หลักสูตรธรรมาภิบาลเพื่อการพัฒนาอุดมศึกษารุ่น ๑๓ ปรับปรุงตารางเรียนจากรุ่นก่อนๆ โดยจัดให้มีช่วงทบทวนความรู้ในการทำหน้าที่กรรมการสภามหาวิทยาลัย โดยใช้กิจกรรม AAR เป็นเครื่องมือทำให้เกิดความรู้ปฏิบัติ ด้วยการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
เป็น ๓ ชั่วโมงสุดท้ายของหลักสูตร ในเช้าวันที่ ๑๑ธ.ค.๕๕ ก่อนจะปิดท้ายด้วยการนำเสนอกรณีศึกษาในช่วงบ่าย
ผมใช้เวลาในช่วงหยุดยาว ๓ วัน (๘ - ๑๐ ธ.ค.) อ่านข้อมูล Pre-test และ Post-test แล้วออกแบบกระบวนการ AAR โดยให้ตอบโจทย์ข้อเดียว คือ “จะกลับไปทำ/ไม่ทำ อะไร” แถมด้วยคำถามค้างคาใจ ให้ผู้เข้าร่วมหลักสูตรแต่ละคนบอกความในใจของตนเอง โดยมีกติกาว่า ขอให้พูดสั้นๆ ใช้เวลาไม่เกิน ๒ นาที
ผมบอกที่ประชุมให้พูดแบบสบายๆ ไม่มีถูก ไม่มีผิด ต้องการมุมมองที่แตกต่าง เพื่อความสร้างสรรค์ แล้วความรู้ที่มีอยู่ในตัวผู้เข้าร่วมหลักสูตรแต่ละคนจะเข้ามาปะติดปะต่อกันเองโดยอัตโนมัติ เกิดการเรียนรู้ที่ทรงพลังมาก
ผมบอกที่ประชุมแบบติดตลกว่า เมื่อตื่นเช้าผมก็จุดธูปจุดเทียนบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยผมด้วย ให้การทำ AAR ครั้งนี้ประสบความสำเร็จ เพราะถ้าผู้เข้าร่วมไม่พูดแบบเปิดใจ AAR ก็จะแป๊ก ไม่มีพลัง
เพื่อสร้างบรรยากาศสบายๆ ผมก็เอามุขเดิมมาเล่น โดยบอกให้คนอาวุโสน้อยพูดก่อน ที่ประชุม AAR ก็ค่อยๆ ก่อพลังขึ้นในตัวจนทุกคนในห้องสัมผัสได้ โดย ศ. ไกรฤทธิ์ กับผล คอยเชื่อมโยงความคิดของต่างคนเข้าหากัน
แต่ตอนเริ่มคนที่ ๒ ผมก็ต้องทำหน้าที่ “ตบให้เข้าที่” เพราะผู้พูดพูดแบบเสนอให้คนอื่นทำ ผมต้องรีบบอกว่า ไม่ใช่พูดให้คนอื่นทำ แต่พูดว่าตนเองจะกลับไปทำอะไร และไม่ทำอะไร แล้วการเสวนาก็เข้าที่
ท่านผู้บริหารมหาวิทยาลัยที่มาเข้าหลักสูตรกล่าวตอนรับประทานอาหารเที่ยงว่า ท่านจะเอาเครื่องมือ AAR ไปใช้ในการประชุมบ้าง
วิจารณ์ พานิช
๑๑ ธ.ค. ๕๕
ไม่มีความเห็น