วันที่ 1 มค แล้วหรือนี่....
ปีนี้ไม่มีเพื่อนเที่ยวสักคน เพราะแยกย้ายไปมีครอบครัวกันโม้ด
บ้างมีภรรยาและลูกน้อย บ้างมีสามีและหลานน้อย
ส่วนผมมีการบ้านและหมากระเป๋า (เน็ตบุ้ค) เป็นเพื่อนเสนียด
ได้กลับไปสุขขีปีใหม่กับครอบครัวบ้าง
หลายปีที่ผ่านไป ไวเหมือนการ์ตูนตลก ว่าใหมครับ
สมัยเด็กๆ ผมเฝ้ารอวันนี้อย่างใจจดใจจ่อ เพื่อจะพบวันหยุด ของขวัญและขนมที่ลุงป้าน้าอาประเคนให้
แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป เราโตขึ้น กลับหาความสุขจากเพื่อนๆของเรา แฟนสาวในวัยเรียนของเรา
และเมื่อเข้าสู่วัยทำงาน เราเลือกเดินทางไกลไปกับเพื่อนๆที่ทำงาน แน่นอนว่าขาดไม่ได้คือแฟน
แต่..เราลืมอะไรไปหรือเปล่า ?
คนที่บ้านยังคงคอย ให้เรากลับไปหา แม้ไม่ใช่ปีใหม่ สงกรานต์ วันหยุดติดต่อกัน
เหล่าแม่พ่อ ประยูรญาติ ยังคอยต้อนรับกลับ
ไม่ว่าจะกลับมาอย่างมีช่อชัยพฤกษ์สวมหัว หรือ
จะกลับมาอย่างนกปีกหักก็ตามที
พวกเขาก็ยังรอ...
ปีนี้กลับไปเยี่ยมญาติกากันที่ไหน อย่างไร สนุกใหม และที่สำคัญของฝากนะครับ เอามาให้ผมด้วย หึหึหึ
ไม่มีความเห็น