้องมีอุปสรรค เพราะ
ลมฟ้าอากาศไม่เป็นใจ คลื่นแทรก เสียงโครกคราก ซู่ซ่า
หรือถ่านวิทยุใกล้หมด ทำให้แฟน ๆ รายการต้องตะแคงหู
ฟัง บางทีต้องเอาหูแนบกับวิทยุ แต่บางครั้งก็ขาด ๆ หาย ๆ
ผิดหวัง ไม่ได้ฟังรายการโปรด ต้องรอไปอีก
วิทยุกับการฟัง....ทำให้เกิดสมาธิ + จินตนาการ + ความ
ตั้งใจ + การใช้เหตุผลวิพากษ์วิจารณ์ และการรอคอยได้
ยุคปัจจุบัน สื่อต่าง ๆ มีคำตอบให้อยู่ในตัว ไม่ต้องรอ ไม่
ต้องตั้งใจฟัง ไม่ต้องคิดหรือจินตนาการ ทุกอย่างมีคำตอบ
ให้พร้อมสรรพ ซึ่งตรงกันข้ามกับยุคก่อน
ระหว่าง.. กับ
ต่างกันสุดขั้ว...จริง ๆ
( ขอบคุณภาพประกอบจาก google)
..... ความต่าง .... เป็นไปตาม .... กาลเวลา .... สมัยใหม่ และ เก่า (อดีต) .... นะคะ
ชอบรูปวิทยุในอดีตมากๆค่ะ..บางอันเคยมีติดบ้านตอนเด็กๆ
สวัสดีจ้ะพี่หมอเปิ้น ใช่จ้ะ ยุคสมัยผันไปตามกาลเวลา แต่จะทำยังไงดีล่ะจึงจะให้การผันไปนั้นนำพาคุณภาพของคนให้เพิ่มขึ้นตามไปด้วยได้....ไม่ใช่เกิดช่วงว่างชนิดห่าง และต่างกันสุดขั้วอย่างนี้เนาะ
สวัสดีจ้ะคุณ ดีใจและเป็นเกียรติยิ่งที่คุณมาทักทาย คุณมะเดื่อก็เกิดสมัยเดียวกับวิทยุเก่า ๆ นี่้แหละจ้ะ อิ อิ รุ่นพี่รุ่นน้องกันเนาะ ขอบคุณจ้ะ