ใคร (โคลงสี่สุภาพ)

      ใคร ใช่ญาติจากแคว้น      แดนไกล
ใคร ชุบจิตแจ่มใส                  เมื่อเศร้า
ใคร ให้แห่งพักใจ                  ยามตก   ต่ำเฮย
ใคร ร่างเหลือเพียงเถ้า           เฝ้าร่ำอวยพร