"ใครกำหนด"คำถามจากเด็กหลังห้อง
"ทำไมเธอถึงทำข้อสอบไม่ได้ "
"ทำไมเธอถึงไม่ตั้งใจเรียน "
"ทำไมเธอถึงไม่ส่งการบ้าน "
"ทำไมเธอถึงต้องลอกการบ้านเพื่อน"
"ทำไมเธอถึงไม่ตั้งใจเวลาครูสอน"
ทำไม..........ทำไม................เเละอีกหลายทำไม..............
เสียงเรียกถามจากครูกับเด็กหลังห้องซึ่งใครๆหลายคนคงจินตนาการไปว่าเด็กหลังห้องต้องเป็นเด็กที่เกเร ไม่ตั้งใจเรียน ขาดความรับผิดชอบ ชอบสอบตก เเละอีกต่างๆนานาที่จะมองเขาในแง่ลบ
จะมีใครรู้หรือไม่ว่าทำไมเด็กเหล่านั้นถึงต้องไปนั่งหลังห้อง?
ทุกวันนี้เราจะเห็นว่าการจัดการเรียนการสอนในปัจจุบันน้อยนักที่ครูจะรู้จักเด็กดีทุกคน เพราะความใกล้ชิดความผูกพันธ์บางทีที่น้อยไปทำให้ครูรู้จักเด็กไม่ทั่วถึง ทำให้บางทีเด็กที่ครูรู้จักเพียงครึ่งๆกลางๆถูกมองไปในทางลบจากพฤติกรรมที่แย่เพียงบางส่วน กรณีเด็กหลังห้อง ครูหลายคนเมื่อเข้ามาสอนในครั้งเเรกอาจตัดสินเขาไปเลยว่าเขาคงไม่เก่งเหมือนคนนั่งเเถวหน้าทั้งที่บางครั้งอาจมีอัจฉริยะบุคคลนั่งเรียนอยู่หลังห้องก็ได้ พวกเขาอาจมีสาเหตุที่ไม่ยอมมานั่งหน้าห้อง ซึ่งครูต้องลองฟังดูก่อนจะตัดสินพวกเขา เช่น เขาหัวอ่อนเรียนไม่ทันเพื่อนการนั่งแถวหน้าหากถูกครูจี้คำถาม "ตายๆๆตายแน่ๆเราจะตอบไรดี"ความเครียดยิ่งจะทำให้เขาไม่กล้ามาเรียนหรืออาจถึงขั้นโดดเรียนในวิชาที่โหดมากๆ หรือจะเป็นเด็กที่ชอบง่วงนอน(อาจเป็นเพราะเขาช่วยงานที่บ้านเเล้วพักผ่อนไม่เพียงพอ หรือบางประเภทชอบอ่านหนังสือดึกๆจนลืมเวลานอน) หากนั่งหน้ามีหวังได้รางวัลเป็นอุปกรณ์เขียนกระดานเเน่ๆ หรือจะเป็นเพราะเด็กกลัวครูผู้สอนซึ่งอันนี้เป็นเรื่องที่น่าห่วงมากเพราะหากเด็กไม่กล้าเข้าหาครูเวลามีปัญหา เขาอาจหาทางออกของปัญหาที่ไม่เหมาะสม ระดับการพัฒนาของเขาจะช้าเพราะจะก้าวไม่ทันเพื่อนรุ่นเดียวกัน หรือว่าเขาอาจมาจองโต๊ะไม่ทันเพื่อนก็ได้ตอนวันเตรียมความพร้อม!!เขาจึงถูกกำหนดให้ไปนั่งที่จุดนั้น อิอิ
ไม่ว่าเด็กมีปัญหาอะไร หรือทำไมเด็กหลังห้องกว่าร้อยละ50 จึงถูกสังคมมองในเเง่ลบ ทำไมเขาถึงพัฒนาช้าไปกว่าเพื่อน ณ จุดนี้คือหน้าที่ของคุณครูเเล้วหละค่ะที่ต้องพยายามทำความเข้าใจกับพวกเขาอย่ากำหนดเขาเพียงเพราะพฤติกรรมเพียงบางส่วน เด็กหลังห้องก็มีจิตใจเเละความตั้งใจไม่ต่างจากเด็กหน้าห้องเท่าไรหรอกค่ะ หากเเต่เขาเป็นผู้ที่บอบบางกว่าเด็กหน้าห้องด้วยซ้ำ ไม่ใช่ว่าเขาอยากสอบตก อยากลอกการบ้านเพื่อน เเต่เมื่อเขาไม่เข้าใจในบทเรียนหากครูไม่รับรู้ เด็กก็ไม่ได้รับการช่วยเหลือ ใช่ว่าเขาอยากโดดเรียนเเต่ปัญหาบางอย่างความคิดเด็กยังน้อยเกินไปหากขาดคำแนะนำที่ดีจากผู้ใหญ่เขาจึงเผลอไปเลือกทางออกที่ผิดๆ
ฉะนั้นเเล้วครูคือปัจจัยสำคัญมากที่จะพาเด็กก้าวเดินสู่วัยผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ ครูใช่จะสอนเพียงวิชาการ เต่ต้องสอนวิชาคนให้เด็กได้มีโอกาสก้าวเดินสู่วัยผู้ใหญ่ที่ดีอย่างทั่วถึงเเละพร้อมเพรียงกัน ไม่เเบ่งชั้นเเบ่งแถว ไม่กำหนดเด็กเพียงเพราะความรู้สึกของครูเอง..............
เสียงจากนักเรียนสู่หัวใจว่าที่คุณครูตัวน้อยๆผู้เคยเป็นนักเรียนมาก่อน^_^
ความเห็น (7)
เคยอยู่หลังห้องมาก่อนครับ...
เป็นกำลังใจให้เด็กหลังห้องครับ
เป็นเด็กนั่งหลังห้องบางวิชา อิอิ
คุณครู ... ก็นั่งหลังห้องสม่ำเสมอเช่นกันครับ ;)...
คนนั่งหลังห้องที่ประสบความสำเร็จก็เยอะ
วอนสังคมมองมุมใหม่อย่าเหมารวมว่าเด็กหลังห้องไม่ดี:)
ผมเคยนั่งหลังห้อง ตอนหลังกัดฟันสู้ ขออยู่แถวหน้าบ้าง
ครูที่ดีควรยืนอยู่ทุกจุดในห้อง มองเห็นทุกคนเท่าเทียมเป็นธรรม จดจำและสนใจในรายละเอียดเป็นรายบุคคล ทำตนเป็นตัวอย่างของคนมีความสุข อาจารย์กำลังฝคกตนเองให้เป็นครูที่ดีแบบนั้นครับปัทมาภรณ์
เช่นกันค่ะอาจารย์ฤทธิไกร มหาสารคาม หนูจะพยายามนำประสบการณ์ต่างๆมาเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนให้เป็นครูที่ดีของเด็กในอนาคต ถ้าเรามีใจรักที่จะเป็นครู เป็นผู้ถ่ายทอดเเล้วหนูเชื่อว่าครูทุกคนทำได้ค่ะ