เยาวชนจิตอาสา...ชายหาดสาวแบกความรับผิดชอบต่อตนเอง สังคมและประเทศชาติ...ด้วยหัวใจทีกล้าแกร่ง


เยาวชนจิตอาสา...ชายหาดสาว มมส  ความมุ่งมั่น เสียสละ และความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ต่อสถาบัน และต่อชาติ

แรกเริ่มการได้มาของนักกีฬาวอลเลย์บอล มมส  ได้มาจากสายเลือดทีมกีฬาในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยเฉพาะของทีมโรงเรียนรังสรรค์วิทยาคม เดิม อ.บ้านไผ่ จ.ขอนแก่น  แต่ปัจจุบัน เปลี่ยนชื่อและที่ตั้งเป็นโรงเรียนโนนศิลาวิทยาคม อ.โนนศิลา  จ.ขอนแก่น เป็นทีมกีฬาที่ทำทีมประเภทวอลเลย์บอลหญิงในร่ม และชายหาด โดยมีอาจารย์ประกาศิต  คัญทัพ  ที่เปรียบเสมือนพ่อคนที่สองของเหล่ามวลนักกีฬาวอลเลย์บอลทั้งหลาย

ซึ่งดิฉันเองก็เกิดจากบ้านหลังนี้ ที่มีพ่อคอนสอนสั่งทั้งการเล่นกีฬา การเรียน การใช้ชีวิต และวิถีทุกๆอย่างที่มนุษย์ควรพึงกระทำ งานบ้านการเรือน งานช่าง งานฝีมือ การเกษตร ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ถูกบ่มเพาะจากที่ตรงนี้ทั้งนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี ความมีระเบียบวินัย ความรับผิดชอบ การปฏิบัติตนที่เหมาะสม การใช้จ่ายและอดออมในการดำรงชีพ และอื่นๆอีกมากมาย 


นี่คือคลังของขุมกำลังพลวอลเลย์บอลหญิงที่ถูกส่งต่อจากสถานบันการศึกษาเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ที่ถูกฝึกปรือมาอย่างดีในทุกๆด้าน เป็นรุ่นๆ ต่อๆ มา สืบทอดทาญาติมาเรื่อยๆ จน ณ ปัจจุบัน ได้นักกีฬาชายหาดสองพี่น้อง เข้ามาร่วมทีม คือน้องแพรว  ปรียาภรณ์ รักแม่ คนพี่ และน้องพลอย  สิริรัตน์  รักแม่ ผู้น้อง ซึ่งเป็นบุคคลที่มีความรับผิดชอบอย่างยิ่ง ว่านอนสอนง่าย ขยัน มีความรับผิดชอบเป็นอย่างดี

เมื่อเข้าสู่อ้อมออกของทีม มมส  ทีมเราจะทำการฝึกซ้อมทั้งประเภทวอลเลย์บอลในร่ม และชายทั้ง ทั้งทีมชายและหญิงไปพร้อมๆกัน ซึ่งเป็นภาระอันใหญ่ยิ่งนัก  ดิฉันเองก็เฝ้าสอนพวกเค้าไม่เพียงแค่การเล่นกีฬาเพื่อชัยชนะเท่านั้น 

แต่สอนเค้าให้รู้ว่าผลแพ้ชนะไม่ใช่สาระสำคัญสำหรับทีมเรา เนื่องด้วยปัจจัยว่าทีมเราเชื้อสายมาจากความเป็นพี่เป็นน้องสืบทอดกันมา  ไม่ใช่ทีมชาติ  ไม่มีอะไรเลย นอกจากความผูกพันที่มีต่อกันเท่านั้น ฉะนั้นจึงพร่ำสอนเค้าว่าการเป็นดี คนมีความรับผิดชอบ รู้จักบทบาทหน้าที่ต่อตนเองและสังคม รู้จักการเสียสละ เอื้อเฟื้อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

นั่นจะทำให้เราเรียกความเป็นทีม สามารถหลวมรวมเป็นหนึ่งเดียวได้  พูดคุยกันด้วยเหตุผล  บอกกล่าวเค้าเหมือนเราเป็นคนในครอบครัวเค้าคนหนึ่งเมื่อยามทุกข์สุข สามารถพูดคุยได้ทุกเรื่อง มีปัญหาให้บอกยินดีช่วยเหลือทุกเมื่อ 

และที่สำคัญคือคนเก่งไม่ต้องกลัว  คนขยันสิน่ากลัวยิ่งกว่า  ดั้งนั้นเมื่อเรามีรูปร่างที่เล็กกว่าเค้าต้องขยันและใช้สมอง ความเฉลียวฉลาดให้มาก ฝึกความอดทนให้สูงมากกว่าทีมอื่น ซึ่งเด็กสองคนนี้ทำให้ไม่ผิดหวังเลย ทั้งเรื่องเรียนก็บอกเค้าว่าทุกคนมีเวลาเท่ากันหมด เราต้องรู้จักแบ่งเวลาให้เป็นว่าควรจัดการกับมันยังไง  และที่สำคัญช่วงการเก็บตัวฝึกซ้อมตลอดจนการแข่งขัน ห้ามดื่มแอลกอลฮอร์เด็ดขาด เพราะนี่คือสิ่งทำร้ายร่างกายที่สะสมมาได้อย่างหมดจดเลย และน้องสองคนทำได้ไม่ขาดตกบกพร่องเลย


ในการฝึกซ้อมในแต่ละวัน จะซ้อม เวลา 17.30 น – 21.00 น. ทุกวันยกเว้นวันเสาร์ หากใครมีเรียนก็ให้ไปเรียนเลย  โดยเรายึดคำว่าเรียนเป็นหลัก กีฬาเป็นรอง แต่ทั้งสองต้องควบคู่กัน และช่วงเช้า เวลา 05.00-08.00 น. ซ้อมเช้า  09.00-17.00 น. เป็นเวลาที่เค้าต้องไปเรียน ซึ่งแต่ละวันภารกิจจะเป็นแบบนี้ในทุกๆวัน ยกเว้นมีเรียน มีสอบ ก็จะโทรมาแจ้งก่อน

ผลงานที่ผ่านมาคือ

ชนะเลิศ กีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทยครั้งที่ 39 ณ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์


ชนะเลิศ  กีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง ในการแข่งขันกีฬาแห่งชาติครั้งที่ 41 รอบคัดเลือก จ.ขอนแก่น

ชนะเลิศ กีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง ในการแข่งขันกีฬาแห่งชาติครั้งที่ 41 รอบคัดเลือกตัวแทนภาค 3

เป็นตัวแทนทีมชาติไทย ในการเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาวอลเลย์บอลชายหาด มหาวิทยาลัยแห่งเอเชียครั้งที่ 2 ณ ชายหาดชะอำ จ.เพชรบุรี  ในนามทีมไทย2 เนื่องจากได้เหรียญทองจากการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทยครั้งที่ผ่านมา


และ ปัจจุบัน ได้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาแห่งชาติ ครั้งที่ 41 จ.เชียงใหม่ ณ ตอนนี้ได้เข้ารอบสี่ทีมสุดท้าย ซึ่งกำลังทำการแข่งขัน ร่วมเป็นกำลังใจให้กับเยาวชนจิตอาสาทั้งสองสาวเราด้วยนะคะ สู้ๆ และโปรแกรมหน้าคือ แข่งขันกีฬาวอลเลย์บอลชายหาดหญิง ในการแข่งขันกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทยครั้งที่ 40 พลบดีเกมส์ ณ สถาบันการพลศึกษา จ.ชลบุรี  แต่ก่อนหน้าจะถึงการแข่งขัน น้องๆทั้งสองต้องกลับมาทำหน้าที่ของการเีรียน ตามสอบวิชาต่างๆเพื่อให้ทันเพื่อนๆ นับว่าเป็นภาระกิจอันใหญ่หลวงนักของสองสาวยิ่งนัก ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจเล็กๆที่จะคอยประคับประคองให้น้องๆทุกคนได้ก้ามผ่านจุดสำคัญของชีวิตนิสิตอย่างภาคภูมิ เมื่อจบการศึกษาออกไปก็เป็นคนดีของสังคมเป็นกำลังสำคัญประเทศชาติต่อไป  จะคอยเฝ้ามองและส่งน้องๆให้ถึงฝั่งฝัน แค่นี้หัวใจก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มและมีความสุขแล้วล่ะค่ะ 

นี่แหละคือครอบครัววอลเลย์บอล มมส ของเรา 



ภาพ::จันเพ็ญ  ศรีดาว

บันทึกโดย ::จันเพ็ญ  ศรีดาว

วันที่ 17 ธ.ค.55

ณ โต๊ะทำงาน มมส 

หมายเลขบันทึก: 512366เขียนเมื่อ 17 ธันวาคม 2012 16:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม 2012 21:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สิ่งที่เห็นเรื่อยมาก็คือกระบวนการสร้าง "ทีม"  ที่ใช้ระบบและกลไกเหมือนคนในครอบครัว  เหมือนพี่ดูแลน้อง...

ถึงแม้นโยบายหลายอย่างจะยังไม่นำพา แต่คณะทีมทำงานโดยเฉพาะ "นุ้ย" ได้ทุ่มเทและเสียสละอย่างเต็มกำลัง  เสมือนการสะท้อนถึงสิ่งที่ได้รับการปลุกฝังมาตั้งแต่เมื่อครั้งที่เป็น "นักเรียน,นักกีฬา"  ซึ่งนั่นแสดงว่า ไม่เพียงสปิริตที่ดีของตัวเอง หากแต่หมายถึงการมีครู มีโค้ชที่ดี  ซึ่งวันนี้ "นุ้ย" ก็ได้เจริญรอยตามสิ่งนั้น เชื่อว่าโค้ชฯ จะดีใจ ภาคภูมิใจในตัวนุ้ยอย่างไม่ต้องกังขา

ส่วนน้องๆ ที่กำลังทำหน้าที่นั้น  ต้องยอมรับว่ามันมาจากใจล้วนๆ ..

ชอบกีฬาต้องที่ฝึกสปิริต-ความรับผิดชอบ-วินับ-ตรงต่อเวลานี่แหละ

นี่คือบรรทัดฐานของความเป็น "สังคม" โดยแท้ เลยทีเดียว

ถึงพี่นัส...

ทุกสิ่งอย่างล้วนแล้วทำด้วยใจ. ทำด้วยแรงศรัทธา ทำด้วยรัก  รักในกีฬาที่ตัวเองชื่นชอบ...รักในความเป็นพี่เป็นน้อง...รักในสายเลือด....และเหนือกว่านั้นมันคือความผูกพัน....ที่ตัดขาดกันไม่ลงค่ะพี่นัส....

น้องๆที่เจริญรอยตาม...ทุกคนล้วนแล้วแต่ทำด้วยใจจริงๆค่ะ...และทำด้วยความศรัทธาในบางสิ่งบางอย่างก็แล้วแต่...แต่ทุกคนที่ได้ทำมันผลตอบกลับคือความสุข...ที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก....

ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างและให้กำลังใจเสมอมา...ขอบคุณมากมายค่ะพี่ชาย

ชีวิตนักกีฬาน่าสนุกนะครับ...เป็นกำลังใจให้น้องๆ ทุกท่านนะครับ

ถึงคุณ...ทิมดาบ...

ช่ายค่ะ...สนุก...สุข...ทุกข์...เศร้า...มีทุกรสชาติเลย...

สนุก...เวลาได้ลงทีมแข่งขันและเล่นเกมส์รีแล็กซ์แทนการวิ่งนรับเวลา

สุข...เวลามีชัยชนะ  ชนะใจตัวเอง และชนะใจท่านผู้ชม

ทุกข์...เวลาซ้อมหนัก เหนื่อย ท้อ หรือเกิดความแตกแยกในทีม ขาดความเป็นหนึ่งเดียว 

เศร้า....เวลาต้องห่างไกลกันหลังเสร็จสิ้นภาระกิจ...และรอวันที่นระได้กลับมาพบเจอกันอคักครั้ง

ขอบคุณมากมายค่ะ

  เคยผ่านงานประเภทนี้มาบ้างเหมือนกัน

แต่เป็นคนละชนิดกีฬา

ความมุ่งมั่น ขยัน อดทน ก็เป็นปัจจัยสำคัญ

ยินดี และขอเป็นกำลังใจให้น้องๆครับ

สวัสดีค่ะ คุณลุงชาติ

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ความมุ่งมั่น ขยัน อดทน เป็นปัจจัยสำคัญอย่างยิ่ง และนอกเหนือจากนี้คือหัวใจของเค้าเอง และจิตวิญญาณในตัวตนที่จะดึงความสามารถออกมาได้มากน้อยแค่ไหน และขาดไม่ได้คือการรู้จักบทบาทหน้าที่ของตัวเอง

ขอบคุณมากค่ะ


ผลการแข่งขันล่าสุด เป็นยังไงบ้างน้อ

พี่นัส

ผลการแข่งขันกีฬาแห่งชาติ...คว้าเหรียญเงินมาครองค่ะ....

ถือว่าประสบความสำเร็จค่ะ...ถึงแม้จะคว้าชัยชนะไม่ได้...แต่ก็ได้ใจท่านผู้ชมมาเต็มๆค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท