กิจกรรมที่ครูกะปุ๋ม ทำให้เห็นเสมอ ๆ คือ การเมตตา กรุณาต่อสรรพสัตว์ ครูไม่เคยละทิ้งใครเลย และที่งดงามคือ ทุกคนที่ใกล้ครู ครูจะมีกุศโลบายที่จะดึงศักยภาพของผู้คนเหล่านั้นออกมาให้ตัวเขาเองมีโอกาสได้เห็น แล้วนำมาใช้ประโยชน์ อย่างเช่น เด็ก ๆ แม่ออกน้อยเหล่านี้
ครูให้เริ่มฝึกทำอาหารโดยเริ่มจากทำแซนวิชถวายพระ ขยับไปเป็นทำไข่เจียว เด็กโตขึ้นมาหน่อยอย่างน้องกาจน์และน้องแป้ง แม่ครูก็ให้ทำ ไข่ลูกเขยบ้าง ต้มข้าวบ้าง หรือบางคนก็ให้เป็นลูกมือพี่ ๆ
เมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ภาพที่ได้เห็นประทับลงไปในใจ เด็กเล็กๆปักผ้าอย่างมีความสุข จากกิจกรรมที่แม่ครูกะปุ๋มเมตตาให้ปักกระเป๋า เด็กโตขึ้นมาหน่อยก็คือ น้องกาจน์และน้องแป้ง นั่งลงตรงจักคนละตัว เย็บกระเป๋าอย่างมักเขม้น อย่างยิ้มแย้ม แม่อ้อ ก็ไม่หยอกค่ะ มุ่งมั่นถักหมวก หนูมาทราบทีหลังว่าท่านตั้งใจถักถวายแม่ครูกะปุ๋มแบบทำทันที
ในความงามเหล่านี้ กิจกรรมเหล่านี้เกิดขึ้นได้ และประจักษ์แก่ใจของแต่ละคนได้ก็เพราะความงามของใจแม่ครูกะปุ๋ม ที่เป็นหลักอยู่ที่นี่ วัดป่าหนองไคร้ ให้เหล่ากัลยาณมิตร มากมายแวะเวียนมาสั่งสมบารมีตามกำลังและต้นทุน เกื้อหนุน ให้งามตามต้นทุนของแต่ละคน แม้นแต่ละคนมาอย่างแตกต่าง แต่แม่ครูกะปุ๋มก็ขยับจับวาง อย่างลงตัวและงดงาม
..... งามจริงๆ .... งามจากภายใน ....นะคะ
ขอบคุณบทความดีดีนีค่ะ
ขอบพระคุณค้ะ dr.ple ครูท่านงามจริงๆค่ะ และก็ยังดึงศักยภาพและความงามในใจผู้คนออกมาได้แจ่มชัดประจักใจอีกด้วยค่ะ