31มค 56
ด้วยมีค่ำสั่งไปราชการด่วนจากสสจ.ยะลาวันศุกร์ 26 มค..ให้ไปราชการทำหน้าที่ผู้ประสานงานทีมคุมนักกิฬาวอลเลย์บอลหญิงไปแข่งขันกิฬาสาธารณสุขเขต 12 ที่สสจ.สงขลาเป็นเจ้าภาพแข่งขันกัน 7 โซนใต้ตั้งแต่ตรัง
พัทลุง สตูล สงขลา ปัตานี ยะลา นราธิวาสฯ ค่ำสั่งไปราชการตั่งแต่ 27 - 2 กพ. ตัวอยู่หาดใหญ่(วันศุกร์ต้องรับตัวเล็กจากรร.ประจำ) งานเลยเข้า ต้องหอบหิ้วตัวเล็กไประประชุมที่สสจ.สงขลาประชุมกฎ กติกา มารยาท ช่วงบ่ายยื่นครวจสอบหลักฐานนักกิฬา ตอนนี้งานเข้าหลักฐานนักกิฬาหลักฐาน สสจ.ยะลาฝากมากับรพรามัน ที่สำคัญไม่ได้จัดเรียงมาหลัหฐานไม่ครบอีกต่างหาก ผู้ประสานงานต้องโทรประสานขอหลักฐานนักกิฬา 14 คน อยู่ต่างรพ.กัน
ผู้จัดการทีมก็ไม่ได้มาติดภาระกิจ เลยรับไปเต็มๆโชคดีที่่โทรศัพท์มีระบบline ต้องส่งทางlime กัน สสจใสงขลาตรวจเข็มถ้าเป็นลูกจ้างต้องมีสัญญาจ้าง 2 ปีบัตรประกันสังคม หลักฐานการจ่ายเงินประกันย้อนหลัง 6 เดือนขาดสักเดือนก็ไม่ได้ ลูกจ้างเหม่าจ่ายก็ไม่ได้ต้องลง ในทีมต้องตัดผู้เล่นไป 2 คน ผ่านไปได้ เจอด่านต่อไปจองที่พักพักโรงแรม
พาวิลเลี่ยน ที่สำคํญยอดเงินที่ได้ที่ทางรพ.ให้มามีปัญหาแต่ค่าเบี่้ยเลี้ยง ค่ายานพาหนะ ผู้ประสานงานโดดเต็มๆ
นักกิฬาไม่พอใจ (บางคน)แค่โดนโยนบัตรประชาชนใส่หน้าแค่นั้น......ปัญหายังไม่จบจะต้องประสานขอที่ซ้อมนักกิฬาตอนเย็นแต่ละวัน......โชคดีได้ความอนุเคราะห์จากท่านอาจารย์โคต์ทีมวอลเลย์บอลหญิงของเทคโน ฯนอกจากอนุเคราะห์สถานที่ซ้อมแล้วยังให้ลงซ้อมกับทีมหญิงเทคโน 2 เซ็ตทุกวันต้องกราบขอบพระคุณมาโอกาสนี้
แค่นี้ยังไม่พอเด็กลงซ้อมต้องค่อยเก็บลูก3;โดนลูกตบที่หน้า1 หน้าขาขวา 1 แขนซ้ายอีกหนึ่ง เขียวช้ำงามใจดีไม่โดนหัว โดนคงเรียบร้อย ไม่แน่โดนอาจมีปฏิหารย์หายน่ะ 5555555555
........ทั้งหมดทั้งสิ้นก็ทำหน้าที่เต็มที่ ........แต่มิวายเสียความรู้สึกหัวหน้าตัวเอง(หัวหน้าตึก)โทรถามว่าผู้ประสานงานมาทำอะไร ไม่ไปไม่ได้เหรอ........ไม่มีคำพูดเพียงแค่บอกว่าปีหน้าพี่ก็มาเป็นเองพี่จะรู้คำตอบว่าต้องทำอะไรบ่้าง
......พรุ่งนี้รอบชิงต้องพาเด็กๆไป Relex สักหน่อย.....บอกน้องไม่ต้องเครียดทำให้เต็มที่แพ่ชนะไม่สำคัญ....
.......ถ้าผู้บริหารมีโอกาสอ่านบันทึกนี้......เปิดโลกทัศน์ให้กว้างไม่ใช่กูจะรู้แค่งานของกูงานอะไรส่วนรวมกูไม่เล่นกูไม่เกี่ยวกูไม่ยุ่ง.....ไม่งั้นจะโดนเรียกว่ากบในกะลา.......ขอบคุณค่ะบายๆ
ต้องเขียนบันทึกเก็บไว้นี่แหละค่ะ ยิ่งเวลาที่กำลังเหนื่อยๆนี่แหละได้อารมณ์ดีนักแล แต่หลังจากนี้อีกสักวันสองวัน ลองกลับมาอ่านอีกทีนะคะ พี่โอ๋เคยทำแล้ว รู้สึกว่าเราได้เรียนรู้จากสิ่งที่เราเขียน แล้วเราจะสามารถปรับบันทึกการทำงานแบบนี้ให้เป็นสิ่งสร้างสรรค์ได้ต่อไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้ด้วยความชื่นชมกับความเสียสละของน้อง ครูซ่อมคน นะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ประสบการณ์ถือว่าเป็นครูปีหน้าถ้ายังมีลมหายใจอยู่และมีโอกาสได้ทำหน้าที่
จะได้รู้ว่าต้องเตรียมการอย่างไรบ้าง......งานมันสอนเราจริงๆค่ะ